กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1088

เอเลนตะคอก “แกล้อฉันเล่นหรือเปล่า? ฉันต้องกลัวแกไหม? แกเชื่อไหมว่าลูกเขยของฉันสามารถส่งแกกลับไปขุดถ่านหินที่ภูเขากอลมินได้ เพียงแค่เขาโทรศัพท์ครั้งเดียวเท่านั้น?”

เนื่องจากจาค็อบและแคลร์ไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย เอเลนจึงไม่กลัวที่จะพูดถึงเหมืองถ่านหิน

ฮันนาห์จ้องเขม็งไปยังเอเลนด้วยสีหน้าราวกับจะกินเลือดกินเนื้อและกำลังจะพูดอะไรออกมา ขณะนั้นเอง คุณท่านวิลสันก็ได้เปิดประตูด้านหน้าของวิลล่า A04 เธอมองหน้าเอเลนซึ่งกำลังตกตะลึง แล้วคุณท่านวิลสันก็แกว่งกุญแจไปมาและยิ้มขณะที่พูด “เอเลน เมื่อกี้ แกพูดว่าอะไรนะ? แกพูดว่าจะบิดหัวออกมาให้ฉันเตะเล่นเป็นลูกบอลใช่ไหม? เร็ว ๆ เข้าสิ รีบทำเข้า”

เมื่อเอเลนเห็นว่าหญิงชราเปิดล็อคประตูหน้าวิลล่าA04ได้จริง ๆ เธอก็ตกละลึงจนพูดไม่ออกเลยทีเดียว

เป็นไปได้อย่างไร? ครอบครัววิลสันไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกจนไม่มีที่ซุกหัวนอนแล้วหรอกหรือ? พวกเขามีปัญญาซื้อวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สได้อย่างไร? เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาสามารถพลิกสถานการณ์ด้านโชคลาภของตัวเองกลับมาได้?

ยิ่งไปกว่านั้น คนพวกนี้ยังจะมาเป็นเพื่อนบ้านของเธออีกตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป นี่มันช่างน่ารำคาญเสียเหลือเกิน…

ขณะกำลังคิดเรื่องนี้อยู่นั้น เอเลนก็มองชาร์ลี ก่อนจะโพล่งออกมา “ชาร์ลี เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? ไหนเธอบอกว่าส่งพวกมันทุกคนไปที่เหมืองถ่านหินแล้วไงล่ะ? เพื่อนเธอบอกไม่ใช่หรือว่าพวกมันจะไม่มีวันหนีไปไหนได้ไง? นี่นังฮันนาห์มันหนีมาได้อย่างไรกัน?”

ครั้งนี้ ชาร์ลีเองก็ประหลาดใจด้วยเหมือนกัน

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ก่อนจะเดินไปยังบริเวณที่ไม่มีใครอยู่เลย จากนั้นเขาก็โทรสายตรงหาอัลเบิร์ต “ทำไมหนึ่งในกลุ่มคนที่ฉันขอให้แกช่วยส่งไปเหมืองถ่านหินที่ภูเขาแบล็คไพน์เมื่อคราวที่แล้วถึงกลับมาได้ล่ะ? เกิดอะไรขึ้นที่นั่นหรือ?”

อัลเบิร์ตถามอย่างแปลกใจ “มีเรื่องแบบนั้นด้วยหรือครับ? นายท่านเวด โปรดให้เวลาผมสักครู่นะครับ ผมจะโทรเช็คสถานการณ์ดูครับ!”

สักครู่ต่อมา อัลเบิร์ตก็โทรหาชาร์ลี “นายท่านเวดครับ! มีคนซื้อเหมืองถ่านหินเล็ก ๆ ของเพื่อนผมไป และยังเสนอราคาที่สูงกว่าราคาตลาดถึงสามเท่าด้วยครับ”

หลังจากที่เขาพูดจบ ชาร์ลีก็ถามอีกครั้ง “แล้วสถานการณ์ของพ่อลูกตระกูลวีเวอร์ที่กำลังขุดโสมที่ภูเขากอลมินล่ะ?”

อัลเบิร์ตรีบตอบ “ตอนนี้พ่อลูกตระกูลวีเวอร์ยังคงอยู่ที่ภูเขากอลมินครับ เคยมีคนขึ้นไปและพยายามจะช่วยสองคนนั่นออกมาเมื่อสักพักแล้วครับ แต่พวกมันถูกคนของผมและคนของเลียมรุมตีจนยอมแพ้ไป และเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้แนวรับของเรา เลียมกับผมเลยส่งคนขึ้นไปเพิ่มบนภูเขาแล้วครับ ตอนนี้มีคนมากกว่ายี่สิบคนอยู่บนนั้น คอยคุ้มกันสองพ่อลูกนั่นอย่างลับ ๆ ครับ”

“โอเค” ชาร์ลีพึมพำและพูดต่อ “เป็นไปได้ว่าพวกเว็บบ์คงกำลังตามหาศัตรูของฉันอยู่ทุก ๆ ที่ เพราะฉะนั้น แกจะต้องคุ้มกันพวกมันไว้ให้ปลอดภัย ครั้งนี้ ฉันจะไม่ถือโทษอะไรที่แกปล่อยให้ฮันนาห์กลับมาได้ แต่แกจะต้องไม่ปล่อยให้พ่อลูกตระกูลวีเวอร์ถูกปล่อยตัวกลับมาได้โดยเด็ดขาด!”

อัลเบิร์ตรีบตอบ “นายท่านเวดมั่นใจได้เลยครับ ผมจะสั่งการลูกน้องของผมให้คุ้มกันสองพ่อลูกนั่นให้ดี ผมจะไม่ยอมให้ใครมาเอาตัวพวกมันไปได้อย่างแน่นอนครับ”

“โอเค”ชาร์ลีพึมพำเบา ๆ ก่อนจะพูดต่อ “เอาล่ะ แกบอกเลียมให้หาคนคุ้มกันพ่อและพี่ชายของเขาเพิ่มด้วย เพื่อไม่ให้สองคนนั่นกลับมาฉกวีเวอร์เภสัชกรรมจากเขาไปได้”