กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1162

ตระกูลเว็บบ์ทึกทักเอาเองว่า ตอนนั้นกลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่คงกำลังจะได้ตัวพ่อลูกสองคนจากตระกูลวีเวอร์แล้ว จึงไม่กล้ารบกวนพวกเขาจนเกินไป

คุณท่านเว็บบ์ดูเวลาเมื่อผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง กลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่นั้นเก่งกาจและมีความสามารถมาก ฉะนั้นเวลาหนึ่งชั่วโมงจึงน่าจะเพียงพอให้พวกเขาได้ฆ่าใครต่อใคร และช่วยสองพ่อลูกตระกูลวีเวอร์ออกมาได้ เขาจึงร้องสั่งออกไปว่า "โดนัลด์ โทรสอบถามข่าวคราวล่าสุดกับฟลอเรสหน่อยสิ"

“ได้ครับ!” โดนัลด์พยักหน้ารับคำสั่งทันที และหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเอมิเลียโน่ โทรศัพท์ดังอยู่พักหนึ่งแต่ไม่มีใครรับสาย

โดนัลด์พูดขึ้นด้วยความสงสัย "คุณพ่อครับ ไม่มีใครรับสาย บางทีพวกเขาอาจจะกำลังปฏบัติภารกิจอยู่ก็ได้!”

คุณท่านเว็บบ์พยักหน้า "คงใช่ เรารออีกสักครู่ก็แล้วกัน"

สิบนาทีต่อมา คุณท่านเว็บบ์ก็พูดขึ้นอีกครั้ง "โดนัลด์ โทรหาฟลอเรสอีกทีสิ!”

โดนัลด์ทำตามที่คุณท่านเว็บบ์บอก แต่ไม่มีใครรับสาย

คุณท่านเว็บบ์ขมวดคิ้วอย่างสงสัย "มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นแล้ว พวกเขาไม่น่าใช้เวลานานขนาดนี้ในการปฏิบัติภารกิจ พวกนั้นเป็นเพียงผู้อารักขากระจอก ๆ จึงไม่น่าเป็นปัญหาใหญ่สำหรับฟลอเรสและกลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่ ฉันยังจำได้ตอนที่ไปต่อสู้แย่งชิงอำนาจ และบุกเข้าไปในรังของศัตรูได้ ฟลอเรสใช้เวลาเพียงไม่นานในการกำจัดศัตรูหลายสิบคน ฝีมือและความสามารถของเขาไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ"

โดนัลด์พูดขึ้นด้วยเสียงดังกังวานว่า "ไม่ต้องเป็นห่วงครับคุณพ่อ สภาพอากาศที่ภูเขากอลมินนั้นไม่ค่อยน่าไว้ใจ บางทีก็หนาวอย่างที่คาดการณ์ล่วงหน้าไม่ได้ แถมยังอยู่ห่างไกลความเจริญ ดังนั้นพวกเขาอาจเจอะเจอกับอุปสรรคเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ก็ได้"

คุณท่านเว็บบ์พยักหน้าเบา ๆ "แกพูดถูก ลองอดใจรออีกสักนิดก็แล้วกัน!”

“สิบนาทีต่อมา คุณท่านเว็บก็พูดขึ้นอีกครั้ง "โดนัลด์ โทรหาพวกเขาสิ!”

โดนัลด์ทำตามที่เขาบอก แต่ก็เหมือนเดิม… ไม่มีใครรับสาย