กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 118

ขณะที่แฮโรลด์มองดูท่อเหล็กที่เล็งมาที่เขา เขาตกใจมาก และตื่นตระหนกจนตัวเองเกือบเปียก

ทันใดนั้นเขาก็จับมือของลอเรน และผลักเธอออกไปทางผู้ชาย จากนั้นเขาก็วิ่งไปที่รถของเขาเปิดประตูอย่างรวดเร็วเข้ามา และขับออกไปโดยไม่หันหลังให้เธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว

ลอเรนกรีดร้องอย่างตกใจ ขณะที่เธอถูกผลักเข้าหาผู้ชายที่ดุร้าย และเธอก็ระเบิดอารมณ์เมื่อเธอมองไปที่แฮโรลด์วิ่งหนีเหมือนแมวขี้กลัว

ไอ้สารเลว! แฮโรลด์ วิลสันช่างเป็นคนเห็นแก่ตัว และขี้ขลาด!

หลังจากก่อเหตุแล้ว เขามีความรู้สึกกระวนกระวายที่จะผลักผู้หญิงคนหนึ่งไปข้างหน้าเพื่อเป็นโล่ของเขาในช่วงเวลาวิกฤต และหลบหนีไปด้วยตัวเอง!

เขาเป็นขยะที่น่าขยะแขยงที่สุดในโลก!

ชายหนุ่มก่นด่าดังลั่นเมื่อแฮโรลด์หนี

“ไอ้เวรนั่น ไอ้สารเลว! ทิ้งผู้หญิงไว้ที่นี่แล้ววิ่ง! มันช่างเป็นไอ้ขี้แพ้!”

จากนั้นเขาก็หันไปหาลอเรน และตะโกนอย่างเย็นชา “นี่คนสวยเรียกไอ้เวรนั่นกลับมาเดี่ยวนี้ ไม่งั้นคุณจะเป็นคนต่อไป!”

ลอเรนโพล่งด้วยความตื่นตระหนก “เขากับฉัน เราเป็นแค่คนรู้จักกัน โปรดอย่าเอาฉันไปเกี่ยวข้องกับเรื่องของพวกคุณ”

ชายหนุ่มชี้ไปที่ศีรษะที่มีผ้าพันแผล และคำราม “นังบ้า ฉันเย็บแผลที่หัวไปสิบหกเข็ม! ฉันจะไม่พอใจจนกว่าจะได้แก้แค้น! ถ้าเขาไม่กลับมาหาคุณ ฉันจะพาคุณกลับบ้าน และนอนด้วยกันเพื่อเป็นการชดเชย!”

ลอเรนร้องเสียงหลงด้วยความสยดสยอง "อะไรนะ? คุณจะทำอย่างนั้นไม่ได้! มันผิดกฎหมาย!”

“ผิดกฎหมาย?” ชายหนุ่มคำราม “คุณคิดว่าคุณพูดกฎหมายกับฉันได้ไหม? ฉันนี่แหละคือกฎหมาย! หลังจากที่ฉันทำกับคุณเสร็จแล้ว คุณจะรู้ว่ากฎหมายที่แท้จริงคืออะไร!”

ลอเรนรู้สึกหนาวสั่นในหัวใจของเธออย่างฉับพลัน ขณะที่ความสยดสยอง และความสิ้นหวังทำให้เธอช็อคไปทั้งตัว

“ ฉันจะ…ฉันจะโทรหาเขาตอนนี้!”

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาด้วยมือที่สั่นเทา และโทรออกไปยังหมายเลขของแฮโรลด์

แฮโรลด์อยู่หลังพวงมาลัย และขับรถออกไปอย่างหมดหวังอยากไปให้ไกลที่สุดก่อนที่คนเหล่านั้นจะไล่ตามเขา หัวใจของเขาเต้นรัวเมื่อลอเรนโทรหาเขา

ไอ้บ้าเอ้ย!

ก่อนหน้านี้สิ่งที่เขาคิดได้คือวิ่งหนี แต่เขากลับทิ้งลอเรนไปที่เกิดเหตุ ผู้หญิงคนนั้นต้องดูถูกเขามากในตอนนี้!

ช่างเป็นจังหวะแห่งหายนะ!

ความตั้งใจแรกของเขาคือการจัดการกับเธอเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับตระกูลโทมัส เพื่อเป็นบันได และนำตระกูลทั้งหมดของเขาไปสู่อีกระดับ

อย่างไรก็ตามเมื่อเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้น เขาได้ทำให้ลอเรนขุ่นเคืองถึงแก่น!

ตอนนี้เขาจะรับโทรศัพท์ได้อย่างไร?

เหตุผลเดียวที่เธอโทรมาคือขอให้เขากลับไปแน่นอน แม้แต่คนโง่ที่สุดก็ยังคิดได้

แต่เขาจะยังมีชีวิตอยู่ไหมถ้าเขากลับไป? ชายเหล่านั้นเป็นศัตรู และข่มขู่ด้วยท่อเหล็กในมือแม้ว่าการเฆี่ยนตีจะไม่ได้ฆ่าเขา แต่มันอาจจะทำให้เขาเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต

เมื่อเทียบกับความสัมพันธ์นั้น การมีชีวิตอยู่นั้นสำคัญกว่า!

ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อเสียงโทรเข้าของเธอ และขับรถต่อไป!

ลอเรนหมดหวัง และผิดหวังอย่างที่สุดเมื่อสายของเธอไม่ได้รับการตอบรับ เธอขอร้องชายหนุ่มว่า “ฉันสามารถให้เงินคุณได้ โปรดปล่อยฉันไป นี่มันไม่ใช่ธุระอะไรของฉันเลย”

ชายหนุ่มยิ้มอย่างชั่วร้าย “ฉันไม่ต้องการเงินของคุณ! ฉันต้องการคุณ!"

ร่างกายของลอเรนสั่นสะท้านด้วยความกลัว เธอรู้ดีว่าถ้าเธอไม่ทำอะไรตอนนี้ ผู้ชายคนนี้จะไม่มีวันปล่อยเธอไป

ดังนั้นเธอจึงกัดฟัน และเตะไปที่หว่างขาของชายหนุ่มเมื่อเขาไม่ได้มอง

ชายหนุ่มไม่คาดคิดว่าเธอจะกล้าขัดขืน เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด และคลายกำมือของเธอจากนั้นเขาเหวี่ยงมีดเข้าหาเธอโดยไม่สมัครใจ!

ลอเรนอยากจะวิ่งหนีเมื่อเธอรู้สึกเจ็บแปลบที่ต้นขา เธอกรีดร้อง และทรุดตัวลงบนพื้น

มีดอันแหลมคมแทงเข้าที่ขาของเธอ เลือดไหลออกมาจากแผลที่น่าสยดสยอง

“อีนังบ้า แกคิดว่าจะหนีไปจากฉันได้เหรอ?!”

ชายหนุ่มจับผมของเธอ และหัวเราะเยาะ “ยินดีด้วยเฟะ ได้กระตุ้นฉันแล้ว น้องชายของฉัน และฉันจะดูแลเธออย่างดีในคืนนี้!”

แก้มของลอเรนชุ่มไปด้วยน้ำตาแห่งความสิ้นหวัง

เธอมองเห็นความตายของตัวเองในใจ เธอรู้ว่าชายหนุ่มคนนี้จะไม่ปล่อยเธอไป และเธอกลัวว่าชีวิตของเธอจะจบลงที่นี่ในมือของเขา

ในช่วงเวลาเช่นนี้จะไม่มีใครช่วยเธอจากพวกเขาได้ ...

แต่เธอไม่ทันสังเกตว่ามีรถ BMW สีดำค่อย ๆ ขับเข้ามาหาพวกเขา ชาร์ลีที่อยู่หลังพวงมาลัยขมวดคิ้วเมื่อเห็นเธอเพียงแวบเดียว!