กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1185

พอลขับรถกลับบ้านหลังจากส่งชาร์ลีกลับวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สแล้ว

ชาร์ลีเดินกลับไปที่วิลล่าคนเดียว จาค็อบ… พ่อตาของเขารีบออกมาต้อนรับแล้วถามเขาว่า "ลูกเขยที่แสนดีของพ่อ วันนี้ได้เจอป้าฮอลล์หรือเปล่าหลังออกไปทำธุระกับพอลมาน่ะ?”

ชาร์ลีตอบอย่างทำอะไรไม่ถูก "พ่อครับ ผมจะไปพบป้าฮอลล์ได้ยังไงล่ะครับ ก็ในเมื่อผมไปออกไปทำธุระกับพอล?”

จาค็อบอดถอนหายใจไม่ได้ เพราะเขารู้สึกหดหู่ใจมาก

เขาคิดถึงมาทิลด้ามากเหลือเกินในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แต่เนื่องจากเอเลนอยู่ที่บ้าน เขาจึงไม่กล้าเสี่ยงที่จะไปพบมาทิลด้า

ดังนั้นในเวลานี้ เขาจึงอดที่จะรู้สึกเป็นกังวลและเวิ้งว้างว่างเปล่าไม่ได้

เขาถามชาร์ลีอีกครั้งหนึ่งว่า "แล้วนายได้ถามพอลถึงสภาพความเป็นอยู่ของป้าฮอลล์หรือเปล่า? เธอเป็นอย่างไรบ้าง?”

ชาร์ลียิ้มก่อนจะตอบว่า "ช่วงนี้ป้าฮอล์สบายดีครับ พอลเล่าให้ฟังว่า ตอนนี้ป้าฮอลล์ได้ไปเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่น่ะครับ แล้วไม่ได้สอนอย่างเดียวนะครับ ท่านยังเข้าชั้นเรียนวิชาศิลปะการคัดลายมือและการวาดภาพด้วย ป้าฮอลล์มีชีวิตที่ดีและใช้ชีวิตได้อย่างมีคุณภาพมากเลยล่ะครับ"

เมื่อจาค็อบได้ยินเช่นนี้ เขาก็อดเป็นกังวลนิดหน่อยไม่ได้ "โอ้ ! เธอไปมหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่ได้ยังไงกันนะ?”

ชาร์ลีถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ "มีอะไรผิดปกติกับมหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่หรือครับ? มหาวิทยาลัยนั่นไม่ได้มีไว้สำหรับผู้สูงวัยหรอกหรือครับ?

จาค็อบมีสีหน้าขุ่นเคืองในขณะที่พูดว่า "นายไม่รู้หรอกหรือว่าที่มหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่น่ะ มีแต่พวกชายชราที่ไม่มีภรรยา? พวกนั้นเป็นเพียงกลุ่มเฒ่าลามกที่ไม่ได้ต้องการไปเรียนหรือเพิ่มคุณค่าให้ตัวเองหรอก! พวกเขาแค่ไปหาผู้หญิงและเพื่อนเท่านั้นแหละ!”

หลังจากพูดจบ เขาก็กล่าวด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายใจว่า "ป้าฮอลล์ของนายเป็นคนสวย แล้วตาเฒ่าพวกนั้นจะไม่สนใจหรือเฝ้าแต่คิดถึงเธอไม่ยอมหยุดหรอกหรือ?”

ชาร์ลีหัวเราะก่อนจะพูดว่า "แล้วพ่อห้ามคนพวกนั้นไม่ให้คิดถึงป้าฮอลล์ได้ไหมล่ะครับ?”

จาค็อบถอนหายใจแล้วพูดว่า "นายพูดถูก! สถานการณ์แบบนี้ช่างน่าหดหู่เสียจริง ๆ!”

หลังจากพูดจบ ดวงตาของจาค็อบก็ดูมีประกายขึ้นทันทีในขณะที่พูดว่า "ใช่แล้ว! ฉันก็ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่ได้เหมือนกันนี่! ถ้าอย่างนั้นฉันก็มีโอกาสได้ไปเจอป้าฮอลล์ของนายแล้วล่ะสิ ใช่ไหม?”

ชาร์ลีถามขึ้นว่า "แล้วพ่อไม่กลัวแม่จะรู้เรื่องนี้เหรอครับ?”

“ไม่เป็นไหรหรอกน่า" จาค็อบตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง "นายไม่รู้เหรอว่าแม่ยายแ