กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1189

ใบหน้าของออโรร่าแดงก่ำด้วยความเขินอาย เมื่อชาร์ลีมองมาที่เธอ

ออโรร่าเป็นผู้หญิงที่ชอบคุยโวมาโดยตลอด ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังไม่ใช่คนอ่อนแอหรือขี้อาย เนื่องจากเธอมีพื้นฐานการต่อสู้มาก่อน

แต่อย่างไรก็ตาม หัวใจของเธอมีความเขินอายและความตื่นเต้นของเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อยู่อย่างเต็มเปี่ยม เนื่องจากจู่ ๆ เธอก็ได้พบกับยอดดวงใจของเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะกลายเป็นผู้หญิงขี้อายและแสนน่ารักขึ้นมาในบัดดล

ชาร์ลียิ้มให้เธอเล็กน้อย "ออโรร่า คุณก็อยู่ที่นี่ด้วย เป็นยังไงบ้างครับ?”

ออโรร่าหน้าแดง "ช่วงนี้… ฉันสบายดีค่ะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะคะ ปรมาจารย์เวด...”

ชาร์ลีพยักหน้าเบา ๆ และพูดกับทุกคน "ในเมื่อทุกคนไม่ได้เจอกันนานพอสมควร และเนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของคุณมัวร์ด้วย เรามาดื่มไวน์อีกแก้วสองแก้วกันเถอะครับ"

ทุก ๆ คนรีบตอบว่า "แน่นอน! แน่นอน! คืนนี้เราต้องดื่มไวน์เพิ่มอีกสองสามแก้วแน่นอน!”

ในเวลานี้ จัสมินได้กล่าวในเชิงขอโทษขึ้นมา "ปรมาจารย์เวดคะ รอสักครู่นะคะ ฉันต้องไปทักทายแขกท่านอื่น ๆ ก่อน"

ชาร์ลีพยักหน้าเบา ๆ "เชิญตามสบายครับ คุณไม่ต้องห่วงทางนี้เลย"

จัสมินกล่าวคำอำลากับทุกคนก่อนจากไป หลังจากนั้น ทุก ๆ คนก็เชิญชาร์ลีเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงเพื่อดื่มไวน์กัน

ชาร์ลีตอบตกลงอย่างง่ายดาย เขาก้าวเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงโดยมีผู้คนมากมายห้อมล้อมเขาอยู่

เนื่องจากชาร์ลีเป็นจุดสนใจของทุกคน ออโรร่าจึงรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย เพราะดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถเข้าไปมีส่วนร่วมในการสนทนานั้น ๆ ได้เลย

เมื่อชาร์ลีเห็นว่าออโรร่ามีท่าทีลังเลในขณะที่พยายามจะพูดอะไรอยู่สองสามครั้ง แถมยังโดนคนอื่นแย่งพูดตลอด เขาเลยยิ้มให้เธอแล้วถามขึ้นว่า "ออโรร่า คุณมีอะไรจะบอกผมหรือเปล่า?”

ออโรร่าพยักหน้าด้วยความยินดีเมื่อได้ยินคำถามของเขา หลังจากนั้นเธอก็พูดขึ้น "ปรมาจารย์เวดคะ ฉันมีเรื่องจะบอกคุณเป็นการส่วนตัว ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเวลาคุยกับฉันไหมคะ?”