กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1236

หลังจากทำการตรวจร่างกายอย่างละเอียดหลายรายการ แพทย์ก็ลงความเห็นว่าคุณย่าของดีแลนได้รับบาดเจ็บที่กระดูกก้นกบ และจำเป็นต้องนอนพักบนเตียงเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์

เนื่องจากหญิงชรามีอาการเจ็บปวดมาก แพทย์จึงฉีดยาชาและยาแก้ปวดให้เธอ

ดีแลนเดินตามแม่ไปที่ห้องคนไข้ของคุณย่าด้วยความรู้สึกเขินอาย

ทันทีที่เขาเดินเข้าไปในห้องคนไข้นั้น ลีโอนาร์ดผู้เป็นพ่อก็รีบเดินออกมาตบหน้าเขาอย่างแรง แล้วตะโกนเสียงดังลั่นว่า "ไอ้ลูกชั่ว! แกทำให้ชื่อเสียงของตระกูลป่นปี้ไปหมดแล้ว! โชคดีนะที่คุณย่าของแกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก ไม่อย่างนั้นฉันได้ฆ่าแกแน่!”

ดีแลนไม่เคยถูกลงโทษตั้งแต่เด็ก การตบอย่างกะทันหันของพ่อ ทำให้เขาตกตะลึงและรู้สึกเสียใจ

คุณย่าของเขารู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่เห็นหลานชายถูกตบ เธอจึงพูดขึ้นว่า "พอเถอะลีโอนาร์ด ดีแลนยังเด็กอยู่ พวกเด็ก ๆ ก็มักทำตัวแบบนี้ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องดีงามก็ตาม"

คุณท่านโคชไม่ได้ใจกว้างเท่าภรรยาของเขา เขามองจ้องไปที่ดีแลน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เขาไม่ใช่เด็กแล้วนะ ตอนนี้เขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันจะไปคาดหวังอะไรจากเขาได้ ขนาดความต้องการทางเพศของตัวเองเขายังควบคุมไม่ได้เลย?”

ดีแลนตัวสั่นด้วยความกลัว เมื่อได้ยินคำพูดเหยียดหยามของคุณปู่

เขาไม่ได้กลัวการลงโทษทางร่างกายจากพ่อ แต่เขากลัวการปฏิเสธจากคุณปู่และการหักห้ามใจตัวเองเป็นอย่างมาก

ถ้าคุณปู่รู้สึกแย่ในตัวเขา นั่นก็จะส่งผลต่อสถานะในอนาคตของครอบครัวเขาเป็นอย่างมาก

เมื่อลีโอนาร์ดได้ยินคำพูดของผู้เป็นพ่อ เขาก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้น เขายกมือขึ้นตบดีแลนครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วส่งเสียงดังลั่น "ไอ้สารเลว! ถ้าฉันจับได้ว่าแกทำเรื่องเลว ๆ แบบนี้อีก ฉันจะหักขาแก!”

ดีแลนเอามือปิดใบหน้าด้วยความเจ็บปวด และร้องไห้ด้วยความอับอาย "ผมขอโทษครับคุณปู่ ผมขอโทษ! ผมจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วครับ!”

คุณท่านโคชพ่นเสียงออกทางจมูกอย่างเย็นชา "ฉันไม่เหมือนย่าของแกหรอกนะ เธอตามใจแกทุกอย่างจนเหลิง ฉันมีหลักการของตัวเองและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ถ้าแกยังกล้าทำแบบนี้อีก ฉันจะไล่แกออกจากอีสต์คลิฟฟ์ และจะไม่ให้แกกลับมาอีกเลย!”