ทันทีที่ชาร์ลีได้ยินดังนี้เขาก็พูดว่า "ถ้าอย่างนั้นเราก็จะขายยาของเราในราคากล่องละหนึ่งร้อยห้าสิบดอลลาร์ด้วย ถ้าเราขายยาที่มีประสิทธิภาพดีกว่ายี่ห้ออื่นหลายเท่าในราคาเดียวกัน เราก็จะสามารถแข่งขันกับยาคู่แข่งประเภทเดียวกันจากญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ได้โดยตรง!”
เลียมรีบตอบว่า "ไม่มีปัญหาครับปรมาจารย์เวด! ผมจะตั้งราคาขายยานี้ที่กล่องละหนึ่งร้อยห้าสิบดอลลาร์"
“โอเค!” ชาร์ลีตอบ "นายควรพุ่งความสนใจไปที่การผลิตยาอย่างเต็มกำลังความสามารถ และไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องการขายยานี้ เราไม่ต้องห่วงเรื่องการขายภายในประเทศหรอก แต่เราจะต้องผลิตยาให้มากพอส่งไปขายยังประเทศต่าง ๆ อย่างเช่น ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ และประเทศอื่น ๆ ในทวีปนี้ เราจะไม่แข่งขันแค่เฉพาะในบ้านเกิดของเราเท่านั้น แต่เราจะแข่งขันในบ้านเกิดของพวกเขาด้วย เพราะเรากำลังวางแผนที่จะครองตลาดและช่วงชิงยอดขายจากพวกเขา ดังนั้นเราจะต้องเตรียมยาไว้ในปริมาณที่เพียงพอ"
“ผมเข้าใจแล้วครับปรมาจารย์เวด!” เลียมก็รู้สึกตื่นเต้นเช่นกัน เขาโพล่งออกมาว่า "ยาสมุนไพรของชาวออสเกียนนี้ถูกระงับโดยญี่ปุ่นและเกาหลีใต้มาหลายปีแล้ว ในที่สุดเราก็สามารถโจมตีกลับได้แล้ว!”
หลังจากพูดจบเลียมก็ถามอีกว่า "ว่าแต่ว่าปรมาจารย์เวดครับ คุณคิดว่าเราควรทำหนังโฆษณายาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาเพื่อเผยแพร่ทางโทรทัศน์ไหมครับ? คงจะดีไม่น้อยถ้าสามารถหาคนดังหรือศิลปินมารับรองประสิทธิภาพของยาให้เราได้? ทุกวันนี้คนในสังคมต่างก็พัวพันกับการประชาสัมพันธ์และโฆษณาชวนเชื่อกันมาก เพราะฉะนั้นเราจะใช้กลยุทธ์ที่ว่า 'สินค้าดีไม่ต้องมีโฆษณา' กับพวกเขาไม่ได้"
ชาร์ลีหัวเราะแล้วพูดว่า "ได้สิ ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่มองหาคนดังมาโฆษณายาให้เราซะหน่อยล่ะ? โดยที่คนดังคนนั้นจะต้องเป็นศิลปินที่น่ายกย่อง มีบุคลิกและลักษณะนิสัยที่ดี มีศีลธรรมจรรยา และไม่คดโกง นี่เป็นเพราะแวดวงบันเทิงนั้นเหลวแหลกมาก อย่าเลือกศิลปินที่เกี่ยวข้องกับเรื่องอื้อฉาว หรือมีประวัติยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจสีเทาเด็ดขาด!”
เลียมตอบว่า "ได้ครับปรมาจารย์เวด อันที่จริงผมมีคนนั้นอยู่ในใจแล้วครับ ไม่ทราบว่าคุณจะมีความคิดเห็นอย่างไร?”
ชาร์ลีตอบว่า "อ้อ… งั้นก็บอกฉันมาเลย"
เลียมรีบตอบว่า "ตอนนี้มีนักแสดงหญิงทางภาพยนตร์และโทรทัศน์ที่ชื่อว่าควินน์ โกลดิ้ง กำลังดังมากเลยครับ เธอเพิ่งรับบทบาทในภาพยนตร์ฮอลีวูดไปเมื่อไม่นานมานี้ ตอนนี้เธอโด่งดังมาก และดูเหมือนจะมาจากครอบครัวที่ดีด้วย นอกจากนี้เธอก็ไม่มีข่าวซุบซิบหรือเรื่องอื้อฉาวใด ๆ เลย และยังเป็นบุคคลที่เหล่าชายหญิงจำนวนมากเทิดทูนและให้ความชื่นชอบด้วยนะครับ"
ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูดว่า "ฉันไม่รู้เรื่องในวงการบันเทิงมากนักหรอก แล้วก็ไม่ได้ตามพวกคนดังดัวย ฉะนั้นนายก็ตัดสินใจเองเลยแล้วกัน ถ้านายคิดว่าดาราคนนี้มีความเหมาะสม ก็ติดต่อผ่านเอเจนซี่ของเธอแล้วตกลงราคาในการมาทำงานร่วมกันมา รวมทั้งการรับรองประสิทธิภาพของยาให้เราด้วย ถ้าได้ราคาที่เหมาะสม ก็ให้เธอเซ็นสัญญากับเราได้เลย แล้วก็เตรียมทำหนังโฆษณาและรับรองคุณภาพของยาด้วย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ
รออ่านตอน 1601 อยู่นะครับ...จะมีไม่ครับ?...
นอกจากแปลมั้วแล้วลงไม่สุดอีกตายๆ...
ตกลงจะเอาสกุลเงินบาทหรือดอลลาร์กันแน่ครับแปลมั้วไปหมด...
เมื่อไหร่ยัยเอเลนจะตายครับรู้สึกรำคาณชิบหาย...
จะมีให้อ่านต่อ 1600+ ไหมคับ...