กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1418

ดังนั้นจาค็อบจึงรีบยอมรับแล้วพูดว่า “นี่เธอ! ช่วยหยุดการแก้ปัญหาทุกสิ่งทุกอย่างด้วยการตีโพยตีพายได้ไหม?”

เอเลนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ก็แกบอกเองนี่ว่าตอนนี้แกเป็นคนรับผิดชอบครอบครัว และฉันไม่มีสิทธิ์อะไรอีกแล้ว ถ้าฉันไม่เอะอะโวยวาย แล้วฉันจะสร้างสถานะให้ตัวเองในครอบครัวนี้ได้ยังไง?

จาค็อบยอมถอยด้วยการพูดว่า “ก็ได้ ไม่เป็นไร ฉันพูดผิดเอง เธอมีสิทธิ์ที่จะเข้าครอบงำครอบครัวนี้ พอใจหรือยัง?”

รอยยิ้มแห่งชัยชนะปรากฏบนใบหน้าของเอเลนในขณะที่พูดว่า “ในเมื่อแกพูดออกมาอย่างนั้นแล้ว ฉันก็ต้องขอใช้สิทธิ์และอำนาจเสียหน่อยแล้ว บอกฉันมาตามตรงจาค็อบตอนนี้แกมีเงินอยู่เท่าไหร่? แกแอบขายวัตถุโบราณโดยไม่ให้ฉันรู้หรือเปล่า?”

จาค็อบพูดด้วยสีหน้าบูดบึ้งด้วยความโกรธเคือง “ขายของเก่ากับผีอะไรล่ะ! บอกตามตรงนะตอนนี้ฉันไม่มีเงินติดกระเป๋าเลย! ไม่มีหนทางสร้างรายได้จากสมาคมจิตรกรรมและการเขียนอักษรจีนเลยด้วย! ก่อนหน้านี้ฉันสร้างรายได้ด้วยการขายของเก่า แต่ตอนนี้ไม่มีโชคทางด้านนั้นแล้ว เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันได้รับภาพเขียนอักษรจีนราคาถูกมาสองสามภาพ ซึ่งคิดว่าจะขายต่อเพื่อหารายได้พิเศษได้ แต่คิดผิดที่ซื้อมาในราคาภาพละหลายพันดอลลาร์ และกลับกลายเป็นว่าภาพพวกนั้นเป็นเพียงแค่งานศิลปะห่วย ๆ ที่มีมูลค่าไม่ถึงร้อยดอลลาร์ด้วยซ้ำไป”

จากนั้นจาค็อบก็ถอนหายใจยาว ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงขุ่นมัว “ตอนนี้ฉันหาตัวซาคารีไม่เจอ ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน เมื่อก่อนเขาสามารถช่วยฉันซื้อของในราคาถูก ๆ ได้เสมอ แต่ตอนนี้ฉันหาเขาไม่เจอ ถึงแม้ว่าจะพยายามตามหาเขาทุกที่แล้วก็ตาม เหมือนเขาหายไปในอากาศแล้ว"

ชาร์ลีรู้สึกขบขันเมื่อได้ยินคำพูดของพ่อตา

ก่อนหน้านี้ซาคารีพยายามประจบประแจงเขา นั่นคือเหตุผลที่เขาใช้เงินจำนวนมากกว้านซื้อขยะจากจาค็อบ นี่เป็นการทำธุรกรรมที่ไม่เกิดผลประโยชน์ใด ๆ ขึ้นมาเลย

ถ้าเขายังคงทำธุรกิจที่ขาดทุนแบบนี้กับจาค็อบต่อไป เขาก็คงไม่มีเงินพอจะไปถมหลุมลึกสุดจะหยั่งถึงของจาค็อบได้

ดังนั้นจึงเป็นสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดของเขาล้วน ๆ ที่จะหลีกหนีจากจาค็อบในทุกวิถีทาง นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมช่วงนี้จาค็อบถึงตามหาเขาได้ยากเย็นนัก