กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1438

เธอไม่เคยมองปัญหาจากมุมนี้มาก่อน แต่ด้วยความที่เธอมีบุคลิกแบบนี้ เธอจึงกลัวและอายที่จะคิดทำอะไรแบบนั้น

หลังจากฟังแม่ดุด่าแล้ว เธอก็รู้สึกถึงความวิตกกังวลที่ก่อตัวขึ้นภายในใจ

เอเลนยังไม่ยอมหยุดบ่นว่าอยู่ข้าง ๆ “เฮ้อ ฉันเคยดูถูกชาร์ลีโดยคิดว่าเขาเป็นเพียงสิ่งโสโครกและเศษสวะ เขาดูเหมือนคนไร้ประโยชน์ แต่ถ้าเพ่งพินิจให้ดีก็จะเห็นว่าเขาเป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง! แกเห็นไหมว่าเขาสามารถควบคุมคนใหญ่คนโตพวกนั้นได้ยังไง! นี่แหละที่ฉันเรียกว่ามีพรสวรรค์! แล้วก็ยังมีวิลล่าราคาหลายล้านดอลลาร์แห่งนี้ก็เป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมาก! อากาศที่นี่ช่างสดชื่นและทำให้รู้สึกกระปรี้กระเปร่า! ใครจะไปรู้ในระยะเวลาอันใกล้นี้ เขาอาจจะใช้ความสามารถของเขาจนได้เป็นเจ้าของเกาะในมัลดีฟส์ก็ได้!”

“นี่…” แคลร์พูดอย่างเคอะเขิน “แม่คะ หยุดฝันกลางวันได้แล้ว”

เอเลนตอบอย่างเคร่งขรึม “เราจำเป็นต้องฝัน! ใครจะไปรู้บางทีจู่ ๆ ความฝันนั้นก็อาจจะเป็นจริงขึ้นมาก็ได้!”

ในขณะที่เธอกำลังพูดอยู่นั้น จู่ ๆ เธอก็ลดเสียงให้เบาลง “แก… รีบไปจับเขารวบหัวรวบหางได้แล้ว! แกเป็นสามีภรรยากัน! รีบทำมันให้จบ ๆ ไปซะ! อีกอย่าง ทำไมไม่ลองนั่งจับเข่าคุยกัน แล้วลองหาโอกาสถามว่าเขาซื้อกระเช้าของขวัญนั่นให้ใคร? แต่ต้องระวังให้มาก! เพราะถ้าชาร์ลีมีเจตนาจะนอกใจแกจริง ๆ แกก็ต้องหยุดความตั้งใจนั้นทันที! แต่ถ้าเขานอกใจแกไปแล้ว แกก็ต้องดึงเขากลับมาอยู่ข้างแกให้ได้!”

ตอนนี้แคลร์รู้สึกเป็นกังวลมากขึ้น แต่เธอยังสามารถพูดกับแม่ด้วยน้ำเสียงจริงจังได้ “แม่คะ หยุดคิดเรื่องไร้สาระนี่เถอะค่ะ หนูรู้ว่าชาร์ลีเป็นคนยังไง เขาไม่ใช่คนที่แม่กำลังปรักปรำเขาอยู่หรอกค่ะ”

“ลูกรักของแม่ แกต้องระวังตัวเอาไว้ให้ดีนะ!”

แคลร์ตอบอย่างลังเลว่า “หนูไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้ว หนูจะจะลงไปข้างล่าง”

เอเลนคว้ามือแคลร์และยัดใบเสร็จใส่มือเธอในขณะที่พูดว่า “เก็บหลักฐานนี้ไว้ ถ้ามีโอกาสเมื่อไหร่ก็อย่าลืมถามชาร์ลีล่ะ!”

แคลร์กำใบเสร็จเอาไว้แน่นก่อนจะหันหลังแล้วเดินออกจากห้องไป

ในขณะเดียวกันชาร์ลีกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ในห้องชั้นล่าง ซึ่งมีการรายงานข่าวเรื่องการแข่งขันการต่อสู้ป้องกันตัว

ในข่าวกำลังพูดถึงออโรร่าซึ่งเป็นม้ามืดที่กำลังได้รับความสนใจอย่างมาก และทำให้คนดูชาวออสเกียนรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก

อิโตะ นานาโกะ ผู้เข้าร่วมการแข่งขันชาวญี่ปุ่นก็ได้รับเสียงชื่นชมจากคนดูถึงความสามารถอันน่าทึ่งของเธอ

ผู้ประกาศข่าวทางโทรทัศน์รายงานว่า “มีข่าวว่านานาโกะไม่เพียงเป็นนักกีฬาชาวญี่ปุ่นที่ใช้ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวได้อย่างน่าทึ่งเท่านั้น แต่เธอยังเป็นนักศึกษาระดับสุดยอดของมหาวิทยาลัยโตเกียวอีกด้วย! ตระกูลอิโตะของเธอเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศญี่ปุ่น มีคนเรียกเธอว่าเจ้าหญิงที่คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด พรั่งพร้อมไปด้วยความงามและความโอ่อ่า ใครจะไปคิดว่าเจ้าหญิงแสนสวยและร่ำรวยคนนี้ จะยอมทิ้งชีวิตหรูหรา แล้วกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวที่แข็งแกร่งและขยันขันแข็ง!”

ชาร์ลีอดที่จะถอนหายใจไม่ได้เมื่อได้ยินการรายงานข่าวนั้น

เขาไม่คาดคิดจริง ๆ ว่านานาโกะจะเป็นลูกสาวคนโตของหนึ่งในตระกูลชั้นนำของญี่ปุ่น

ในขณะนั้นภาพระยะใกล้ที่ถ่ายด้วยกล้องที่มีความละเอียดสูงได้ปรากฏขึ้นบนจอทีวี ซึ่งตอนนั้นเธอถูกมิเชลล์โจมตีไม่หยุด ถึงแม้ว่าเธอจะโดนระดมต่อยแบบไม่ยั้ง แต่ดวงตาของเธอกลับแน่วแน่และเฉียบคม ชาร์ลีอดรู้สึกประทับใจไม่ได้เมื่อได้เห็นการต่อสู้ของเธอ

ชาร์ลีต้องยอมรับว่าเขารู้สึกประทับใจในบุคลิกของนานาโกะอย่างมาก เธอมีความแข็งแกร่งและอ่อนน้อมถ่อมตน เธอมีความบึกบึนและรู้จักควบคุมตนเอง

ในบางช่วงของการแข่งขันนั้น ก็รู้สึกเหมือนนานาโกะเป็นภาพสะท้อนของตัวเขาเอง

นี่ยิ่งทำให้เขาทอดถอนหายใจมากขึ้น ถ้าหากหญิงสาวผู้น่าทึ่งคนนี้ไม่มีสัญชาติญี่ปุ่น เขาคงเต็มใจรับเธอเป็นศิษย์ และช่วยเพิ่มพูนทักษะการต่อสู้ป้องกันตัวให้เธอ

น่าเศร้าใจที่นานาโกะมีสัญชาติและสายเลือดของคนญี่ปุ่น และชาร์ลีก็เชื่อมั่นอย่างยิ่งในคำพูดของบรรพบุรุษที่ว่า...

‘ถ้าเธอไม่ใช่เผ่าพันธ์ุของฉัน ความตั้งใจของเธอก็จะไม่เหมือนกับของฉัน!’