กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 147

หลังจากนั้นไม่นานในที่สุดพวกเขาก็มาถึงงานประมูล

งานประมูลเป็นอาคารที่มีโดมทรงกลม รอบนอกเต็มไปด้วยร้านค้าที่ขายสินค้าหลากหลายประเภทตั้งแต่ดอกไม้ไปจนถึงนก และสถานที่ประมูลตั้งอยู่ตรงกลาง

ศูนย์แสดงสินค้าสร้างขึ้นเมื่อปีที่แล้ว และดูสวยงามมาก

ชาร์ลีเดินตามจัสมินเข้าไปในลิฟต์แก้วขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไปที่ชั้นหก

ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออกห้องจัดแสดงงานศิลปะที่มีการประดิษฐ์ตัวอักษรโบราณ และภาพวาดต่าง ๆ ที่แขวนอยู่บนผนังก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา นี่คืออาคารประมูล

โต๊ะประมูลถูกวางไว้ด้านหน้าบนพรมแดง มีโซฟาจำนวนมากด้านล่างเวที และโต๊ะเต็มไปด้วยไวน์ และผลไม้สดเพื่อความเพลิดเพลินของแขก

เมื่อเทียบกับการประมูลครั้งล่าสุดดูเหมือนว่า เทรชัวร์ วาพิลเลียน จะใช้ความพยายามอย่างมากในการประมูลในครั้งนี้ อาจต้องใช้เงินมากกว่าหนึ่งล้านดอลลาร์ในการเช่า และเตรียมของตกแต่งทั้งหมดสำหรับงานประมูล

ที่นั่งของจัสมินอยู่ตรงกลางของแถวหน้า และในขณะที่พวกเขากำลังจะเดินไปข้างหน้าทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงดังขึ้นด้านหลัง

ชาร์ลีหันกลับมา และในเวลานี้เขาถูกบังคับให้ต้องถอยห่างเพราะมีหลายคนที่พยายามเบียดเข้าไปในห้องประมูลในเวลานี้

ชาร์ลีขมวดคิ้วขณะมองดูกลุ่มคนที่วิ่งเข้าไปในห้องประมูล นอกจากนี้ยังมีบอดี้การ์ดสองสามคนนำทางในเวลานี้

“โอ้ คุณเยลแมนอยู่ที่นี่แล้วเหรอ?” จัสมินอุทานขณะที่เธอจ้องมองไปที่ฝูงชน

ในความเป็นจริงผู้คนจำนวนมากล้วนเป็นแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงานประมูล อย่างไรก็ตามในเวลานี้พวกเขาทั้งหมดล้อมรอบชายวัยกลางคนที่สวมสูทสีน้ำเงิน และมีสีหน้าเย็นชาและเย่อหยิ่งอยู่บนใบหน้าของเขา

ชาร์ลีมองไปที่ชายคนนั้นก่อนที่เขาจะพูดว่า “นี่คือมิสเตอร์เยลแมนที่มีชื่อเสียง เขามีท่าทางที่ดีทีเดียว…”

ฝูงชนยังคงนำแจ็คไปข้างหน้า และในเวลานี้ จู่ ๆ เขาก็เขียนคำสองสามคำลงบนกระดาษสีเหลืองก่อนที่เขาจะยื่นยันต์ให้ชายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา หลังจากนั้นเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “ดูเหมือนว่าวันนี้เราทั้งคู่ถูกลิขิตให้มาเจอกัน ฉันให้ยันต์สันติภาพนี้แก่คุณฟรีวันนี้ มันจะทำให้คุณปลอดภัย คุณ และครอบครัวของคุณจะเจริญรุ่งเรืองในเวลาที่จะมาถึง”

“ขอบคุณ คุณเยลแมน”

ชายคนนั้นประหลาดใจ และดีใจมากขณะที่เขาหยิบยันต์สันติภาพไว้ในมือของเขา หลังจากนั้นเขาก็เริ่มถือเครื่องรางของขลังไปรอบ ๆ ราวกับว่ามันเป็นสมบัติชิ้นหนึ่งในขณะที่เขาบอกคนรอบข้างว่า “ยันต์สันติภาพของคุณเยลแมนเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์จริง ๆ ฉันแสวงหาบริการของเขาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา และต้องขอบคุณเครื่องรางของเขาทำให้ธุรกิจของฉันเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ จนประสบความสำเร็จ!”

ผู้คนจำนวนมากมองด้วยความอิจฉาเท่านั้น ในเวลานี้บางคนก็ขอร้องให้แจ็คมอบเครื่องรางของขลังให้พวกเขาอย่างล้นหลาม แต่เขาก็ไม่สนใจพวกคนเหล่านั้น