กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1479

แคลร์ไม่ได้สงสัยในคำพูดของชาร์ลีเลยแม้แต่น้อย

เธอรู้สึกประทับใจที่ชาร์ลีค่อย ๆ รู้จักบุคคลสำคัญและมีอำนาจจำนวนมากในโอรัส ฮิลล์ อันเนื่องมาจากฝีมือในการดูฮวงจุ้ยของเขา

พูดตามตรงก็คือ ชาร์ลีได้ช่วยครอบครัวเอาไว้ได้มากก็เพราะฝีมือในการดูฮวงจุ้ยของเขานี่แหละ

ไม่เช่นนั้นครอบครัวของพวกเขาก็ไม่มีทางจะได้อยู่ในวิลล่าชั้นดีและมีชีวิตที่หรูหราและสุขสบายอย่างนี้หรอก

ก่อนหน้านี้แคลร์กังวลว่าชาร์ลีจะเจอกับปัญหาเขาสักวัน ถ้าเขายังหลอกคนอื่นโดยใช้การดูฮวงจุ้ยบังหน้า

แต่เมื่อเวลาผ่านไปแคลร์ก็ค้นพบว่าไม่มีคนใหญ่โตหรือมีอำนาจคนไหนที่ชาร์ลีเคยดูฮวงจุ้ยให้วกกลับมาเอาเรื่องเอาราวกับเขาเลย

นี่พิสูจน์ให้เห็นว่า ความสามารถในการดูฮวงจุ้ยของชาร์ลีน่าจะเป็นเรื่องจริง ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องกังวลให้มากเกินไปอีกแล้ว

ดังนั้นแคลร์จึงเตือนเขาด้วยน้ำเสียงนุ่ม ๆ ว่า “อีสต์คลิฟฟ์ไม่เหมือนโอรัส ฮิลล์นะคะ ในอีสต์คลิฟฟ์นั้นมีผู้มีพรสวรรค์ที่ทรงพลังและปกปิดตัวตนอยู่มากมาย เมื่อคุณไปที่อีสต์คลิฟฟ์คุณก็ไม่ควรทำอะไรตามใจตัวเองเหมือนอยู่ในโอลรัส ฮิลล์ อย่าไปมีเรื่องขัดแย้งหรือเผชิญหน้ากับใครเข้าล่ะ คุณควรรีบทำงานให้เสร็จแล้วรีบกลับมาทันทีที่เสร็จงานจะดีกว่า”

ชาร์ลีรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ได้ครับคุณภรรยา ผมเข้าใจแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ผมจะไม่ไปมีเรื่องขัดแย้งหรือไปเผชิญหน้ากับใคร ผมจะรีบกลับมาทันทีหลังจากดูฮวงจุ้ยเสร็จแล้ว”

แคลร์พยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็โอเคค่ะ คุณควรใส่ใจกับสิ่งรอบตัวให้มากขึ้นและระมัดระวังตัวให้มากขึ้นด้วยนะคะ”

ชาร์ลีนึกถึงความจริงที่ว่าเขาจะต้องเดินทางไปญี่ปุ่นทันทีที่เขากลับมาจากอีสต์คลิฟฟ์ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามเขาต้องเป็นเจ้าของบริษัทโคบายาชิ ฟาร์มาให้ได้ เพื่อที่เขาจะสามารถเพิ่มผลผลิตและเร่งการผลิตยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาได้

นอกจากนี้เมื่อเขามีกำลังการผลิตที่เพียงพอในตอนนั้นแล้ว เขาก็เตรียมจะเปิดตัวยาเม็ดบำรุงตับออกสู่ตลาดด้วย

เขาจึงตัดสินใจบอกแคลร์เกี่ยวกับเรื่องนี้ล่วงหน้าในขณะที่เขาพูดขึ้นว่า “แล้วอีกอย่างหนึ่งนะแคลร์ ผมอาจต้องเดินทางไปญี่ปุ่นหลังกลับมาจากอีสต์คลิฟฟ์แล้ว”

“จะไปญี่ปุ่นเหรอ?” สมาชิกทั้งสามคนในครอบครัวของแคลร์ต่างประหลาดใจกันมาก

ในเวลานี้นี่เองที่เอเลนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกพออกพอใจเช่นกัน แล้วถามขึ้นมาว่า “ลูกเขยที่แสนดีของแม่ ถ้าฝ่ายนั้นเต็มใจที่จะให้เงินแปดล้านดอลลาร์เพื่อให้เดินทางไปอีสคลิฟฟ์ แล้วถ้าอย่างนั้นลูกจะไม่ได้เงินถึงสิบล้านดอลลาร์ในการเดินทางไปญี่ปุ่นหรอกเหรอ?”

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยในขณะที่ตอบว่า “ก็ประมาณนั้นแหละครับ”

“โอ้พระเจ้า!” เอเลนตบมือไม่หยุดอย่างมีความสุขในขณะที่พูดว่า “โอ้… ลูกเขยที่แสนดีของแม่! อัตราความเร็วในการทำเงินของลูกนั้นช่างไม่ต่างอะไรกับเครื่องพิมพ์ธนบัตรเลยนะ! ทำไมลูกไม่เริ่มดูฮวงจุ้ยให้คนอื่น ๆ ซะตั้งแต่เนิ่น ๆ กันนะ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นครอบครัวของเราก็คงไม่ถูกใครหลายคนดูถูกเหยียดหยามในช่วงสองสามปีที่ผ่านมาหรอกใช่ไหม?”

จาค็อบตอบอย่างเคร่งขรึมว่า “ลูกรู้อะไรไหม? สิ่งดี ๆ ในชีวิตนั้นก็ควรค่ากับการรอคอยนะ!”

เอเลนโกรธมากในเวลานี้ “จาค็อบ! วันนี้แกหงุดหงิดอะไรมาหรือไง? ทำไมถึงต้องมากระแนะกระแหนและโจมตีฉันไม่ว่าฉันจะพูดอะไรด้วย? แกจงใจจะยั่วยุฉันเพราะอยากจะเห็นว่าฉันจะทำอะไรได้บ้างใช่ไหม?”

จาค็อบอดที่จะรู้สึกผิดเล็กน้อยไม่ได้ เขามองหาโอกาสที่จะได้เล่นงานเอเลนมานานแล้ว แต่เขารู้ดีว่าเขาไม่มีทางเอาชนะเอเลนได้เวลาที่เธอหมดความอดทนขึ้นมาจริง ๆ