กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1566

ในสายตาของยูลแล้ว ตระกูลเวดและตระกูลซูลซ์คือมังกรสองตัวที่กำลังแข่งขันกันเอง

ความแข็งแกร่งของทั้งสองตระกูลไม่ได้แตกต่างกันมากนัก แต่ตระกูลซูลซ์นั้นมีความแข็งแกร่งมากกว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับตระกูลเวด

อันที่จริงในช่วงปีแรก ๆ นั้น บริษัทต่าง ๆ ของตระกูลเวดและตระกูลซูลซ์ต่างก็มีความแข็งแกร่งพอ ๆ กัน

ถ้าเคอร์ติสไม่เสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อย เขาก็คงนำพาให้ตระกูลเวดมีความเหนือกว่าตระกูลซูลซ์ไปได้ตั้งนานแล้ว

แต่เป็นเพราะคนอัจฉริยะอย่างเคอร์ติสได้เสียชีวิตไปก่อนวัยอันสมควร และเนื่องจากตระกูลเวดไม่มีผู้สืบทอดคนอื่นในเวลานั้น ตระกูลซูลซ์จึงค่อย ๆ จัดการขยายช่องว่างระหว่างสองตระกูลให้กว้างขึ้น

ยูลเชื่อว่า หากชาร์ลีกลับมารับมรดกของตระกูลเวด แล้วแต่งงานกับลูกสาวของเขา ชาร์ลีก็จะสามารถควบคุมทั้งตระกูลเวดและตระกูลโกลดิ้งได้

ซึ่งนั่นจะทำให้ทั้งสองตระกูลสามารถรวมเข้าด้วยกันได้

ถ้าเป็นอย่างนั้น ชาร์ลีก็สามารถคว้าชัยชนะในโลกธุรกิจได้อย่างแน่นอน

เพียงแต่ยูลไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ที่ชาร์ลีจะสามารถจัดการกับเรื่องต่าง ๆ ในโอลรัสฮิลล์ได้ ก่อนที่เขาจะกลับมาที่อีสต์คลิฟฟ์เพื่อแต่งงานกับลูกสาวของเขา

แต่ยูลไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องนี้กับชาร์ลี เขาไม่อยากเร่งเร้าให้ชาร์ลีรีบตัดสินใจในตอนนี้ แต่เขากลับมองชาร์ลีอย่างลึกซึ้ง ก่อนที่จะตบไหล่ชาร์ลีแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ไปกันเถอะชาร์ลี เราไปหาพ่อแม่ของเธอกันได้แล้ว!”

ชาร์ลีพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “อาโกลดิ้งครับ ผมอยากจะซื้อช่อดอกไม้สักสองสามช่อ มีร้านขายดอกไม้อยู่แถวนี้บ้างไหมครับ?”

“เธอไม่ต้องซื้อดอกไม้อะไรหรอก” ยูลบอก “หลังจากที่เราออกจากบ้านมาเมื่อกี้นี้ น้าโกลดิ้งของเธอจัดเตรียมช่อดอกไม้ไว้ให้เธอแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างพร้อมแล้ว เรากลับบ้านไปรับพวกเขาก่อน แล้วค่อยไปภูเขาวินทรี่กัน!”

ชาร์ลีตอบอย่างรู้สึกขอบคุณว่า “ผมรู้สึกขอบคุณน้าโกลดิ้งจริง ๆ ที่อุตส่าห์เตรียมดอกไม้ให้ผม ในฐานะที่ผมเป็นลูกชาย ผมน่าจะเป็นคนทำสิ่งเหล่านี้เองทั้งหมด…”