กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1580

ลอรีนพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า “พ่อคะ หนูไม่สนใจหรอกค่ะ กรุณาอย่าบอกให้หนูไปทำความรู้จักกับเขาอีกนะคะ!”

จากนั้นเธอก็มองไปที่ชาร์ลีแล้วพูดว่า “เข้าไปข้างในกันเถอะค่ะชาร์ลี!”

“แก!” จาเวียร์ขึ้นเสียงด้วยความเกรี้ยวโกรธ “ทำไมแกถึงหัวดื้อขนาดนี้นะ? ถ้าแกจับคู่กับนายน้อยตระกูลโกลดิ้งไม่ได้ล่ะก็ แกก็ไม่ต้องไปที่โอลรัสฮิลล์อีก!”

ลอรีนเหลือบมองชาร์ลีอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว ก่อนที่จะตอบพ่อของเธอด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียดว่า “หนูชอบโอลรัสฮิลล์ค่ะ! หนูจะไปหาสามีที่นั่น!”

จาเวียร์ดุเธอว่า “ว่ายังไงนะ? ไม่มีตระกูลดัง ๆ อยู่ในโอรัสฮิลล์เลยนะ! แล้วแกจะไปหาผู้ชายดี ๆ ที่นั่นได้ยังไงกัน? ลูกสาวฉันจะไปแต่งงานกับผู้ชายสวะ ๆ อย่างนั้นได้ยังไง?

ลอรีนตอบด้วยความผิดหวังว่า “พ่อคะ ตอนนี้พ่อทำไมถึงได้หัวสูงนักล่ะคะ?”

“ฉันหัวสูงเหรอ?” จาเวียร์คำราม “ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อประโยชน์ของตัวแกเองนะ!”

ในเวลานี้ลุงของลอรีนพูดขึ้นมาว่า “พอแล้วจาเวียร์ ไม่ต้องไปเร่งเร้าอะไรหรอกน่า ปล่อยให้ลอรีนกับเพื่อนเข้าไปข้างในเถอะ”

จาเวียร์รู้สึกขุ่นเคืองเมื่อพี่ชายพูดขึ้นมา “ถ้างั้นแกก็เข้าไปข้างในก่อน ฉันจะให้แม่ของแกพูดกับแกเรื่องนี้ทีหลัง!”

ลอรีนตอบด้วยความโมโห “ไม่ควรมีใครมาพูดแบบนี้กับหนูนะ!”

“ฉันคิดว่าอย่างนั้นนะ” พี่ชายจาเวียร์พูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง “แกไม่ได้ยินที่ลอรีนพูดเหรอ? พวกเขาเป็นเพื่อนสมัยเรียนด้วยกัน ซึ่งหมายความว่าพวกเขารู้จักกันมานานแล้ว แล้วเด็กคนนั้นก็อยู่ในโอลรัสฮิลล์เหมือนลอรีนเลย ไปได้ว่าพวกเขาอยู่ด้วยกัน เพราะลอรีนก็อยู่ในโอลรัสฮิลล์”

สีหน้าของจากเวียร์ดูโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที “ให้ตายเถอะ! ไอ้เด็กโกโรโกโสคนนั้นกล้ามาจีบลูกสาวฉันเหรอ! ช่างอุกอาจจริง ๆ !”

จากนั้นเขาก็พูดขึ้นทันทีว่า “พี่ช่วยดูแลความเรียบร้อยตรงนี้หน่อยนะ ฉันจะไปถามลอรีนเดี๋ยวนี้เลย!”

พี่ชายจาเวียร์รีบดึงแขนเขาเอาไว้ “จะรีบไปไหนกัน? ถ้าแกไปถามลอรีนตอนนี้ก็ต้องทะเลาะกัน แล้วงานเลี้ยงวันเกิดของแม่ก็ต้องพังแน่! ฉันคิดว่า แกควรยั้งใจเอาไว้ก่อน ไว้ค่อยถามเธอเป็นการส่วนตัวหลังงานเลี้ยงจบลงดีกว่า”

จาเวียร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ถึงอย่างไรเขาก็คิดว่านี่ไม่ใช่เวลาที่จะไปสอบถามลูกสาว เนื่องจากมีแขกมาร่วมงานเลี้ยงวันกันเกิดแม่เป็นจำนวนมาก ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าอย่างผิดหวังและตอบว่า “ก็ได้ ไอ้เด็กโสโครกนั่นกล้าอาจเอื้อมมาจีบลูกสาวฉันได้ยังไง!? ฉันจะให้เขาต้องชดใช้ในเรื่องนี้แน่!”