กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 33

เอเลนล่องลอยและไม่เชื่อเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเอเซล เงินของเธอเพิ่มขึ้นจาก 1.3 ล้านเป็นสองล้าน!

เธอถามด้วยความประหลาดใจ “นี่คุณแน่ใจเหรอ? คุณให้ฉันสองล้านจริง ๆ เหรอ?”

เอเซลพยักหน้าอย่างรีบร้อน "แน่นอนครับ! มันเป็นของคุณทั้งหมด!"

“ว้าว วิเศษมาก!” เอเลนร้องเสียงหลงด้วยความตื่นเต้น

เมื่อเห็นเอเลนไม่เพียงแต่ได้เงินคืน แต่ยังได้เงินเพิ่มอีกห้าแสนดอลลาร์ เหล่าบรรดาป้า ๆ ที่เหลือก็เขย่งเท้าด้วยความกระวนกระวายใจ พวกเขารู้สึกว่าเมื่อเอเลนได้รับเงินคืนแล้วพวกเขาก็ควรได้รับแบบเดียวกัน ใช่หรือไม่?

ดังนั้นบางคนจึงเริ่มพูดขึ้นว่า “คุณจอร์แดนแล้วเงินของพวกเราล่ะ?”

เอเซลหันไปหาอัลเบิร์ตด้วยความโกรธ

อัลเบิร์ตรู้สึกหนักใจที่จะยอมจำนนเงินทั้งหมดที่มีในกระเป๋า แต่เขาต้องต่อสู้กับตระกูลเวดที่เขาไม่สามารถต่อสู้ด้วยได้ เขาอาจถึงขั้นเสียชีวิต ดังนั้นเขาจึงโพล่งว่า “แค่คืนเงินเอง คืนเงินไปให้หมด! เพื่อประโยชน์ของคุณเวด พวกเขาจะได้รับเงินต้น และเงินปันผลคืน!”

ฝูงชนโห่ร้องอย่างยินดี

ทันใดนั้นเสียงเย็นชาของชาร์ลีก็ดังขึ้น “ดอน อัลเบิร์ต คำว่า ‘เพื่อประโยชน์ของผม’ หมายความว่าอย่างไร ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนเหล่านี้ คุณพยายามแบล็กเมล์ผมหรือเปล่า?

อัลเบิร์ตถึงกับผงะ "คุณเวด คุณหมายถึงอะไร? ผมขอโทษ ผมไม่เข้าใจ…”

“สิ่งที่ผมหมายถึงคือเงินของคนเหล่านี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับผม มันขึ้นอยู่กับคุณโดยสิ้นเชิงหากคุณต้องการคืนเงินให้กับพวกเขา แต่ถ้าคุณกล้าพูดอะไรบางอย่างเช่นคืนเงินพวกเขาเพื่อประโยชน์ของผม อย่าโทษผม ถ้าผมโมโหขึ้นมาในตอนนี้!”

คนโง่เหล่านี้เคยเข้าข้างเอเลน และเหยียดหยามเขา แล้วทำไมตอนนี้เขาถึงต้องมาช่วยขอเงินคืนด้วยล่ะ

ในทางตรงกันข้ามไม่เพียงแต่เขาจะไม่ช่วยให้พวกเขาได้รับเงินคืนเท่านั้น แต่ยังเป็นการเตือนอัลเบิร์ตด้วยว่า ถ้าเขากล้าคืนเงินให้ผู้คนเหล่านี้ เขาจะขัดต่อความประสงค์ของเขา!