กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 372

ไม่มีอะไรอยู่ในใจของเธอนอกจากเงิน!

สำหรับเธอแล้วนั้น องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดที่เธอมองหาจากลูกเขยคือพวกเขาต้องร่ำรวย และเต็มใจที่จะเปย์เงินกับเธอ ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็ไม่มีอะไรนอกจากความน่ารังเกียจในสายตาของเธอไม่ว่าพวกเขาจะดีแค่ไหนก็ตาม

ผู้ชายอย่างเจสันเป็นผู้สมัครที่ดีที่สุดในการเป็นลูกเขย เพราะเขาเต็มใจที่จะจ่ายเงินให้กับว่าที่แม่ยายของเขา!

เขาเป็นคนใจกว้างมาก และให้รถเบนซ์เป็นของขวัญก่อนที่เขาจะอยู่ด้วยกันกับลูกสาวของเธอซะอีก แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าแคลร์แต่งงานกับเขา? เขาจะมอบคฤหาสน์หลังใหญ่ หรือเรือยอทช์สุดหรูให้เธอแล้วหรือเปล่า?

เธอดีใจมาก และภาพจินตนาการของเธอก็โลดแล่น!

อย่างไรก็ตาม เธอยังคงต้องทำตัวให้สุภาพไว้ก่อน เธอจับแขนของเจสันอย่างจริงจังว่า “เจสัน ป้าประทับใจในความใจดีของเธอมาก แต่รถราคาแพงมาก มันจะโอเคจริง ๆ เหรอ ถ้าฉันจะรับมันไว้แบบนี้?”

“ทำไมจะไม่โอเคล่ะครับ?” เจสันตอบ “คุณป้า มันเป็นสัญลักษณ์แห่งการขอบคุณของผม รับมันไปเถอะครับ!”

เอเลนแสยะยิ้มราวกับสุนัขสองหางด้วยสีหน้าจริงจัง เธอใส่กุญแจลงในกระเป๋าถือของเธอ และพูดอย่างมีความสุขว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะรับมันไว้นะจ๊ะ ขอบคุณมากเจสัน!”

การแสดงออกของความโลภ และความบ้าคลั่งของเธอตกอยู่ในสายตาของเจสันในทันที เขาแอบมองอย่างลับ ๆ และคิดว่าแผนการที่เขา และพ่อของเขาได้วางแผนไว้จะสำเร็จได้ด้วยดีเพราะความโลภของเอเลน!

ในขณะที่ความคิดนี้แล่นผ่านความคิดของเขาไปอย่างเงียบ ๆ เขาก็ยิ้มอย่างสุภาพ และพูดว่า "คุณป้าอย่ายืนอยู่ตรงนี้เลยครับ เราเข้าไปกันเถอะ"

เอเลนพยักหน้ายิ้มกว้าง “ได้ ได้เลย เข้าไปกันเถอะ!”

เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในร้านอาหาร เจสันขอให้บริกรพาพวกเขาไปยังที่นั่งที่จองไว้ จากนั้นสั่งอาหารราคาแพง และฟุ่มเฟือย

ระหว่างรับประทานอาหารกลางวัน เจสันก็กระแอมในลำคอด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด และพูดว่า “คุณป้าครับ ผมขอโทษที่พาหมอต้มตุ๋นไปเยี่ยมคุณลุงที่โรงพยาบาลเมื่อวันก่อน มันเป็นความผิดพลาดของผมจริง ๆ ผมขอโทษ!”

เอเลนยิ้มอย่างอบอุ่น “เด็กน้อย ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกจ่ะ! ป้าไม่เคยคิดโทษเธอเลย! เพราะเธอก็ตกเป็นเหยื่อเหมือนกัน!”

เจสันพยักหน้า จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่เอเลน และพูดด้วยความจริงใจว่า “คุณป้าครับ พูดตรง ๆ ผมชอบแคลร์มาก ผมอยากแต่งงานกับเธอ และอยากให้เธอเป็นภรรยาของผม ผมสงสัยว่าคุณจะโอเคกับมันไหม?”

เอเลนร้องเสียงหลงอย่างตื่นเต้น “แน่นอนสิ แน่นอน! ป้าเห็นด้วยอย่างมาก! จริง ๆ แล้วป้าถือว่าเธอเป็นลูกเขยในอนาคตของป้าแล้วด้วยซ้ำ!”

เจสันถอนหายใจ “ขอบคุณที่สนับสนุนผมนะครับ แต่ผมกังวลว่าแคลร์ยังคงไม่ชอบผมหรอก ถ้าเราไม่แก้ไขความเข้าใจผิดระหว่างเรา ผมก็คิดว่าผมคงจะคบกับเธอไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”

“ชู่วว มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นนะ พวกเธอแค่เปิดใจคุยกัน! และป้ายังสามารถช่วยเธอคุยกับแคลร์ได้!”

เจสันรู้ดีว่านี่เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการเคลื่อนไหวของเขา เขากล่าวว่า “คุณป้าครับ ผมวางแผนที่จะขอโทษ และสารภาพกับแคลร์ด้วยตัวเอง ผมมีความคิดขึ้นมา ครอบครัวของผมมีคฤหาสน์ริมแม่น้ำ คืนนี้ผมจะจัดดินเนอร์ใต้แสงเทียนซื้อดอกไม้ และตกแต่งรอบ ๆ บ้าน ช่วยพาแคลร์ไปที่คฤหาสน์เพื่อที่ผมจะได้ขอโทษเธอด้วยตนเอง และสารภาพผิด บางทีถ้าเธอโอเค เธออาจะยอมคบกับผมก็ได้!”

"ว้าว! เจสัน เธอช่างละเอียดอ่อนจัง ฉันประทับใจมาก!” เอเลนกระพริบตาอย่างดีใจ และพูดต่อ “โอเค ป้าจะโทรหาแคลร์เดี๋ยวนี้!”

จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมา และกำลังจะโทรหาแคลร์

เจสันยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ แต่เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “คุณป้า โปรดอย่าบอกเธอว่านั่นเป็นความคิดของผมนะครับ เธออาจไม่อยากมาถ้าเธอรู้!”

จากนั้นเขากล่าวเสริมว่า “บอกเธอเรื่องนี้แทนดีกว่าครับ บอกเธอว่าเพื่อนของคุณมีคฤหาสน์ริมแม่น้ำที่ต้องปรับปรุงใหม่ และต้องการจ้างเธอมาทำโครงการ เธอมีความทะเยอทะยานมาก ผมแน่ใจว่าเธอจะตอบตกลงเมื่อเธอได้ยินว่ามีโอกาสทางธุรกิจรอเธออยู่ จากนั้นคุณสามารถมากับเธอ และมาเป็นผู้สนับสนุนของผมเมื่อผมสารภาพกับเธอ!”

เอเลนโพล่งออกมา “ว้าว ฟังดูเป็นแผนการที่ยอดเยี่ยม! เอาล่ะ งั้นก็ไปตามแผนของเธอเลย!”

กลิ่นอายแห่งความชั่วร้ายฉายไปทั่วดวงตาของเจสันขณะที่เขาคิดกับตัวเองว่า ‘คืนนี้ ฉันจะขอแอ้มกับแคลร์ก่อน จากนั้นหลังฉันจะหว่านเสน่ห์ให้กับป้าจิ้งจอกชราตัวนี้แล้ว ฉันก็จะหลอกให้ชาร์ลีมาที่คฤหาสน์ และฆ่าเขาทิ้งซะ!’