กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 384

ชาร์ลีไม่ได้เก่งมากเหรอ? เขาไม่รู้จักดอน อัลเบิร์ต เหรอ? เขาถูกโยนออกไปนอกหน้าต่างไม่ใช่เหรอ?

ตอนนี้เขากำลังจะเอาชีวิต!

หลังจากก้าวเข้ามาในบ้านชาร์ลีมองไปที่แคลร์ด้วยสีหน้าขอโทษราวกับว่าเขาต้องการจะพูดว่า “แคลร์ผมขอโทษที่มาช้า”

แคลร์ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกประหลาดใจ มีความสุข กังวล หรือว่ากลัวเมื่อเห็นชาร์ลีเข้ามาในวิลล่าเพื่อช่วยเธอ

และแคลร์ก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกปลอดภัยเมื่อเห็นชาร์ลียืนอยู่ตรงหน้าเธอ

ทันใดนั้นแคลร์ก็ร้องว่า “สามี… สามีของฉัน…”

เอเลนที่ถูกเตะลงกับพื้น ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกตัวขณะที่เธอคลานไปจับต้นขาของชาร์ลีขณะที่เธอพูดว่า “ชาร์ลีลูกเขยที่รักของฉัน ฉันดีใจที่คุณมาช่วยแม่ตอนนี้! ถ้าคุณมาช้ากว่านี้ฉันคงตายไปแล้ว!”

เมื่อเธอพูดอย่างนั้นเธอชี้นิ้วไปที่จัสติน และลูกชายของเขาก่อนที่เธอจะร้องว่า “คุณรู้ไหมว่าเจสันคนนี้โกหกฉัน เขาบอกฉันว่าเขาอยากจะสารภาพรักกับแคลร์ และเขาก็ขอให้ฉันหลอกล่อให้แคลร์มาที่วิลล่าของเขา แต่เขากลับต้องการใช้ประโยชน์จากแคลร์เท่านั้น และเขาก็มีความคิดอุบาทว์ ๆ กับฉันอีกด้วย! เขาทำให้ฉันกลัวแทบตาย บอกฉันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตถ้าเขาทำอะไรกับฉันจริง ๆ ?”

ชาร์ลีขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้

ในที่สุด เขาก็เข้าใจว่าสาเหตุที่ภรรยาของเขาตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ทั้งหมดเป็นเพราะแม่ยายของเขา

ในตอนนี้เขาโกรธมาก และเขาอยากจะตบแม่ยายที่โง่ และหยิ่งผยองของเขาเหลือเกิน

อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าไม่ใช่เวลาที่จะสอนบทเรียนให้กับเอเลน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องจัดการเจสัน และจัสตินพ่อของเขาเสียก่อน

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชาร์ลีมองไปที่แคลร์ก่อนที่เขาจะพูดด้วยท่าทีนุ่มนวลว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับภรรยาที่รัก เชื่อใจสามีของคุณนะ!”