กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 462

โดนัลด์โพล่งออกมาด้วยความตกใจ “แน่นอน ฉันรู้ว่ายากล่อมประสาทไม่ได้ผล ฉันเห็นด้วยตาตัวเองแล้ว! ฉันถามคุณว่าตอนนี้เราควรทำอย่างไร?”

แพทย์หยุดยาชั่วคราว และแนะนำว่า “ผมจะเพิ่มปริมาณอีกเล็กน้อย เราต้องทำให้เขาสงบลงก่อนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม”

โดนัลด์พยักหน้า และกดดันเขา “จะรออะไรอยู่! จัดการเลย!”

"คุณเวบบ์ การใช้ยาระงับประสาทมากเกินไปอาจทำให้ร่างกายเสียหายได้ดังนั้น... ”

“เขากำลังทำลายร่างกายของตัวเองอยู่แล้ว! สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือทำให้เขาสงบลงโดยเร็วที่สุด!”

"ตกลง!" คุณหมอพยักหน้า เขาเตรียมปริมาณที่มากขึ้นอย่างรวดเร็ว และฉีดเข้าไปในร่างกายของเคียนแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเช่นกัน

“มันแปลกมาก…” หมอพูดติดอ่าง “ฤทธิ์ของยากล่อมประสาทนี้รุนแรงมาก! มันถูกใช้กับช้างที่ดุร้าย แต่เขาก็ยังไม่สงบ นี่มันแปลกมาก…”

ทันใดนั้นแพทย์โรคหัวใจก็พูดว่า “โอ้ไม่นะ ร่างกายของเขาสั่น! ผมคิดว่าอัตราการเต้นของหัวใจของเขาต้องสูงมากแน่ ๆ !”

เขาดึงจอภาพ ECG แบบพกพาเชื่อมต่อกับร่างกายของเคียน และทำการทดสอบอย่างรวดเร็ว เขาตกใจมากที่พบว่าเคียนมีอัตราการเต้นของหัวใจสูงถึง 180 ครั้งต่อนาที!

“นี่…นี่คือดัชนีอัตราการเต้นของหัวใจหลังจากออกกำลังกายแบบไม่ใช้ออกซิเจนอย่างหนัก…ถ้าเขาทำแบบนี้ต่อไปผมกลัวว่าหัวใจของเขาจะรับมันไม่ได้นานกว่านี้!”

โดนัลด์ถามอย่างบ้าคลั่ง “แล้วจะเกิดอะไรขึ้น?”

แพทย์โรคหัวใจอธิบายว่า “เขาจะมีอาการหัวใจล้มเหลวใจ หรือกล้ามเนื้อหัวใจตายซึ่งหมายถึงหัวใจวาย และอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้!”

“แล้วถ้าอย่างนั้นเราจะทำยังไงดี?!”