กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 489

แคลร์ตื่นนอนเวลาประมาณเจ็ดโมงเช้า

ทันทีที่ชาร์ลีได้ยินการเคลื่อนไหวบางอย่าง เขาก็รีบแสร้งทำเป็นหลับในขณะที่เขานอนอยู่บนพื้นอย่างไม่ขยับเขยื้อน

หลังจากตื่นขึ้น แคลร์ยืดตัวขณะลุกจากเตียงอย่างเงียบ ๆ เมื่อเธอมองไปที่ชาร์ลีซึ่งกำลังนอนอยู่บนพื้นในเวลานี้ แคลร์รู้สึกกังวลเล็กน้อย

นับตั้งแต่ชาร์ลีแต่งงานกับเธอ และกลายเป็นลูกเขยของตระกูลวิลสัน เขาก็นอนอยู่บนพื้นมานานกว่าสามปีแล้ว

เมื่อพวกเขาแต่งงานกันครั้งแรก แคลร์ไม่ได้สนใจชาร์ลีมากนัก และเธอก็ไม่มีความรู้สึกใด ๆ ต่อเขา

อย่างไรก็ตามหลังจากใช้เวลาร่วมกับเขามานานหลายปี แคลร์ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกปลอดภัยเป็นพิเศษเมื่อได้อยู่เคียงข้างชาร์ลี

บางครั้งแคลร์ถึงกับกลัวว่าจู่ ๆ ชาร์ลีจะจากเธอไป

ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้มีอะไรเกิดขึ้นมากมายที่บ้านและทำให้แคลร์มั่นใจยิ่งขึ้นว่าที่จริงแล้ว ชาร์ลีเป็นคนเดียวที่เธอสามารถพึ่งพาได้มากที่สุดในโลกนี้ นอกจากชาร์ลีแล้ว ญาติสนิทของเธอทุกคนช่างไม่น่าเชื่อถือเลย

แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องพูดถึงคุณย่าและญาติคนอื่นๆ ของเธอด้วยซ้ำ พวกเขาไม่ได้ถือว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของตระกูล

สำหรับแม่ของเธอเอง แคลร์ก็พูดไม่ออกเช่นกัน ในสายตาของแม่ของเธอ แคลร์เป็นเพียงเครื่องมือสำหรับเธอในการไปถึงจุดสูงสุดของชีวิต แม้ว่าแคลร์จะแต่งงานกับชาร์ลีมานานกว่าสามปีแล้ว แต่เอเลนก็ยังหวังว่าแคลร์ และชาร์ลีจะหย่ากันเพียงเพื่อที่แคลร์จะได้แต่งงานกับเศรษฐีคนอื่น

ยิ่งไปกว่านั้น พ่อของแคลร์ยังเป็นชายที่สับสน และคงจะดีหากเขาไม่ได้สร้างปัญหาให้กับพวกเขานอกบ้าน นับประสาอะไรกับการให้การสนับสนุนเธอในช่วงเวลาวิกฤติเหล่านั้น

ดังนั้นแคลร์จึงรู้สึกสบายใจ และปลอดภัยที่สุดกับชาร์ลีซึ่งกำลังนอนอยู่บนพื้นในเวลานี้