กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 525

"ใช่แล้ว" คริสโตเฟอร์อธิบายรวดเร็ว “นี่คือประกันชีวิตที่พ่อผมซื้อให้แม่ตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่ เพื่อที่จะทิ้งทางออกให้คนรุ่นหลัง”

หลังจากนั้นคริสโตเฟอร์ยังกล่าวอีกว่า “ทำไมคุณไม่วิเคราะห์และคำนวณเองล่ะ? แม่ผมแก่แล้ว เขาจะอยู่ได้อีกสักกี่ปี? ผมว่าเธออยู่ได้อีกสามถึงห้าปีเท่านั้นแหละ ให้เธออยู่กับเราต่อไปอีกสามถึงห้าปีเถอะ แล้วหลังจากที่เธอตาย เราจะได้เงินประกัน 6 ล้านดอลลาร์ คุณไม่คิดว่ามันคุ้มค่าเหรอ?”

“คุ้มสิ มันคุ้ม!” ฮันนาห์ตอบขณะที่เธอลูบมืออย่างตื่นเต้น หลังจากนั้นเธอก็พูดว่า “เราต้องดูแลแม่ของคุณให้ดี อย่าปล่อยให้จาค็อบและครอบครัวเขาได้ประกันของแม่คุณนะ!”

คริสโตเฟอร์พยักหน้าขณะยิ้ม “ต้องแบบนั้นอยู่แล้วสิ ไม่ต้องกังวลไปหรอก แล้วหากถ้าตอนนั้น เราจะไม่แบ่งเงินหกล้านดอลลาร์กับจาค็อบและครอบครัวของเขาเลย!”

ฮันนาห์ตอบอย่างเร่งรีบว่า “ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ได้เงินแม้แต่เหรียญเดียวจากเงินหกล้านเหรียญนะ แต่เรายังต้องมั่นใจว่า เมื่อแม่ของคุณตาย จาค็อบจะต้องจ่ายเงินครึ่งหนึ่งเพื่องานศพและฝังศพด้วย!”

ในเวลานี้ คริสโตเฟอร์ตอบโดยไม่รู้ตัวว่า “หญิงชราตัดสัมพันธ์ทั้งหมดกับเขาแล้ว คุณคิดว่าเขาจะเต็มใจจ่ายเงินพวกค่างานศพฝังศพของเธอเหรอ?”

“นี่คุณโง่หรือเปล่า?” ฮันนาห์อดไม่ได้ที่จะระเบิดออกทันที “ยายแก่นั่นอาจตัดสัมพันธ์ทั้งหมดกับเขาด้วยคำพูดได้ แต่มันไม่มีผลทางกฎหมายหรอก! ฉะนั้นเมื่อยายแก่นั่นตาย หากเขาปฏิเสธที่จะจ่ายค่างานศพและงานฝังครึ่งหนึ่ง เราสามารถขึ้นศาลและฟ้องเขาได้เลย แล้วด้วยกฎหมายทั้งหมดทั้งมวลนะ จาค็อบก็ยังคงมีความเป็นลูก แสดงว่าเขามีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบพวกค่าใช้จ่ายงานศพงานฝังหรืออะไรก็ตามของยายแก่นั่นอยู่แล้วด้วย!”

คริสโตเฟอร์ยิ้มพร้อมหัวเราะออกมา "โอ้ ที่รัก! คุณพูดถูกในเวลานั้นเราต้องให้จาค็อบจ่ายเงินครึ่งหนึ่งสำหรับค่าใช้จ่ายแน่ ๆ ในระหว่างเราสองคน คุณยังเป็นคนที่ฉลาดที่สุดเสมอเลยที่รัก! ฮ่า ๆ ๆ!”

ฮันนาห์ภูมิใจในตัวเองมากและยิ้มขณะพูดว่า “พวกโง่อย่างจาค็อบและเอเลน มักอยากบองดีกับเราตลอด แต่พวกมันจะมาเป็นคู่ต่อสู้กับเราได้อย่างไร?”

ทันทีที่เสียงของเธอลดลง ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์อายุน้อยสวมสูทตัวเล็กๆ ก็เดินเข้ามาก่อนจะถามอย่างสุภาพว่า “สวัสดีค่ะ พวกคุณคือคุณคริสโตเฟอร์และคุณฮันนาห์ วิลสันใช่ไหมคะ?”

"ใช่ครับ ใช่!" คริสโตเฟอร์ตอบในขณะที่เขาพยักหน้าอย่างเร่งรีบ “คุณคงต้องเป็นตัวแทนอสังหาริมทรัพย์จากบริษัท ลินน็อกซ์ เรียลเอสเตท ใช่ไหมครับ?”

“ใช่แล้วค่ะ” เด็กสาวตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “คุณคะ ดิฉันได้นัดกับเจ้าของวิลล่าแล้วค่ะ เธอน่าจะกำลังรอเราอยู่ เข้าไปสำรวจรอบ ๆ วิลล่ากันเถอะค่ะ ”