กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 556

“เลี้ยงรุ่น?” เอเลนพูดอย่างดูถูกว่า “พวกคุณเป็นกลุ่มคนแก่ที่กำลังจะตายอยู่แล้ว ทำไมคุณถึงอยากให้มีการเลี้ยงรุ่นอีกล่ะ? คุณไม่เคยได้ยินหรือว่างานเลี้ยงรุ่นเป็นเพียงข้ออ้างสำหรับคนรักเก่าที่จะไปออกเดท!”

“โอ้พระเจ้า หุบปากเถอะ!” จาค็อบโพล่งต่อว่า “ในงานเลี้ยงรุ่นจะมีแค่ผู้ชายเท่านั้น เราไม่ได้เชิญเพื่อนร่วมชั้นผู้หญิงของเรามา”

"จริงเหรอ?" เอเลนขมวดคิ้วอย่างไม่เชื่อ

“ใช่ ก็จริงน่ะสิ! คุณน่าจะรู้ดีที่สุดว่าชั้นเรียนของเราเป็นอย่างไร มีนักเรียนหญิงเพียงไม่กี่คนในชั้นเรียนของเรา และตอนนี้พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ต่างประเทศ ดังนั้นจะมีเพียงนักเรียนชายเท่านั้นที่งานเลี้ยงรุ่น”

“ไม่ ฉันไม่เชื่อคุณหรอกนะ! คุณไปไม่ได้!” เอเลนตะโกน “คุณต้องไปพบแฟนเก่าของคุณแน่ ๆ ! คิดว่าฉันไม่รู้เหรอ?!”

ชาร์ลีตกตะลึง พ่อตาของเขามีเรื่องราวความรักโรแมนติกในอดีตด้วยงั้นเหรอ?

“แฟนเก่าคนไหน? มันเป็นแค่กลุ่มเพื่อนผู้ชายเท่านั้น!”

เอเลนยิ้มอย่างเหยียดหยาม เธอหันหน้าไปทางอื่นและเพิกเฉยต่อจาค็อบ

จาค็อบพยายามอย่างใจจดใจจ่ออีกครั้ง “ชาร์ลีต้องไปกับผมอยู่ดี ครูของเราต้องนั่งรถเข็น ตอนนี้ไม่มีลิฟต์ในวิทยาเขตเก่า เราจึงต้องการชายหนุ่มที่แข็งแรงสองสามคนเพื่อพาเขาไปที่ห้องเรียนบนชั้นห้า แค่ให้ชาร์ลีมาเป็นพยานของผมและรายงานทุกอย่างที่เขาเห็นกับคุณ ถ้ามีเพื่อนผู้หญิงอยู่ด้วย คุณก็จะได้รู้ไง”

เอเลนคำราม “ไม่ ฉันจะไม่ปล่อยคุณไปหรอกนะ!”