กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 570

ดวงตาของทุกคนพลันแดงก่ำ และบางคนในหมู่พวกเขาก็แท้กระทั่งน้ำตาคลอออกมา “โอ้ คุณลี อย่าเลย ครูไม่จำเป็นต้องขอโทษพวกเราเลยครับ…”

คุณลียิ้มอบอุ่น “ฉันได้ผ่านสารทุกข์สุขดิบอะไรต่าง ๆ มาทั้งชีวิตแล้ว ฉันได้เห็นพวกเธอเติบโต ฉันได้เห็นการพัฒนาของประเทศ ฉันไม่มีอะไรจะพูดมากนอกจาก 'จงพึ่งพอใจกับชีวิตที่เรียบง่ายและมีคุณธรรม จงชื่นชมยินดีในสติปัญญา' ฉันยังคงเป็นคนแก่ที่ไม่ได้รวยอะไรหลังจากสอนมาหลายปี แต่อุดมการณ์ชีวิตของฉันคือการอยู่อย่างมีความสุขและพอใจโดยไม่เสียใจกับอะไร!”

เสียงปรบมือดังจนรับรู้ถึงการสั่นของห้องเรียน ทุกคนร่าเริงกันหมด โดยเฉพาะจาค็อบ เขารู้สึกว่าคุณลีเป็นแสงสว่างนำทางหลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูด

แม้ว่าเขาจะไม่มีเงินมาก แต่การที่เขาอยู่กับของโบราณต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นทางวัตถุหรือทางวัฒนธรรม นั่นเป็นวิธีที่เขาแสวงหาความสุขได้และเขาก็ยินดีกับมัน

แน่นอนว่ายังคงเจ็บปวดเรื่องของเอเลนในชีวิตของเขาอยู่

คุณลีตัวสั่นหน่อย ๆ ขณะบรรยายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ภาษาโบราณกับทุกคน จากนั้นเขาก็สั่นหอบหนัก ทุกคนก็ช่วยเขาอย่างรวดเร็ว

พวกเขาพอใจมากที่ได้ฟังบรรยายในชั้นเรียนจากครูที่พวกเขารัก พวกเขาตื้นตันในความพยายามของคุณลี

แอรอนเริ่มพูดว่า “เฮ้ สิ่งที่ทุกคนต้องการคือฟังการสอนการบรรยาย ซึ่งก็ได้รับกันแล้ว และมันเป็นโอกาสหายากที่เราจะได้พบปะกันแบบนี้ ผมจะให้เจคจองที่ให้เราพักผ่อนและสนุกสนาน”

จากนั้นเขาก็หันไปหาเจคและถามว่า “จะว่าไป เจค มีอะไรแนะนำไหม? พ่อต้องการสถานที่ที่ดีที่สุด!”

เจคพยักหน้าและพูดว่า “มีคลับเฮาส์ชื่อกลอเรียสที่เพิ่งเปิดในออรัส ฮิลล์ซึ่งเป็นของตระกูลมัวร์ ว่ากันว่าเป็นศูนย์กลางความบันเทิงที่ใหญ่ที่สุด หรูหราที่สุดในเมือง ผมเป็นหนึ่งในสมาชิกของพวกเขา งั้นเราจะไปปาร์ตี้กันต่อที่นั่นนะครับ!”

ผู้คนอ้าปากค้างและยิ้มเมื่อได้ยินว่าเจคเป็นสมาชิกของกลอเรียสคลับ!

คลับเฮาส์นั้นพิเศษและยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง!