กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 592

อันที่จริง เงินห้าล้านเหรียญมาจากเงินมากกว่าสองล้านเหรียญของเอเลน ซึ่งรวมถึงเงินสองล้านเหรียญที่ฮันนาห์ใช้เป็นเหยื่อล่อ ลินดาเพียงแค่ให้ยืมเงินห้าล้านเหรียญซ้ำ ๆ กับที่เอเลนเก็บไว้และเสียกลับไปให้เธอ หลังจากผ่านไปทั้งคืน เงินห้าสิบล้านดอลลาร์ที่เอเลนได้รับจากการจำนองวิลล่าก็หายไปแล้ว

ในเวลานี้ ลินดาบอกเอเลนว่า “น้องเอเลน ฉันขอโทษ แต่ดูเหมือนว่าคุณใช้เงินห้าสิบล้านดอลลาร์ที่คุณได้รับจากการจำนองไปหมดแล้วนะจ๊ะ”

เอเลนรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังจะเป็นบ้า และเธอก็โพล่งออกมาทันทีว่า “บ้านของฉันมีมูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์! คุณไม่สามารถรับจำนองจากฉันได้เพียงห้าสิบล้านดอลลาร์! คุณควรให้เงินฉันอีกห้าสิบล้านเหรียญเพื่อซื้อมัน!”

"ฉันขอโทษนะจ๊ะ" ลินดายิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “เราเซ็นสัญญาจำนองแล้วและทุกอย่างก็ถูกเขียนเป็นที่เรียบร้อย คุณเป็นคนตกลงที่จะจำนองวิลล่าให้ฉันเป็นเงินห้าสิบล้านดอลลาร์ ตามข้อตกลงของเรา คุณมีเวลาสามวันในการหาเงิน หากคุณกำลังพยายามหาเงิน มันจะเป็นห้าสิบล้านดอลลาร์ บวกอีกห้าล้านดอลลาร์เป็นดอกเบี้ย ดังนั้น คุณเป็นหนี้ฉันทั้งหมดห้าสิบห้าล้าน ถ้าคุณสามารถจ่ายเงินให้ฉันได้ห้าสิบห้าล้านเหรียญ คุณก็เก็บวิลล่าไว้ได้ แต่ถ้าคุณไม่สามารถจ่ายให้ฉันได้ วิลล่าที่คุณจำนองให้ฉันจะเป็นของฉันอย่างเป็นทางการ”

เอเลนโพล่งออกมาทันที “ไม่ วิลล่าหลังนั้นไม่ใช่ของฉัน! มันเป็นของลูกเขยของฉัน ดังนั้นสิ่งที่ฉันพูดไปก็ไม่นับ!”

ในเวลานี้ เอเลนรู้ว่าเธอไม่สามารถนำวิลล่ามาอยู่ในสถานการณ์นี้ได้ เพราะวิลล่านั้นเป็นของชาร์ลี ถ้าเธอขอวิลล่ากับชาร์ลี ลูกสาวและสามีของเธอจะรู้ว่าเธอเสียเงินไปมากมายรวมถึงโฉนดบ้านของพวกเขาด้วย! แถมพวกเขายังจะพบว่าเธอจำนองบ้านของชาร์ลีและเสียเงินทั้งหมดนั้นไปเรียบร้อยแล้ว

ดังนั้น เอเลนจึงรีบพูดว่า “พี่ลินดา คุณได้บ้านไปแล้ว และวันนี้ได้เงินไปมากกว่าสองล้านเหรียญจากฉัน ได้โปรด คุณช่วยลืมเรื่องวิลล่าได้ไหม? วันนี้คุณชนะไปมากมาย และทำเงินได้มากมายจากฉัน!”

ทันทีที่เธอได้ยินคำพูดของเอเลน สีหน้าของลินดาก็เปลี่ยนไปเมื่อเธอพูดอย่างเย็นชาว่า “เอเลน คุณกำลังพยายามจะหนีโดยไม่จ่ายเงินหลังจากแพ้ฉันเหรอ? คุณคิดว่าฉันจะถูกรังแกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? อย่าโทษฉันก็แล้วกันถ้าคุณไม่จ่ายเงินให้ฉันในสิ่งที่คุณเป็นหนี้ฉัน!”

เอเลนรีบร้องเสียงดัง “พี่ลินดา ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนดี ฉันไม่สามารถให้วิลล่าแก่คุณได้จริง ๆ เพราะมันไม่ใช่ของฉันเลย!”

ลินดาเฉยเมยมากและเธอก็ตอบอย่างเย็นชาว่า “เธอควรหยุดพูดเรื่องไร้สาระต่อหน้าฉันเสียที! คุณสามารถเลือกที่จะจ่ายเงินที่เป็นหนี้ฉัน หรือโอนความเป็นเจ้าของวิลล่าให้ฉันก็ได้! ไม่อย่างนั้นฉันจะขอให้หลานชายของฉันมาทวงหนี้จากคุณ!”

จากนั้นลินดาก็พูดต่อไปว่า “หลานชายของฉันเป็นนักเลง หากคุณปฏิเสธที่จะจ่ายเงินที่คุณเป็นหนี้ฉัน ฉันจะขอให้เขาตัดมือของคุณทันที!”

เอเลนร้องไห้อย่างขมขื่นขณะที่เธอพูดว่า “พี่ลินดา ต่อให้คุณฆ่าฉัน ฉันก็ให้เงินคุณห้าสิบห้าล้านดอลลาร์ไม่ได้…”