กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 670

ฌอนคิดว่าตาแก่คนนี้คงเสียสติไปแล้วหรือไม่ก็มีไครมาฟาดหัวเขาอย่างแรง ไม่อย่างนั้นเขาจะคุกเข่าคำนับชาร์ลีทำไม?!

นายท่านมัวร์เป็นผู้อาวุโสที่สุดในบรรดาผู้เข้าร่วมทั้งหมดในวันนี้ แม้ว่าตระกูลเว็บบ์จะอยู่ในระดับที่สูงกว่าตระกูลมัวร์ในเชิงของพีระมิดชนชั้นทางสังคม แต่อำนาจและทรัพย์สินของพ่อของเขานั้นน้อยกว่าตระกูลมัวร์ นี่ยังไม่นับ นายท่านมัวร์ ผู้อาวุโสเลย

สำหรับแขกหลายคนต่างก็มาจากตระกูลทั่วไปและสูงกว่าค่าเฉลี่ย แต่ก็ยังคงมีมูลค่าอย่างน้อย 100 ล้าน

มีไอ้ขี้แพ้เพียงคนเดียวในห้องโถงนี้เท่านั้นและนั่นคือชาร์ลี!

แต่ทว่า นายท่านมัวร์เลือกที่จะคุกเข่าต่อหน้าไอ้ขี้แพ้คนนี้และก้มหัวให้เขา!

ทำไม?!

ชาร์ลีมันมีบ้าอะไรที่เขาไม่มี?!

ทำไมนายท่านมัวร์คุกเข่าให้ชาร์ลีอย่างนอบน้อมถึงเพียงนี้!

ในอีกทางหนึ่ง เขาจะมอบหลานสาวให้ไอ้ขี้แพ้คนนี้ด้วยหรือไม่?!

ฌอนรู้สึกหดหู่และโกรธเคืองอย่างมากเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้!

หากเขาไม่ได้ทำให้อิทธิพลของชาร์ลีเสื่อมเสียในตอนนี้ นายท่านมัวร์อาจเต็มใจยกจัสมินให้เป็นเมียน้อยของไอ้ขี้แพ้นี้!

ดังนั้นเขาจึงกัดฟันและพูดอย่างขุ่นเคืองว่า “คุณปู่มัวร์! ปู่เชื่อเรื่องตอแหลของไอ้ขี้แพ้นี่ได้อย่างไร? เม็ดยานั่น ก็เห็นได้ชัดว่าเขาซื้อมันมาจากหมอชั้นต่ำข้างถนน! กล่องละห้าเหรียญ ส่วนยานี้ สิบเหรียญก็หรูแล้ว! โปรดอย่าหลงกลเขา! ปู่อาจทำลายสุขภาพของปู่ ถ้าปู่ใช้มัน!”

นายท่านมัวร์จ้องไปที่ฌอนและดุเขาอย่างเย็นชา “ฌอน คุณเป็นแขกของตระกูลฉัน แต่คุณเวดเป็นผู้กอบกู้ฉัน เขาช่วยชีวิตฉันและช่วยฉันอย่างที่ไม่สามารถชดใช้คืนได้ ถ้าคุณกล้าดูถูกเขาอีก ฉันจะจัดการเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว!”

ฌอนกระทืบเท้าอย่างกังวล “คุณปู่มัวร์ ปู่เสียสติไปแล้วหรือ? ปู่เชื่อเรื่องตอแหลไร้สาระเช่นนี้ได้อย่างไร?!”

จัสมินลุกขึ้นยืนและพูดด้วยความโกรธว่า “ฌอน เว็บบ์! ระวังคำพูดด้วย!”