กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 738

โดนัลด์ตัวสั่นด้วยความกลัวก่อนจะหันกลับมาถามอย่างประหม่า “คุณคาเมรอน คุณมีอะไรเพิ่มเติมให้เรารับใช้อีกไหมครับ?”

ไอแซคชี้ไปที่จอห์นนี่และชายอีกสี่คนที่นอนอยู่บนพื้นก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันอยากให้แกทั้งคู่ลากสุนัขห้าตัวนี้ออกจากที่นี่เดี๋ยวนี้! ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาทำให้แชงกรีลาของฉันสกปรกอีกต่อไป!”

“ผม…” โดนัลด์รู้สึกกังวลมากและรู้สึกเหมือนกำลังจะอาเจียนเป็นเลือด!

เขาใช้เวลาสักครู่ก่อนที่จะรู้สึกตัวก่อนจะโพล่งออกมา “คุณคาเมรอน ผมได้บอกคุณไปแล้วว่าพวกเขาทั้งห้าคนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเวบบ์อีกต่อไปแล้ว คุณสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการกับพวกเขา คุณสามารถฆ่าพวกเขาได้หากต้องการ”

ไอแซคตอบอย่างเย็นชาว่า “แกลืมสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไปก่อนหน้านี้หรือเปล่า? ชายทั้งห้าคนนี้มีงานศิลปะแกะสลักไว้บนหน้าผากของพวกเขา ฉันต้องการให้แกพาพวกเขากลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลเวบบ์กับแก ฉันต้องการให้แกแน่ใจว่าแกจะปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างดีไปตลอดชีวิต แกไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาตายได้ แล้วห้ามเอางานศิลปะที่สวยงามที่สลักอยู่บนหน้าผากของพวกเขาออกไปด้วย แกเข้าใจฉันไหม?"

งานศิลปะ…

โดนัลด์มองไปที่จอห์นนี่และบอดี้การ์ดอีกสี่คนด้วยสีหน้าไม่พอใจ ทุกคำที่สลักบนหน้าผากของชายเหล่านี้ล้วนเหมือนกับมีดคมที่แทงเขาตรงหัว!

ถึงอย่างนั้น ไอแซคก็ขอให้เขาพาชายห้าคนนี้กลับบ้านและให้อยู่กับพวกเขาไปตลอดชีวิตงั้นเหรอ?

นี่มันเป็นความอัปยศเกินไปแล้ว!

อย่างไรก็ตาม โดนัลด์ก็ไม่กล้าที่จะอารมณ์เสีย

เขาจะทำอะไรได้อีกแม้ว่าเขาจะรู้สึกอับอายขายหน้าอย่างที่สุด?

เขาต้องอดทนกับสิ่งที่เขาต้องทำเพื่อความอยู่รอด!

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพาชายห้าคนนี้ไปกับเขาเพื่อพยายามเอาใจไอแซค หลังจากที่พาพวกเขากลับไปที่ซัดเบอร์รี่กับเขาแล้ว เขาก็สามารถฆ่าชายทั้งห้าเพื่อที่คนพวกนี้จะได้หายตัวไปจากโลกนี้ได้!

ขณะที่เขากำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จู่ ๆ ไอแซคก็พูดว่า “โอ้ ใช่ ฉันลืมเตือนแกว่า แกควรดูแลผู้ชายห้าคนนี้และทำให้แน่ใจว่าพวกเขาจะมีชีวิตอยู่ได้เป็นอย่างดีในโลกนี้ ฉันต้องการให้แกพาพวกเขามาที่โอลรัส ฮิลล์กับเครื่องบินส่วนตัวของแกเป็นระยะ ๆ เพื่อที่ฉันจะได้ตรวจสอบพวกเขาแต่ละคน ถ้าเกิดบอดี้การ์ดคนใด คนหนึ่งเสียชีวิต ฉันจะเอาชีวิตของลูกชายคนโตของแก ถ้าบอดี้การ์ดสองคนตาย ฉันก็จะเอาชีวิตลูกชายของแกทั้งสองคน ถ้าสามคนตาย ฉันจะเอาชีวิตที่ต่ำต้อยของแกไปด้วย!”

โดนัลด์อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านอย่างรุนแรงด้วยความโกรธ!