แคลร์แทบหมดสติเพราะฉากประหลาด ๆ เหล่านั้น
แม่ของเธอต้องการฆ่าตัวตายเมื่อพ่อต้องการหย่าและท่ามกลางความโกลาหล เธอกลับทะเลาะกับพวกคนที่เธอได้ยินแต่เสียงของพวกเขาเท่านั้น ด้วยถ้อยคำหยาบคายที่ระคายเคืองหู…
จาค็อบก็รู้สึกหงุดหงิดเช่นกัน
เขารู้ว่าเอเลนสามารถใช้คำพูดที่รุนแรงได้ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะโหดร้ายขนาดนี้...
ถ้าเขายืนยันที่จะหย่ากับเธอ เธอจะใช้ชีวิตที่เหลือของเธอ ร้องไห้และสาปแช่งเขาหรือไม่?
มันคงจะเป็นการตกนรกทั้งเป็นอย่างน่าสยดสยอง!
จาค็อบถอนหายใจอย่างท้อแท้และคิดว่า 'บ้าเอ๊ย เหมือนว่าแผนการหย่าจะไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้ อีกอย่าง ตอนนี้ฉันไม่กล้าทำแล้ว…'
หลังจากชนะการโต้วาทีที่ระเบียงแล้ว เอเลนก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย
เธอพิงกับราวระเบียงและยืนคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ปีนลง เธอปัดฝุ่นออกจากตัวแล้วเดินกลับมา
“จาค็อบ วิลสัน แกสามารถหย่ากับฉันได้และกำหนดของฉันคือ ฉันต้องได้บ้าน แกต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูให้ฉันห้าหมื่นดอลลาร์และแกไม่ได้รับอนุญาตให้ย้ายไปที่ธอมป์สัน เฟิร์ส กับเรา แกต้องไปโดยไม่ได้อะไรและหาทางด้วยตัวแกเอง!”
จาค็อบขมวดคิ้วด้วยความตกใจมาก “อะไรนะ? เฮ้ เธอเป็นคนทำผิดนี่! เธอควรเป็นคนเดียวที่ไม่เหลืออะไรเลย ไม่ใช่ฉัน!”
“แกคิดว่าจะไล่ฉันออกไปได้อย่างนั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ! ฉันจะไม่ไป และฉันจะย้ายไปที่วิลล่า ธอมป์สันเฟิร์ส!”
“โอ้พระเจ้า ทำไมเธอถึงน่าไม่อายเช่นนี้!” จาค็อบกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด มันเกิดอะไรขึ้น? ก่อนหน้านี้ เขาได้เปรียบ แต่จู่ ๆ มันกลับเปลี่ยนเป็นการควบคุมของเอเลนไปเมื่อไรกัน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ
รออ่านตอน 1601 อยู่นะครับ...จะมีไม่ครับ?...
นอกจากแปลมั้วแล้วลงไม่สุดอีกตายๆ...
ตกลงจะเอาสกุลเงินบาทหรือดอลลาร์กันแน่ครับแปลมั้วไปหมด...
เมื่อไหร่ยัยเอเลนจะตายครับรู้สึกรำคาณชิบหาย...
จะมีให้อ่านต่อ 1600+ ไหมคับ...