กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 772

เอเลนจำได้ว่าเมื่อจาค็อบเปลี่ยนโทรศัพท์ของเขา เธอถามเขาอย่างเจ้ากี้เจ้าการตามปกติของเธอเพื่อแสกนลายนิ้วมือของเธอในการตั้งค่าความปลอดภัยของโทรศัพท์เพื่อให้เธอสามารถเข้าไปใช้ได้ตลอดเวลา ผู้ชายคนนี้ลบลายนิ้วมือของเธอออกไปงั้นเหรอ?!

เอเลนกัดฟันของเธอด้วยความโมโห

บ้าชะมัด ผู้ชายคนนี้เริ่มมีความระแวดระวังกับเธอ!

เธอจึงพยายามปลดล็อครหัสผ่าน

เพราะไม่เพียงแค่เธอลงทะเบียนลายนิ้วมือของเธอบนโทรศัพท์ของเขา แต่เธอยังรู้รหัสผ่านหกหลักสำหรับโทรศัพท์ของเขาอีกด้วย

แต่เมื่อเธอเข้ารหัสผ่านที่เธอจำได้โทรศัพท์ มันได้แจ้งว่ารหัสผ่านนั้นผิด!

เอเลนขมวดคิ้วด้วยความงุนงงและลองใหม่อีกครั้ง แต่มันก็ยังผิด!

เธอกำลังลุกไหม้ในความโกรธของเธอตอนนี้!

บัดซบ ไอ้จาค็อบ ไอ้หมาแก่! เขาลบลายนิ้วมือของเธอและเปลี่ยนรหัสผ่านของเขา!

เขารู้แล้วว่าเธอจะพยายามใช้โทรศัพท์ของเขาเพื่อโอนเงินงั้นเหรอ? หรือเขามีความระมัดระวังมากขึ้นหลังจากได้รับเงินสองล้าน?

นี่มันมากไปแล้ว!

เอเลนพยายามสุ่มใช้ชุดรหัสผ่านไม่กี่ตัวที่จาค็อบอาจใช้ แต่ก็ผิดหมดเลย!

รหัสผ่านก่อนหน้านี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของพวกเขา แต่มันเปลี่ยนไป

เธอลองวันเกิดของจาค็อบ ผิด!

วันเกิดของเธอ ผิด!

วันเกิดของแคลร์ ผิด!

เธอลองวันเกิดของคุณท่านวิลสัน ก็ผิด!

เธอขมวดคิ้วอย่างหนักจนหน้าผากของเธอย่น

อย่างไรก็ตามเธอรู้ว่าจาค็อบไม่เคยลืมมาทิลด้าเลย! หลายครั้งที่เขาเรียกชื่อมาทิลด้าในความฝันของเขา! เธอจำมันได้ทั้งหมด!

ดังนั้นความคิดนี้จึงแล่นเข้ามาในหัวของเธอ นี่อย่าบอกนะว่าจาค็อบจะใช้เลขวันเกิดของมาทิลด้าเป็นรหัสผ่านของเขาจริง ๆ ?

ในฐานะที่มาทิลด้าเป็นอดีตเพื่อนรัก เอเลนจึงยังคงจำวันเกิดของเธอได้ ดังนั้นเธอจึงป้อนรหัสผ่านทันทีและเธอก็ตกตะลึงเมื่อสามารถปลดล็อคโทรศัพท์ได้!

ในขณะเดียวกันนี้เธอทั้งโกรธแค้นและก็ตื่นเต้น!

เธอโกรธแค้นเพราะสามีของเธอยังคงคิดถึงคนรักเก่าของเขามาตลอด!

ในทางกลับกันเธอตื่นเต้นเพราะเธอสามารถเดารหัสผ่านได้อย่างถูกต้อง! นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะสามารถโอนสองล้านได้ใช่ไหม?

ดวงตาของเธอจ้องมองไปที่ห้องน้ำในขณะที่เธอสาปแช่ง "เฮอะ ไอ้หมาแก่ นี่แกคิดถึงรักครั้งแรกของแกมากนักเหรอ? ฉันจะโอนเงินทั้งหมดของแกออกไปแล้วจะเตะแกออกจากบ้าน! คนรักเก่าของแกอยู่ที่อเมริกา

แล้วแกก็ไม่สามารถที่จะบินไปที่นั่นเพื่อหาเธอได้ในตอนนี้ และเธออาจไม่อยากเจอคนอย่างแกอีกเพราะฉันได้ยินว่าเธอมีชีวิตที่ดีมาก! เฮอะ ฉันจะทำให้แกเป็นเหมือนหมาที่ไร้ที่ไปและเตะแกออกไปบนถนน!”