กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 835

จาค็อบไม่เคยคิดฝันว่าจะได้รับโทรศัพท์จากมาทิลด้าอีกในช่วงชีวิตนี้

สิ่งที่ไม่คาดคิดมากกว่าคือความจริงที่ว่ามาทิลด้ากำลังจะกลับมาที่ออสเกีย!

มาทิลด้าไปสหรัฐอเมริกาทันทีหลังจากจบการศึกษาจากวิทยาลัย หลังจากนั้นเธอยังคงอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาหลังจากเรียนจบ เพื่อนร่วมชั้นเก่าของพวกเขาไม่เห็นเธออีกเลยตั้งแต่วันนั้น มันเป็นเวลายี่สิบกว่ากว่าปีแล้วตั้งแต่นั้นมา

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะไม่ได้เจอหน้ากันมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว แต่จาค็อบก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นแรงทันทีที่ได้ยินเสียงของเธอ

ดังนั้นเขาจึงรีบถามต่อว่า “มาทิลด้า เธอ… เธอจะกลับมาที่โอลรัส ฮิลล์จริง ๆ เหรอ? เธอจะกลับมาเมื่อไหร่?”

มาทิลด้ายิ้มก่อนพูดว่า “ฉันจะขึ้นเครื่องบินในไม่ช้านี้ ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ฉันจะไปถึงโอลรัส ฮิลล์ ภายในเวลาสิบเอ็ดโมงเช้า เราน่าจะได้ทานอาหารเย็นร่วมกับเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเราวันมะรืนนี้ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีนะ!”

จาค็อบตื่นเต้นมาก หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “โอ้ พรุ่งนี้คุเธอจะกลับมาที่โอลรัส ฮิลล์แล้วใช่ไหม? แล้วเธอจะไปอยู่ที่ไหนเหรอ?”

มาทิลด้าตอบว่า “ลูกชายของฉันจองห้องพักกับเราที่แชงกรีลาอล้วสำหรับในอีกไม่กี่วันข้างหน้ าเราจะต้องพักที่แชงกรีลาในช่วงเวลาสั้น ๆ ระหว่างที่เราหาบ้านที่เหมาะสมที่จะซื้อในโอลรัส ฮิลล์”

จาค็อบถามอย่างไม่มั่นใจ “แล้วถ้าอย่างนั้น…สามีของเธอจะกลับมาที่นี่กับเธอไหมครับ?”

"อ๋อ ไม่หรอก" มาทิลด้าตอบด้วยน้ำเสียงเศร้า ๆ “สามีของฉันเสียชีวิตแล้ว นั่นเป็นเหตุผลหลักว่าทำไมฉันกับลูกชายจึงตัดสินใจไปออสเกียแทน เราไม่ต้องการที่จะอยู่ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความทรงจำที่น่าเศร้านี้ต่อไปน่ะ”

จาค็อบรู้สึกว่าหัวใจของเขาพองโตด้วยความปิติยินดี!

เขารีบโพล่งออกมา “ถ้าอย่างนั้น… เธออยากทานอาหารกับฉันหลังจากที่เธอมาถึงพรุ่งนี้ไหม? ฉันไปรับเธอได้!”

มาทิลด้าลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “โอ้ ถ้าเอเลนรู้เรื่องนี้ เธอจะยอมให้นายมาเจอฉันเพื่อกินข้าวคนเดียวเหรอ?”

จาค็อบรู้สึกอยากจะหัวเราะออกมาดัง ๆ เมื่อได้ยินคำพูดของมาทิลด้า

“ไม่เป็นไรหรอก!” จาค็อบรีบพูดว่า “พรุ่งนี้ฉันก็จะพาลูกเขยไปด้วยได้ ลูกเขยของฉันน่าจะอายุพอ ๆ กับลูกชายของเธอนะ ทั้งสองคนสามารถพูดคุยกันได้ในขณะที่เราเจอกัน!”

“โอเค ตามนั้นเลยแล้วกัน” มาทิลด้ายิ้มก่อนจะพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้เราจะพบกันที่สนามบิน อย่าลืมเขียนป้ายชื่อนะ เพราะฉันกลัวว่าเราจะจำกันไม่ได้เพราะว่าเราไม่ได้เจอกันมากว่ายี่สิบปีแล้ว!”

จาค็อบตอบอย่างตื่นเต้น “โอเค! ตกลง! พรุ่งนี้ฉันจะเขียนป้ายชื่อนะ”

มาทิลด้ากล่าวว่า “จาค็อบ งั้นฉันจะไม่รบกวนนายแล้ว ฉันต้องขึ้นเครื่องบินในอีกไม่ช้าแล้ว และเที่ยวบินของฉันจะเกินสิบสองชั่วโมง พรุ่งนี้ฉันจะไปถึงโอลรัส ฮิลล์ช่วงหลังสิบโมงเช้านะ”

"ได้เลย!" จาค็อบหัวเราะขณะตอบว่า “พรุ่งนี้เจอกันที่สนามบินนะ!”

จาค็อบอดไม่ได้ที่จะกระโดดไปมาด้วยความตื่นเต้นหลังจากวางสาย เขาตื่นเต้นมากจนดูเหมือนเด็กอายุสิบห้าหรือสิบหกปี

ชาร์ลีรู้สึกขบขันมากจึงรีบถามทันทีว่า “พ่อครับ รักแรกของพ่อจะกลับมาเหรอครับ?”