กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 860

จาค็อบเหลือบมองมาทิลด้าด้วยความงุนงง “มาทิลด้า เธอเชี่ยวชาญด้านกฎหมายและบริษัทมากเลยเหรอ?”

พอลหัวเราะแล้วพูดว่า “คุณลุง อย่าประเมินแม่ผมต่ำไปนะครับ อันที่จริงแม่ก็จบปริญญาเอกด้วย แม่จบการศึกษาจากเยลเหมือนกันครับ แม่กับพ่อของผมพบกันตอนเรียนปริญญาโทที่เยลและแต่งงานกันหลังจากนั้น

ต่อมา พ่อของผมได้ก่อตั้งสำนักงานกฎหมายและแม่ของผมก็อยู่ที่นั่นเพื่อช่วยเหลือเขาเสมอ ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ของผม อาชีพของพ่อก็คงไม่ดำเนินไปอย่างราบรื่น”

จากนั้นเขาก็ถอนหายใจ “น่าเสียดายที่ผมยังไม่เก่งพอ ดังนั้นผมเลยต้องการความช่วยเหลือจากแม่เพื่อช่วยผม”

มาทิลด้าหัวเราะ “โธ่ ลูกเอ๋ย ลูกทำได้ดีมากแล้วนะจ๊ะ แม่หวังว่าลูกจะสามารถเติบโตได้โดยเร็วที่สุดและเข้าบริหารบริษัททั้งหมด จากนั้นแม่จะได้มีความสุขกับการเกษียณได้ในที่สุด”

เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “ตอนนี้ฉันกลับมาที่ออสเกียและโอลรัส ฮิลล์แล้ว ความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันไม่ใช่การเริ่มต้นธุรกิจของครอบครัวที่นี่หรอกค่ะ แต่ฉันต้องการใช้ชีวิตวัยเกษียณของหญิงชราอย่างชาวออสเคียนได้อย่างสงบสุขเท่านั้นเอง”

จากนั้น เธอแอบมองไปที่จาค็อบและคิดในใจว่า 'ฉันใช้ชีวิตอย่างหนักในอเมริกา ตอนนี้ฉันค่อนข้างเหนื่อย ที่เศร้าไปกว่านั้น ฉันไม่เคยสัมผัสได้ถึงรักแท้เลยตลอด 2 ทศวรรษที่ผ่านมา

ตอนนี้ฉันกลับมาที่ออสเกียแล้ว ฉันอยากจะละทิ้งทุกอย่างที่เคยทำมาก่อนและกลายเป็นหญิงชราที่เกษียณแล้ว มันจะดีกว่าถ้าฉันสามารถมาเริ่มต้นใหม่กับนาย คนรักเก่าของฉัน เพื่อชดเชยความเสียใจของฉันตลอดหลายปีที่ผ่านมา'

หากพวกเขาชนะคดีความใหญ่ พวกเขาจะได้รับเช็คเป็นล้านเหรียญ พวกเขาสามารถสร้างรายได้มหาศาลเมื่อเทียบกับคนธรรมดา

ดังนั้น ในสหรัฐอเมริกา นักกฎหมายจึงมีสถานะทางสังคมที่สูงมากและถือได้ว่าเป็นชนชั้นสูง โดยเฉพาะนักกฎหมายรายใหญ่ที่มีชื่อเสียง พวกเขาสามารถกลายเป็นมหาเศรษฐีได้ผ่านอาชีพการงานและมีลูกค้าเป็นผู้มีเกียรติอย่างเหล่าของคนดัง มหาเศรษฐีและผู้ทรงอิทธิพลต่าง ๆ

จาค็อบอดไม่ได้ที่จะรู้สึกด้อยกว่าในตอนนี้ เขาเดาได้ว่ามาทิลด้าและครอบครัวของเธอร่ำรวยมากจนสามารถเข้ากับสังคมชนชั้นสูงในโอลรัส ฮิลล์ได้อย่างง่ายดาย

ตรงกันข้าม เขาไม่มีอะไรที่สามารถเอาชนะใจเธอได้เลย...