กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 886

หลังจากที่พวกเขาทั้งหมดเดินออกไปแล้ว แคลร์ก็ปิดประตูก่อนที่เธอจะถามชาร์ลีว่า “ความรู้สึกระหว่างคุณอาฮอลล์กับพ่อของฉันมันชัดเจนเกินไป คุณคิดว่าพ่อจะนอกใจ...”

ชาร์ลีตอบอย่างจริงจังว่า “ผมแน่ใจว่าอาฮอลล์ไม่ใช่คนแบบนั้น เธอดูเป็นคนที่ยึดมั่นในความถูกต้อง เพราะถึงแม้ว่าเธอจะรักพ่อจริง ๆ แต่เธอก็ต้องรอจนกว่าพ่อและแม่จะหย่ากันก่อนที่เธอจะเริ่มมีความสัมพันธ์กับเขา”

แคลร์ตำหนิเขาอย่างโกรธเคือง “นี่คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร? ทำไมพ่อถึงต้องหย่ากับแม่ด้วย?”

ชาร์ลีรู้ดีว่าแคลร์ไม่สามารถยอมรับได้อย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดเรื่องนี้กับเธอมากนัก หลังจากดูเวลาบนนาฬิกาแล้ว ชาร์ลีก็พูดว่า “ภรรยาที่รัก คืนนี้คุณควรอยู่บ้านและพักผ่อนให้เพียงพอก่อน อย่าเพิ่งออกไปตามหาแม่เลย ผมจะลองถามเพื่อนของผมดูว่าพวกเขาสามารถช่วยอะไรผมได้บ้างไหม”

แคลร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “คุณต้องการให้ฉันไปด้วยไหมคะ?”

ชาร์ลีตอบอย่างเร่งรีบ “ไม่เป็นไรหรอก ผมจะนั่งแท็กซี่ไปหาพวกเขาเอง คุณกังวลเกี่ยวกับแม่มาสองวันแล้ว ดังนั้นคุณควรกลับไปที่ห้องและพักผ่อนให้สบายก่อนตอนนี้ ตกลงไหมครับ?”

ในเวลานี้ แคลร์ถอนหายใจก่อนที่เธอพูดว่า “ก็ได้ ถ้าอย่างนั้น ฉันไม่ไปกับคุณก็ได้ค่ะ คุณถามฉันเพิ่มเติมได้ตลอดเลยนะคะ อย่าลืมโทรหาฉันทันทีที่คุณมีเบาะแสเกี่ยวกับแม่นะ”

ชาร์ลีสัญญากับแคลร์แล้วเขาก็เปิดประตู และพูดว่า “โอเคครับ งั้นผมไปก่อนนะ”

หลังจากบอกลาภรรยาของเขาแล้ว ชาร์ลีก็ออกจากวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สก่อนที่เขาจะเดินออกไปที่ส่วนกลางของหมู่บ้านที่พ่อตาของเขาเพิ่งส่งมาทิลด้าและลูกชายของเธอออกไป

เมื่อจาค็อบเห็นว่าชาร์ลีกำลังจะออกไปข้างนอก เขาก็รีบถามทันทีว่า “ชาร์ลี นี่ดึกขนาดนี้แล้วนายยังจะออกไปข้างนอกอีกเหรอ?”

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ผมจะไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อน ๆ เพื่อดูว่ามีใครรู้เบาะแสเกี่ยวกับแม่บ้างหรือเปล่าน่ะครับ”

สีหน้าของจาค็อบดูน่าเกลียดอย่างมากในขณะที่เขากล่าวต่อว่า “ลูกเขยที่รักของฉัน แคลร์เป็นผู้ใหญ่แล้ว และผู้ใหญ่ควรมีความสามารถในการรับมือและเผชิญกับวิกฤต นายควรปล่อยให้เธอรออย่างน้อยสองวัน ได้โปรด ชาร์ลี ฉันขอร้อง...”

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “พ่อไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ แม้ว่าผมจะขอความช่วยเหลือจากเพื่อน แต่ก็อาจเป็นไปไม่ได้ที่เราจะพบแม่ทันทีนะครับ”

จาค็อบโพล่งต่อว่า “ฉันจะไม่กังวลได้อย่างไรกันล่ะ ก็ทั้งดอน อัลเบิร์ต และคุณมัวร์ต่างก็เป็นคนที่มีอำนาจมากในโอลรัส ฮิลล์ นายไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาในการหาใครสักคนให้เจองั้นเหรอ? ถ้านายขอความช่วยเหลือจากพวกเขา พวกเขาคงจะพาแม่ยายของนายกลับบ้านได้ในคืนนี้ด้วยซ้ำ!”

เมื่อชาร์ลีเห็นสีหน้าสิ้นหวังและเศร้าสร้อยบนใบหน้าของจาค็อบ เขาตอบอย่างช่วยไม่ได้ว่า “พ่อครับ เราไม่ควรนึกถึงผลลัพธ์ที่เราคาดหวังในสถานการณ์นี้ แทนที่จะหวังว่าแม่จะกลับบ้านในอีกสองสามวันต่อมาหรือไม่กลับบ้านอีกเลย มันคงจะดีกว่าถ้าพ่อมีความหวังว่าแม่จะกลับมาเร็ว ๆ นี้นะครับ”

ชาร์ลีพูดต่อว่า “หลังจากที่แม่กลับมาบ้าน พ่อก็สามารถพูดคุยกับแม่ได้อย่างชัดเจน และพ่อก็หย่ากับแม่อย่างเป็นทางการได้ ด้วยวิธีนี้พ่อเองก็จะสามารถไล่ตามความสุขของตัวเองได้โดยไม่ต้องกังวลเลย!”