กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 893

หลังถูกนำตัวส่งโรงพัก เอเลนก็ถูกนำตัวไปที่ห้องสอบสวนทันที

เจ้าหน้าที่ตำรวจสองสามนายเข้ามาก่อนจะนั่งลงตรงหน้าเธอและพูดว่า “คุณเอเลน คุณกลับไปคิดมาบ้างหรือยังในช่วงสองวันที่ผ่านมานี้? คุณพร้อมที่จะสารภาพความผิดทั้งหมดของคุณแล้วหรือยัง?”

เอเลนเริ่มร้องไห้ขณะที่เธอพูดว่า “เจ้าหน้าที่ ฉันบอกคุณไปแล้วว่าฉันทำผิดพลาดไป…”

เจ้าหน้าที่สูดจมูกอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “อะไรกัน? คุณคิดว่านี่เป็นวันแรกที่เราสอบปากคำผู้ต้องสงสัยของเรางั้นเหรอ? หากเราไม่สามารถบอกชื่อผู้สมรู้ร่วมคิดของคุณได้ เราก็จะมอบอาชญากรรมทั้งหมดให้กับคุณ! หากเป็นกรณีนี้ คุณอาจจะถูกจับในข้อหาก่ออาชญากรรม!”

ทันทีที่เอเลนได้ยินแบบนี้ เธอตื่นตระหนก และเริ่มอ้อนวอนทันที “เจ้าหน้าที่! ฉันบอกคุณไปหลายครั้งแล้วว่าบัตรใบนี้ไม่ใช่ของฉัน!”

“ฉันแค่หยิบบัตรธนาคารออกจากกระเป๋าของลูกเขย รหัสผ่านสำหรับบัตรธนาคารของลูกเขยของฉันคือวันเกิดของเขา นั่นน่าจะเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าบัตรธนาคารเป็นของลูกเขยของฉันไม่ใช่ฉัน!

เนื่องจากคุณบอกว่าบัตรธนาคารนี้เกี่ยวข้องกับแผนการฉ้อโกงระหว่างประเทศ ดังนั้นผู้บงการที่แท้จริงเบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดนี้จึงไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลูกเขยของฉัน! ทำไมไม่จับเขาแทนฉันล่ะคะ?”

เจ้าหน้าที่ตำรวจเย้ยหยันก่อนจะพูดว่า “ลูกเขยของคุณชื่อชาร์ลี เวดใช่ไหม?”

เอเลนรีบถาม “ทำไม? คุณได้ตรวจสอบลูกเขยของฉันแล้วหรือยัง? คุณจับเขาแล้วเหรอ? คุณได้ข้อมูลใด ๆ จากเขามาบ้างไหม? คุณได้ทรมานเขาเพื่อที่เขาจะได้สารภาพความผิดบ้างแล้วหรือเปล่า?”

ในเวลาเดียวกันนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจหยิบแบล็คการ์ดจากแฟ้มเอกสารของเขาก่อนที่เขาจะวางมันไว้ตรงหน้าเอเลน และถามว่า “เอเลน นี่คือบัตรธนาคารที่คุณใช้ถอนเงินจากธนาคารเมื่อสองวันก่อนหรือเปล่า?”

เอเลนจำแบล็คการ์ดได้ในพริบตา ทันทีที่เธอหลับตาในช่วงสองวันที่ผ่านมา สิ่งที่เธอคิดได้ก็คือแบล็คการ์ดใบนี้

ถ้าไม่ใช่เพราะการ์ดใบนี้ เธอจะกลายเป็นนักโทษ และถูกทรมานโดนทารุณกรรมมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร?