กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 90

หลังจากหยุดไปสักพักชาร์ลีก็หันไปหาบิล “ชายชราคนนี้ดูเหมือนจะค่อนข้างเฉียบแหลม เขาคิดว่าจะไม่ถูกลงโทษตราบใดที่เขาไม่ตอบ บิลทำลายขาทั้งสองข้างของเขา!”

“รับทราบครับคุณเวด!” บิลตอบอย่างเชื่อฟัง

เมื่อมองไปที่ดีแลนด์ ซึ่งตอนนี้กำลังตื่นตระหนก ชาร์ลีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณไปโทษลูกชายของคุณเองแล้วกันนะ”

หลังจากเสียงกรีดร้องที่น่าสยดสยองสองครั้ง ดีแลนด์ ฮันท์ ก็พิการเช่นกัน เมื่อเห็นพ่อของเขาถูกทุบตี เจอโรมรู้สึกราวกับว่าเขาสูญเสียการควบคุมร่างกาย เพียงไม่กี่อึดใจเขาก็นั่งอยู่บนของเหลวที่มีกลิ่นแรง และไม่พึงประสงค์

กางเกงในของเขาเปียกไปหมดแล้วจริง ๆ!

ชาร์ลีหัวเราะเบา ๆ “คุณจะไม่ดูเหรอ ดูเหมือนว่าคุณจะควบคุมสิ่งนั้นของคุณไม่ได้! มันเป็นสาเหตุหลักของทุกสิ่งที่พังทลายลงมาจนถึงตอนนี้! ฉันบอกเลยว่าคุณจะไม่ต้องการมันอีกต่อไป!”

จากนั้นเขาก็สั่งว่า “เนื่องจากเป็นเช่นนั้น จงทำลายของของเขาที่ทำให้เขากลายเป็นผู้ชาย!”

บิลดูเหมือนจะลังเล ในฐานะมนุษย์เองเมื่อได้รับคำสั่งเช่นนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะสะดุ้ง

จากนั้นดอน อัลเบิร์ตก็บ่น “นายกำลังทำอะไรอยู่? ทำตามที่คุณเวดสั่งเดี่ยวนี้!”

บิลหันกลับไปสู่ความเป็นจริง และสั่งคนของเขาว่า "กางขา ไอ้เวรนี้ออกมา!"

เจอโรมขอร้องชาร์ลีอย่างสิ้นหวัง "คุณเวด นายท่านเวดโปรดไว้ชีวิตผมด้วย! คุณสามารถทำให้ผมพิการได้ แต่โปรดอย่าทำลาย… ของผม”

ชาร์ลีหัวเราะ “นายคิดว่านี่เป็นคำถามแบบปรนัยเหรอ? เพื่อให้นายเลือกว่านายต้องการให้ฉันถอดแขน และขาของนายหรือไอ้นั่นของนาย? นายคิดผิดแล้ว! เพราะนายไม่สามารถหลีกหนีโชคชะตาทั้งสองนี้ได้!”

สิ่งที่ตามมาคือการกระทืบอย่างหนักจากบิล ...

…และตอนนี้เจอโรมกลายเป็นขันที!

อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่จุดจบของความทุกข์ทรมานของเขาในตอนนี้!