กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 938

เอเลนถามอย่างเย็นชา “แกแน่ใจเหรอ?”

จาค็อบรีบพูด “แน่สิ ฉันแน่ใจ ฉันจะโกหกเธอทำไม? เธอไม่คิดว่ามันไม่เหมาะสมไปหน่อยเหรอ ที่จะพูดถึงเรื่องนี้ในเวลานี้? สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการรักษาอาการบาดเจ็บของเธอใช่ไหม? ขาหักใช่ไหม??”

เอเลนจดจ่ออยู่กับการจับผิดเรื่องชู้สาวของจาค็อบ จนลืมไปว่าเธอมาที่นี่เพื่อรับการรักษาขาที่หัก เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ขาขวาของเธอขึ้นมาทันที เมื่อจาค็อบพูดถึงมัน

เอเลนจึงรีบพูดกับแคลร์ว่า “ลูกสาวที่แสนดีของแม่ พาแม่ไปหาหมอเดี๋ยวนี้! แม่ไม่อยากต้องจบลงด้วยอย่างเป็นคนพิการใด ๆ !”

***

หลังจากไปที่แผนกฉุกเฉินและพบหมอแล้ว เอเลนได้รับการเอ็กซ์เรย์ที่ขาของเธอตามคำขอของหมอ หลังจากนั้น แคลร์ถามอย่างประหม่า “หมอคะ คุณแม่ของหนูเป็นอย่างไรบ้างคะ?”

เอเลนกลัวเช่นกันว่าจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับเธอ และเธอก็รีบถามว่า “ใช่ หมอ ผลการตรวจเป็นอย่างไร? ฉันจะเป็นคนพิการไหม?”

หมอบอกเอเลนว่า “จากการเอ็กซ์เรย์ คุณมีรอยแตกร้าวที่ขา อาการของคุณน่ากังวลนิดหน่อย อย่างไรก็ตาม หากคุณดูแลอาการบาดเจ็บของคุณเป็นอย่างดี คุณจะไม่กลายเป็นคนพิการ ผมแนะนำให้คุณเข้าเฝือกก่อน จากนั้นคุณต้องอยู่ภายใต้การดูแลของโรงพยาบาลประมาณครึ่งเดือน นั่นเป็นวิธีเดียวที่เราสามารถรับประกันการฟื้นตัวของคุณได้เต็มที่”

เอเลนโล่งใจเมื่อได้ยินว่าเธอจะไม่กลายเป็นคนพิการ อย่างไรก็ตาม เธอยังรู้สึกกังวลมากเมื่อได้ยินว่าเธอต้องเข้าโรงพยาบาล “เอ๊ะ? ทำไมฉันต้องอยู่โรงพยาบาล? ฉันสามารถกลับบ้านและพักผ่อนหลังจากรับเฝือกได้ใช่ไหม?”

เอเลนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้าใจมาก เมื่อคิดถึงความจริงที่ว่าเธอยังไม่ได้เข้าอยู่ในวิลล่าที่ธอมป์สันเฟิร์ส

หลังจากทนทุกข์ทรมานอย่างไร้มนุษยธรรมเป็นเวลาสองวัน สิ่งที่เอเลนสามารถฝันถึงได้ก็คือการกลับไปยังวิลล่าหลังโต เธอต้องการนอนบนเตียงที่นุ่มและใหญ่ของเธอ เธอจะมีความสุขกับการใช้ชีวิตในธอมป์สัน เฟิร์ส

หมอส่ายหัวก่อนจะพูดว่า “สองสัปดาห์แรกหลังจากใส่เฝือกมีความสำคัญมาก มันเกี่ยวข้องกับการฟื้นตัวและเชื่อมกันของกระดูก หากคุณเลือกที่จะกลับบ้านตอนนี้และหากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นและเราไม่สามารถจัดการกับมันได้ทันเวลา มันอาจจะจบลงด้วยความเจ็บป่วยที่ไม่อาจรักษาให้หายขาด”

เอเลนรู้สึกหดหู่มากเมื่อได้ยินเรื่องนี้

ในทางกลับกัน จาค็อบก็เต็มไปด้วยความสุข!