กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 95

"แน่นอน! แค่พูดสิ่งที่นายคิดออกมา!” คิลท์หัวเราะเบา ๆ “ฉันอยากจะดูด้วยว่านักต้มตุ๋นอย่างนายโกหกคนอื่นยังไง!”

ชาร์ลียักไหล่ “ผมไม่ต้องการเปิดเผยพวกคุณ แต่ถ้าคุณยืนกราน มันจะหยาบคายสำหรับผมที่จะไม่สนใจคำขอของคุณ”

“เปิดเผย? นายกำลังบอกว่าเรามองข้ามบางสิ่งไปหรือเปล่า?” แมทธิว กิบสัน ที่สงบ สุขุม และเป็นนักสะสมได้หัวเราะขึ้นมา

ชาร์ลีเหลือบมองเขาแล้วหัวเราะ “เขาเป็นคนงี่เง่าที่สุดในบรรดาพวกคุณ…”

“นายอยากตายหรือเปล่า ไอ้เด็กเวร?” แมทธิวโกรธมาก

“หยกเป็นของจริง อย่าเข้าใจผมผิด” จากนั้นชาร์ลีกล่าวเสริมว่า “แต่มันไม่ใช่หยกสีเลือดจากราชวงศ์โจว และไม่ได้รับการปลุกเสกจากพระอาจารย์ชื่อดัง นี่เป็นเพียงเนไฟรต์คุณภาพสูง แต่มีมูลค่าสูงสุดประมาณห้าหมื่น”

“ไร้สาระ นายไม่เห็นเหรอว่าหยกมันเป็นสีแดง!?” คิลท์ทำหน้าบึ้ง

ชาร์ลีพูดต่อราวกับว่าเขาไม่เคยถูกขัดจังหวะ “สีแดงของหยกเกิดจากการที่แร่โพแทสเซียมเปอร์แมงกาเนตเสียหาย คุณคิดว่าเลือดของพระผู้ทรงฤทธานุภาพบางคนต้องจมอยู่กับเลือดจริง ๆ หรือ?”

“แล้วออร่าอันอบอุ่นที่เพิ่งแผ่ออกมาล่ะ?” เกรแฮมถามคิ้วขมวดแน่น