กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 954

“นี่เธอเป็นเพื่อนของเราจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าด้วยหรือเปล่านะ?” แม็กซ์พึมพำกับตัวเอง

เขาเริ่มนึกย้อนไปถึงความทรงจำเก่า ๆ ของเขา พยายามนึกถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับหญิงสาวสวยคนนี้

เขายังคงสวมชุดสุภาพเรียบร้อยและมีรอยยิ้มแย้มแจ่มใสบนใบหน้าของเขา เขามองที่ชาร์ลี และพูดขึ้นว่า “เฮ้ นายคือชาร์ลีใช่ไหม? ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!"

ชาร์ลียิ้มแล้วพูดว่า “บัตต์ ทรัมเป็ต?”

บัตต์ ทรัมเป็ตเป็นฉายาของแม็กซ์ เมื่อสมัยที่พวกเขาอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาเป็นคนที่ตะกละตัวอ้วนที่ผายลมบ่อย ๆ และที่สำคัญกว่านั้น เขาผายลมทุกที่ที่เขาไป และเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาต้องการ เขาจะผายลมในชั้นเรียน ระหว่างเล่นเกม ระหว่างมื้ออาหารและขณะนอนหลับ

ในตอนนั้น ทุกคนต่างเดือดร้อนเพราะตดของเขา เขาจึงได้ฉายาว่าบัตต์ ทรัมเป็ต

ใบหน้าของแม็กซ์เปลี่ยนเป็นสีเขียวเมื่อได้ยินชาร์ลีพูดถึงฉายาของเขา แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไร ชายหนุ่มข้างหลังเขาพูดขึ้นอย่างขุ่นเคืองว่า “นี่ ชาร์ลี ระวังลิ้นนายไว้นะ! นายกล้าดียังไงที่ทำให้ผู้จัดการไวแอตต์ของเราอับอายต่อหน้าทุกคน? แม็กซ์เป็นถึงผู้บริหารของบริษัทชั้นนำเชียวนะ! ให้ความเคารพด้วย!”

ชาร์ลีชำเลืองมองชายที่พูดแทรกและจำชื่อเขาได้ว่าเขาชื่อ สก็อตต์ แชมเบอร์ส หนึ่งในลูกน้องของแม็กซ์เมื่อสมัยพวกเขายังเด็ก ชาร์ลีไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะยังคงรับบทบาทเดิมหลังจากผ่านไปนานหลายปี

ชาร์ลีขมวดคิ้วและพูดอย่างราบเรียบ “โอ้ ฉันขอโทษ พอดีฉันเคยเรียกเขาว่า บัตต์ ทรัมเป็ต ตั้งแต่เรายังเด็กน่ะ”

แม็กซ์เหลือบมองแคลร์และรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อยเมื่อเห็นได้ชัดว่าเธอพยายามกั้นเสียงหัวเราะเมื่อเอ่ยถึงชื่อเล่นของเขา เขาจึงโกรธจัด “นี่ ชาร์ลี ฉันเห็นว่านายทำได้ดีทีเดียว นี่นายขับรถรุ่นไหนน่ะ?”

สก็อตต์แทรกขึ้นทันที “โอ้ แม็กซ์ นายก็ถามเกินไป ฉันได้ยินมาว่าเขากลายเป็นลูกเขยที่เกาะเมียกินน่ะสิ มันคงจะดีสำหรับเขาแล้วที่จะมีปัญญาได้กินอาหารร้อน ๆ สักจาน แต่นายกลับไปถามว่าเขาขับรถอะไร นี่นายกำลังทำให้เขาอับอายอยู่นะ…”

“อ๊ะ ขอโทษ ตายจริง!” แม็กซ์ตบหน้าผากของเขาแล้วพูดว่า “ฉันขอโทษนะชาร์ลี ฉันเป็นคนตรงไปตรงมาน่ะ หวังว่านายคงไม่ว่าอะไรนะ”