"อื้อ~" อิงดาวเปล่งเสียงครางอื้อในลำคอพลางขยับพลิกตัวไปมาเมื่อโดนใครบางคนรบกวนเวลาพักผ่อน เธอปรือตามองเจ้าของการกระทำอย่างงัวเงียท่ามกลางความมืดสลัวที่มีเพียงแสงจันทร์สาดส่อง สิ่งแรกที่เห็นคือเงาดำของชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ก่อนที่ดวงตาจะปรับโฟกัสภาพที่เห็นให้ชัดเจนขึ้นในนาทีต่อมา
"ทำอะไร~" น้ำเสียงของเธอแหบพร่าจนแทบฟังไม่ได้ศัพท์ อิงดาวพยายามขยับร่างกายท่อนล่างถอยห่างจากใบหน้าคมคาย เมื่อเห็นคาเรนกำลังโน้มใบหน้าลงมาขบเม้มผิวเนื้ออ่อนใต้สะดือ สัมผัสอุ่นของริมฝีปากหนาทำให้ร่างกายของเธอร้อนวูบวาบ ไม่ใช่แค่รู้สึกเขินอาย แต่ยังรู้สึกกระสันในเวลาเดียวกัน
"คาเรนหยุดนะ! ถ้าไม่หยุดฉันตบจริงๆด้วย" มือบางพยายามดันใบหน้าคมคายออกห่างในตอนที่คาเรนกำลังจะลากริมฝีปากลงไปทักทายเนินสามเหลี่ยมโหนกนูน เขาทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำ ให้ตายเถอะ! มันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเธอเนี่ย ทำไมมันถึงสั่นสะท้านเพราะการปรนเปรอของเขา
"เครื่องมือพร้อมแล้ว" คาเรนเงยหน้าขึ้นมายิ้มมุมปาก ให้ตายสิ! เธอเกลียดรอยยิ้มของเขาชะมัด
"เครื่องมือบ้าบออะไร ถอยออกไปเลยนะ!"
"เครื่องมืออัลตร้าซาวด์ไง มันแข็งทั้งแท่งแล้ว พร้อมเร่งเครื่องเต็มกำลัง" พับผ่าเถอะ! ทำไมเขาถึงกลายเป็นคนหน้าด้านหน้ามึนแบบนี้ไปได้เนี่ย
"ไม่ต้องมาทำหน้ามึนเลยนะคาเรน ไหนหมาตัวไหนมันบอกว่าเอาฉันไม่ลงไง"
"อย่าเห็นแก่ตัวดิ๊ ในเมื่อเธอไม่ยอมให้ฉันไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น ฉันก็ต้องนอนกับเธอแทนสิ" เป็นเหตุผลที่ฟังขึ้นและน่าหมั่นไส้ในเวลาเดียวกัน อิงดาวยู่ปากอย่างกระเง้ากระงอดในตอนที่คาเรนหยัดกายลุกขึ้นถอดกางเกงใส่นอนลายหมากรุกออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ต่อมาจะปลดเปลื้องชุดนอนตัวบางของเธอ
"อ๊ะ! คะ..คาเรนฉันท้องอยู่นะ" เธอแย้งเสียงพร่าเมื่อโดนคาเรนจัดแจงท่าทางให้นอนราบกับเตียง ก่อนที่เขาจะแทรกตัวเข้ามากลางหว่างขา พร้อมกับดันอาวุธร้ายเข้ามาทักทายร่องสวาท เมื่อร่างกายของเธอเริ่มผลิตน้ำหล่อลื่น
"ก็เพราะเธอท้องอยู่ไงฉันเลยจะอัลตร้าซาวด์ให้ว่าลูกเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย" นั่นเป็นเหตุผลที่ไม่มีความน่าเชื่อถือเลยสักนิด อิงดาวกัดปากเบาๆเมื่อความใหญ่โตค่อยๆฝ่าความคับแคบเข้ามา แม้คาเรนจะไม่ได้ดันเข้ามาด้วยความรุนแรง แต่ด้วยขนาดที่ใหญ่โตเกินมาตรฐานของเขาก็สร้างความอึดอัดให้เธอไม่น้อย
"อ๊า..ในนั้นมันโคตรอุ่นเลย" ใบหน้าหวานค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย อิงดาวเบือนหน้าหนีในตอนที่ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงมาคลอเคลียพวงแก้มนวล ไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอกำลังเขินอายกับคำพูดของเขา
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"คะ..คาเรน..อ๊า..บะ..เบาๆ" ร่างกายสั่นสะท้านไปทุกสัดส่วน เมื่อคนข้างบนเริ่มการปรนเปรอด้วยการกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้ามาอย่างหนักหน่วงสลับกับเนิบนาบ ราวกับกำลังหลอกล่อให้เธอหลงใหลไปกับจังหวะรักของเขา
"เจ็บไหม แรงกว่านี้ได้ไหม" หัวใจดวงน้อยสั่นไหวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน คำถามของคาเรนแสดงออกให้เห็นว่าเขาแคร์ความรู้สึกของเธอมากกว่าความอยากของตัวเอง อิงดาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น เขินอายที่จะตอบคำถามของชายหนุ่ม
"อ๊ะ..อ๊า..คะ..คาเรน"
"เสียวเหมือนกันใช่ไหม..อ๊า..ฉันไม่อยากเสียวคนเดียวนะ" แต่ละคำถามของคาเรนสร้างความเขินอายให้อิงดาวจนต้องซบหน้าลงบนเตียง ทำให้เธอมองไม่เห็นรอยยิ้มมุมปากของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มาเฟียพ่อลูกอ่อน