มาเฟียพ่อลูกอ่อน นิยาย บท 47

"คิดว่ากลัวเหรอ?" หญิงสาวเอียงคอถามอย่างไม่เกรงกลัว กระตุ้นอาการตื่นเต้นของมาเฟียหนุ่มให้กลับมาทำงานอีกครั้ง เขาแค่นหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะฉกริมฝีปากลงมาทักทายยอดปทุมถันอย่างอุกอาจ เล้าโลมมันด้วยเรียวลิ้นจนปลายถันสีสวยแข็งชันเป็นไต สัมผัสของเขาปลุกเร้าอารมณ์กระสันของเธอเหมือนหลายครั้งที่ผ่านมา ในขณะเดียวกันมันก็สร้างความเสียวซ่านให้รู้สึกทรมาน

"อ๊ะ..อ๊า..คะ..คาเรน..ดูดเบาๆสิ..อ๊า..สะ..เสียว~" อิงดาวบิดเร่าร่างกายไปมาระบายความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้าหาอย่างต่อเนื่อง ทั้งที่โดนปรนเปรอช่วงบนแต่ช่วงล่างของร่างกายกลับเจิ่งนองด้วยน้ำหล่อลื่นจนแพนตี้ตัวบางเปียกแฉะ เธอหอบหายใจแรงขึ้นจนหน้าอกใหญ่กระเพื่อมเมื่อคาเรนเพิ่มระดับความหนักหน่วงของเรียวลิ้น

ยอดปทุมถันสีสวยพลันเปลี่ยนเป็นสีแดงเถือกเมื่อโดนเรียวลิ้นสากทารุณอย่างไร้ความปรานี เขาดูดดุนสลับกับขบเม้มด้วยฟันคมจนรู้สึกเจ็บ แต่นั่นกลับเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ดิบของเธอได้เป็นอย่างดี อิงดาวหลับตาพริ้มพลางกัดปากเบาๆ นอนรอรับความเจ็บปวดอย่างเต็มใจ

"อยากล้างเข็มฉีดยาให้ฉันรึยัง" หลายนาทีต่อมาคาเรนจึงถอนริมฝีปากออกจากยอดปทุมถันแดงเถือกอย่างอ้อยอิ่ง เขามองเธอที่กำลังหลับตาพริ้มด้วยสายตาหวานเยิ้มอย่างที่ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนมาก่อน ขณะที่มือหนาวุ่นวายอยู่กับการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอ

"เตรียมน้ำรออย่างเดียวได้ไหม" มาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้มกับถ้อยคำของคนตัวเล็ก ก่อนที่เธอจะปรือตามองเขาอย่างเชื้อเชิญ

"หึ โดนเข็มทิ่มอย่าดิ้นก็แล้วกัน"

"อย่าทิ่มแรงนะ ฉันเป็นคนกลัวเข็ม"

"ไม่น่าใช่นะ" มุมปากหนายกยิ้มล้อเลียนอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะจับแก่นกายใหญ่ดันเข้าไปทักทายช่องทางรับคับแคบ โดยที่หญิงสาวอ้าขาออกกว้างเปิดทางให้

"อ๊า..สะ..เสียว~" ทั้งที่คาเรนยังไม่เริ่มเคลื่อนไหวร่างกายแต่เธอกลับรู้สึกเสียวซ่านเพียงแค่เข้าพยายามดันความใหญ่โตเข้ามาในกายอย่างอ้อยอิ่ง ความรู้สึกที่ได้รับมันเหมือนกับหลายครั้งที่ผ่านมา ทั้งเจ็บปวดและเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน อ่า เธอไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย มันทรมานจนแทบลืมหายใจ

"คะ..คาเรน..อ๊า..บะ..เบาๆนะ" ยิ่งเสียวซ่านมากเท่าไรก็ยิ่งรู้สึกทรมานมากเท่านั้น ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเมื่อสะโพกสอบเริ่มเคลื่อนไหวเข้าออกช้าๆ ก่อนที่คาเรนจะเปลี่ยนจังหวะรักเนิบนาบเป็นร้อนแรงในเวลาต่อมา

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊า..ชอบโดนกระแทกแรงๆแบบนี้ใช่ไหม" คาเรนถามเสียงแหบพร่า หากแต่สายตากลับจ้องมองเพียงแก่นกายใหญ่ที่กำลังดันเข้าดันออกร่องสวาทอย่างหนักหน่วง จนส่งผลให้กลีบกุหลาบอวบนูนค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำเนื่องจากโดนกระแทกกระทั้นอย่างรุนแรง

"อึก..คะ..คาเรน..อ๊า..ยะ..อย่ากระแทกตรงนั้น..ซี้ดดด~" ภายในช่องท้องรู้สึกเสียวซ่านอย่างประหลาด เมื่อคาเรนจงใจอัดกระแทกเข้ามาตรงจุดกระสัน แต่เหมือนว่าเขาตั้งใจจะกลั่นแกล้งเธอ จึงอัดกระแทกแรงขึ้นจนร่างกายของเธอโยกคลอน

"อื้อ!..คะ...คาเรนอย่า..อ๊ะ..อ๊า..มะ..มันเสียว"

"ก็กระแทกให้เสียวนิ ไม่ได้กระแทกให้เจ็บ" มือหนายกขึ้นมาจับล็อกเอวคอดไว้มั่นในตอนที่อิงดาวพยายามขยับสะโพกหนี ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวเมื่อโดนความเสียวซ่านเล่นงาน

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

เสียงกระแทกกายหยาบโลนดังสอดประสานกับเสียงครางระงมของสองหนุ่มสาวจนดังก้อง หน้าอกใหญ่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงส่งของช่วงล่าง เย้ายวนให้คาเรนจ้องมองอย่างไม่ละสายตา

"อ๊า..เธอแม่งโคตรเซ็กซี่เลย" ร่างกายที่บิดเร่าไปมาตามจังหวะการกระแทกกระทั้นมันเร้าใจเขาเหลือเกิน คาเรนอดใจไม่ไหวที่จะยื่นมือขึ้นไปบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ ขณะเดียวกันก็ถาโถมแรงกายเข้าหาเธออย่างบ้าคลั่ง

"ฉะ..ฉันไม่ไหวแล้ว..อ๊า..มันเสียว..ซี้ดดด~" เรียวขาสั่นเทิ้มที่เคยอ้าออกกว้างหนีบเข้าหาเอวสอบแน่นหวังให้คาเรนผ่อนแรงลง ไม่ใช่ว่าเจ็บปวดจนทนไม่ไหว แต่เสียวซ่านเกินไปจนรู้สึกทรมานต่างหาก

"อ๊าสสสสสสสส!" เขาหอบหายใจหนักๆเมื่อได้ปลดปล่อยอารมณ์ห้วงสุดท้าย ก่อนจะล้มตัวนอนทาบทับหญิงสาวอีกครั้ง ขณะที่เธอเองก็หอบหายใจไม่ต่างกัน

"ตัวนายหนักชะมัด" อิงดาวบ่นอุบเสียงเหนื่อย แต่ก็ยกแขนขึ้นมากอดรัดลำคอหนาไว้

"ใครจะตัวเบาเป็นปุยนุ่นเหมือนเธอล่ะ" คาเรนยกศีรษะขึ้นมาเย้าแหย่ พร้อมกับกดจูบลงตรงหน้าผากมนหนักๆ

"นอนเถอะ เดี๋ยวหลับแล้วฉันเช็ดตัวให้"

"อยากนอนตรงนี้" มือบางยกขึ้นมาวางทาบแผงอกแกร่งเบาๆ ทว่าคาเรนกลับส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้ม

"รอแผลหายดีก่อนค่อยนอน"

"เดี๋ยวลูกคลอดก็แย่งฉันอีก"

"ลูกไม่ได้คลอดพรุ่งนี้นะ รีบนอนเถอะ" อิงดาวยู่ปากอย่างกระเง้ากระงอด แต่ก็ยอมหลับตาลงช้าๆเมื่อคาเรนซบหน้าลงมาตรงซอกคออีกครั้ง

การมีเขาอยู่ข้างๆมันไม่ได้อบอุ่นแค่ร่างกาย แต่มันยังอบอุ่นไปถึงหัวใจ