มาเฟียพ่อลูกอ่อน นิยาย บท 72

"ปล่อย!" อิงดาวกดเสียงต่ำ และพยายามดึงมือออกจากการเกาะกุม แต่คาเรนกลับมองเธอไม่ละสายตา มิหนำซ้ำยังทำหน้ามึนไม่ยอมปล่อยมือเธออีกต่างหาก ให้ตายสิ! เธอเกลียดความหน้าด้านหน้ามึนของเขาชะมัด เพราะมันทำให้เธอนึกถึงช่วงเวลาหนึ่งที่เขาเคยเป็นแบบนี้

"คาเรนฉันบอกให้ปล่อย!"

"ขอเวลาให้ฉันสักครึ่งชั่วโมงได้ไหม ฉันก็แค่อยากคุยกับเธอเป็นการส่วนตัว อยากขอโทษที่ปากหมาด่าเธอแบบนั้น ฉันสำนึกผิดแล้วจริงๆนะ" คาเรนวิงวอนด้วยสายตา แต่อิงดาวกลับมองว่าท่าทางแบบนั้นมันน่าหมั่นไส้มากกว่าน่าเห็นใจ เธอเชื่อว่าคาเรนสำนึกผิดในการกระทำของตัวเองแล้ว แต่เธอไม่เชื่อว่าเขาจะสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเธอกับลูกได้ แม้ว่าเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วเขาจะดูเปลี่ยนไปมากก็เถอะ

"ฉันยอมยกโทษให้นายก็ได้ เพราะฉันรู้ว่านายปากหมามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว" มาเฟียหนุ่มฉีกยิ้มดีใจเมื่ออิงดาวเอื้อนเอ่ยประโยคนั้นที่เขารอฟังออกมา แต่ในเวลาเพียงแค่เสี้ยววินาทีเธอก็ทำลายรอยยิ้มนั้นให้หายไปในพริบตา "แต่การที่ฉันยกโทษให้นายมันไม่ได้หมายความว่าฉันพร้อมจะกลับไปใช้สถานะเดิมกับนายนะ ฉันยังยืนยันคำเดิมว่าเราสองคนจะอยู่ด้วยกันในฐานะพ่อกับแม่ของเฟรย่าเท่านั้น"

"อย่าใจร้ายกับฉันนักสิที่รัก ฉันทำใจยอมรับสถานะนั้นไม่ได้จริงๆ" เขายอมปล่อยมือเธอออกจากการเกาะกุม แล้วอาศัยจังหวะในช่วงที่เธอเบือนหน้าหนีปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอออก จากนั้นจึงเลื่อนใบหน้าเข้าไปจูบเบาๆตรงลำคอ ทำเอาอิงดาวกัดปากแน่นระงับอารมณ์กระสัน

"จะยอมรับได้หรือไม่ได้มันก็เรื่องของนาย"

"ไม่เอา ไม่เลิก" ริมฝีปากอุ่นลากลงไปเรื่อยๆจนถึงหน้าอกใหญ่เกินขนาดที่เบียดเสียดแนบชิดกันอยู่ภายใต้บราเซียร์ลายลูกไม้สีสวย เขาจูบเบาๆตรงเนินอกข้างซ้าย "ไม่เลิกกันนะ...นะคะ"

"..." อิงดาวชะงักไปกับน้ำเสียงและท่าทางออดอ้อนของคาเรน มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินถ้อยคำออดอ้อนแบบนั้นจากเขานับตั้งแต่ที่อยู่ด้วยกันมาจนกระทั่งเฟรย่าลืมตาดูโลกได้หลายเดือน มันทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง เธอพ่ายแพ้ความอ่อนโยนของเขา

"อ๊ะ! คะ..คาเรน..อ๊า..อย่า~" สัมผัสวาบหวามของคาเรนปลุกเธอจากภวังค์ความคิดเมื่อสักครู่ เธอจิกเล็บลงบนเบาะแน่นเมื่อคาเรนดันบราเซียร์ขึ้นมาบนเนินอก แล้วฉกริมฝีปากเข้ามาทักทายยอดปทุมถัน ตวัดเลียอย่างหนักหน่วงจนมันแข็งชันเป็นไต

"คะ..คาเรน..อ๊ะ...อ๊า..พะ..พอแล้ว" ทั้งที่ปากบอกให้เขาหยุดเสพสุขกับเรือนร่างของเธอ แต่ร่างกายไม่รักดีกลับโอนอ่อนผ่อนตามไปกับสัมผัสร้อนแรงของเขา

"คะ..คาเรนหยุดนะ!" เธอปรามเสียงพร่าเมื่อคาเรนยกสะโพกของเธอขึ้นเพื่อถอดกางเกงยีนส์ขาสั้นและแพนตี้ตัวจิ๋วออก ก่อนที่มือหนาเย็นเฉียบจะถูกส่งเข้ามาทักทายดอกไม้งาม

"อ๊ะ..อ๊า~" ริมฝีปากอวบอิ่มเปล่งเสียงครางกระเส่าในตอนที่ชายหนุ่มลากริมฝีปากลงไปเรื่อยๆจนถึงดอกไม้งามที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำหล่อลื่น

"อืม~" เขาไม่รอช้าที่จะส่งริมฝีปากหนาเข้ามาหยอกเย้ากับยอดเกสรสีสวย เมื่อรับรู้ได้ถึงการกระตุกเกร็งของหญิงสาวจึงขบเม้มมันเบาๆสลับกับดูดกลืนน้ำหวานจากร่องลงคออึกใหญ่

"อ๊ะ..อ๊า..คะ..คาเรน..ซี้ดดดด~" อิงดาวหอบหายใจหนักๆ พร้อมทั้งพิงศีรษะกับกระจกหน้าต่าง ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอหลงใหลสัมผัสของเขา

"ไม่มีใครรู้ใจเธอเท่าฉันหรอกที่รัก" นานพอสมควรกว่าคาเรนจะยอมถอนริมฝีปากออกจากดอกไม้งาม เขาดูดดุนมันจนแดงเถือก ราวกับแสดงความเป็นเจ้าของ "ฉันรู้ว่าเธอชอบแบบไหน รู้ว่าต้องทำยังไงเธอถึงจะมีความสุข"

เขาพูดพลางปลดเปลื้องเสื้อผ้าส่วนล่างของตัวเอง ขณะที่ใบหน้าของอิงดาวแดงซ่านด้วยความเขินอาย

"อ๊ะ!" เธออุทานเสียงดังเมื่อโดนคาเรนยกตัวขึ้นมาบนหน้าตักแกร่ง ก่อนที่เขาจะดันความใหญ่โตเข้ามาอย่างอุกอาจโดยไม่ทันให้เธอตั้งตัว

ปึก!

"อื้อ!!" มือบางบีบบ่าแกร่งแน่นระบายความเจ็บปวดที่ตรงเข้ามาเล่นงาน เธอหอบหายใจแรงขึ้นเมื่อคาเรนบังคับร่างกายของเธอให้เคลื่อนไหวไปมา ขณะที่เขาเอนตัวพิงกับเบาะที่นั่ง

"คะ..คาเรน..อ๊า~" เธอเชิดหน้าขึ้นเปล่งเสียงครางหวาน เมื่อทนต่อความเสียวซ่านที่เขามอบให้ไม่ไหวจึงเป็นฝ่ายขยับสะโพกขึ้นลง พร้อมยกเท้าทั้งสองข้างขึ้นมาพาดบนท่อนขาด้านหลังของเขา จนกลายเป็นว่าตอนนี้เธอทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดไว้บนหน้าตักของเขา

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊า..กระแทกแรงจังที่รัก..อ๊า..โคตรเสียวเลย" มือหนาบีบเคล้นสะโพกกลมกลึงไปมาสลับกับฟาดมือลงอย่างแรงจนมันแดงเถือก คาเรนปลดปล่อยเสียงครางแหบพร่าด้วยความเสียวซ่าน พร้อมกันนั้นก็ตวัดเรียวลิ้นหยอกเย้ายอดปทุมถันที่กำลังกระเพื่อมขึ้นลงตามท่วงท่าการเคลื่อนไหวร่างกายของหญิงสาว

"อ๊า..คะ..คาเรน..อ๊ะ..อ๊า~" อิงดาวเอนตัวไปข้างหลังในตอนที่คาเรนกำลังจะตะโบมดูดดุนยอดปทุมถัน เธอปรับเปลี่ยนท่าทางเป็นยกเท้าทั้งสองข้างขึ้นมาเหยียบกับเบาะ แล้วอ้าขาออกกว้างจนคาเรนสามารถมองเห็นดอกไม้งามได้อย่างชัดเจน

"เธอโคตรเซ็กซี่เลยที่รัก" เมื่อทนต่อสายตาเชื้อเชิญของอิงดาวไม่ไหว คาเรนจึงเป็นฝ่ายอัดกระแทกกระทั้นเข้าออกเสียเอง ทำเอาคนโดนปรนเปรอบิดเร่าร่างกายไปมา

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"โอ๊ย!..อะ..อิงเจ็บ..อ๊า..ทั้งเจ็บทั้งเสียวเลยที่รัก..ซี้ดดดด~" เธอยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยอย่างรู้งาน เพื่อให้แก่นกายใหญ่ดันเข้ามาลึกกว่าเดิม

"ไม่มีใครรู้ใจฉันเท่าเธอหรอกที่รัก"

"อึก..อ๊า..กะ..กระแทกแรงๆหน่อยได้ไหม..อ๊าา..คะ..คาเรนอิงเสียว" หญิงสาวปลดปล่อยอารมณ์ไปตามความปรารถนาของร่างกาย เธอทิ้งศีรษะลงบนพวงมาลัยพลางหอบหายใจแรงๆจนหน้าอกใหญ่กระเพื่อมขึ้นลง

"อ๊า..อย่าหนีบขาสิเบบี๋"

"มะ..มันเสียว..อ๊า..อิงเสียวตรงนั้น..ซี้ดดด~" น้ำเสียงที่ถูกเอื้อนเอ่ยออกมากระท่อนกระแท่นราวกับคนกำลังจะขาดใจตาย เธอขยุ้มผมตัวเองแน่น ก่อนจะขยับตัวเข้าหาคาเรนอีกครั้ง

"อ๊า..ฉันรู้ว่านายชอบแบบไหนที่รัก" คาเรนแสยะยิ้มกับคำพูดของคนรัก แน่นอนเธอรู้ เหมือนกับที่เขาเองก็รู้ว่าเธอต้องการแบบไหน

"แค่เป็นเธอฉันก็ชอบทุกอย่าง" อิงดาวยิ้มมุมปาก ก่อนจะหมุนควงสะโพกเป็นวงกลมจนร่างกายของชายหนุ่มสั่นเกร็ง แล้วเป็นฝ่ายกลับมาคุมเกมอีกครั้ง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊า..โคตรเสียวเลยที่รัก..ซี้ดดดด~" มือหนาสอดเข้าไปประคองสะโพกมนไว้หลวมๆ เขาเคลื่อนไหวร่างกายไปตามจังหวะการกระแทกกระทั้นของเธอ ท่วงท่าร้อนแรงของอิงดาวมันเร้าใจเขาเหลือเกิน

จังหวะรักหนักหน่วงของเธอส่งผลให้ตัวรถโยกคลอนไปมา ไม่ต่างจากเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังสนั่นแข่งกับเสียงครางระงมของเขาและเธอ

"คะ..คาเรน..อ๊า..อ๊า"

"ตอดแน่นจังที่รัก..โอ้~"

"ยิ่งแน่นยิ่งเสียวไม่ใช่เหรอ" เธอถามเสียงพร่าอย่างลืมอาย พร้อมกอดรัดลำคอหนาไว้แน่น ภายในช่องทางรักขมิบตอดรัดแก่นกายใหญ่ถี่ๆเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มที

"คะ..คาเรนอิงจะแตกแล้ว..อ๊ะ..อ๊า~"

"อ๊า..พะ..พร้อมกันที่รัก" สะโพกสอบอัดกระแทกเข้าออกอย่างหนักหน่วงจนหญิงสาวเบ้หน้า เธอเชิดหน้าเปล่งเสียงครางกระเส่า ในขณะที่ร่างกายสั่นเกร็งถี่ๆ ไม่ต่างจากร่างกายของคาเรนนัก ก่อนที่เขาและเธอจะปลดปล่อยสายธารน้ำรักออกมาพร้อมๆกัน

"อ๊าสสสสสสสส!/อ๊ายยยยยยยย!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มาเฟียพ่อลูกอ่อน