สรุปเนื้อหา บทที่ 11 – มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน โดย ชะนีติดมันส์
บท บทที่ 11 ของ มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน ในหมวดนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ชะนีติดมันส์ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เย็นวันเดียวกัน..
"หิววว"
"ฉันขอโทษแกด้วยนะ คิดว่าพวกเขาจะไม่อบรมจนถึงตอนเย็น" ทั้งสองเดินออกมาหน้าบริษัท หวังจะหาร้านอาหารตามสั่ง แต่ร้านก็ปิดกันหมดแล้ว
"ฉันว่าเรานั่งแท็กซี่กลับกันดีไหม" ของขวัญคิดว่าถ้าไปยืนเบียดบนรถเมล์ มีหวังได้เป็นลมเป็นแล้งแน่ ที่ทั้งสองหิวกันมากเพราะตอนเช้าก็ไม่ได้ทานอะไร แถมตอนเที่ยงกินแค่นั้นด้วย
"แกขึ้นแท็กซี่กลับก่อนเลยก็ได้นะ ยังไงบ้านเราก็อยู่คนละทางกัน"
ของขวัญคิดว่าที่เพื่อนพูดมาก็ถูก ถ้าขึ้นแท็กซี่คันเดียวกันก็คงต้องวนไปส่งไกล ..ทั้งสองก็เลยแยกกันตรงนั้น
ขณะที่จ๊ะเอ๋นั่งรอรถเมล์อยู่ ก็ได้ยินเพื่อนที่นั่งรออยู่ข้างๆ พูดกัน
"สงสัยคุณราม จะเป็นแฟนกับคุณมัลลิกาหรือเปล่า" ทั้งสองมองตามรถคันที่เพิ่งวิ่งผ่านไป จ๊ะเอ๋ก็เลยมองตามบ้าง
"แล้วผู้หญิงคนนั้นไปไหน รักกันมากไม่ใช่เหรอ" จ๊ะเอ๋หมายถึงหนุงหนิงคนที่เรียนคณะเดียวกันกับเขา
[ ที่บ้าน ]
"การอบรมเป็นยังไงบ้างลูก" กว่าจอยจะกลับมาถึงบ้านก็ค่ำมืด เพราะถ้าวันไหนได้ทำโอทีต่อก็จะกลับค่ำแบบนี้
"ก็ไม่เป็นยังไงนี่คะแม่" พูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ในใจพยายามที่สุดแล้วที่จะอดทน เพื่อแม่จะได้ไม่ลำบากแบบนี้
"ถ้าหนูได้เข้าไปเป็นพนักงานในบริษัท หนูต้องทำหูทวนลมไว้นะลูก"
"ไม่ต้อง เดี๋ยวผมจะเป็นคนคัดเองว่าใครต้องขึ้นไป เขาต้องการแค่สองคนใช่ไหม"
"เออ..ค่ะ" มัลลิกาแปลกใจทำไมหัวหน้าถึงกล้าขัดคำสั่งของผู้จัดการ
ห้องผู้จัดการ..
"แล้วคนที่ผมขอไปล่ะ" พระลักษณ์ถามเลขาเมื่อเห็นเด็กฝึกที่ต้องมาช่วยงาน ไม่ใช่คนที่ตัวเองลิสต์รายชื่อไปให้
"หัวหน้าบอกว่าน้องคนนั้น ต้องไปประจำการที่ฝ่ายผลิตค่ะ ก็เลยให้เพื่อนของน้องขึ้นมาแทน"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมจัดการเอง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน
แอดค่ะ บอกบุญหน่อย อ่านต่อได้ที่ไหนค่ะ...