มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน นิยาย บท 51

ชายหนุ่มออกมาจากห้องของผู้เป็นพ่อก่อนที่จะกลับเข้าห้องตัวเอง สายตาคมก็ได้มองไปที่..

"เข้ามาหาผมหน่อย"

กาญจนาหันมองกลับไปด้านหลัง เพราะดูเหมือนว่าผู้จัดการจะไม่ได้พูดกับตัวเอง

"เมื่อสักครู่ผู้จัดการบอกใครคะ" พรทิพย์ก็มีความสงสัยอยู่เหมือนกัน เพราะด้านหลังของคุณเลขามีอยู่สองคน เผื่อว่าผู้จัดการจะเรียกใช้ตัวเองบ้าง

"พี่ว่าคงจะบอก.." กาญจนาตวัดสายตามองไปที่ของขวัญ "เข้าไปหาผู้จัดการสิ"

มีธุระอะไรต้องเรียกเราอีกเนี่ย ..หญิงสาววางงานไว้แล้วก็เดินมาที่ห้องของเขา

แกร็ก! แอดดด.. "อุ๊ย.. ขอโทษค่ะ" มัวแต่คิดอยู่ว่าเขาจะคุยอะไรด้วยก็เลยลืมเคาะประตู พอเปิดเข้าไปแล้วก็ต้องได้ปิดไว้ก่อน

ก๊อก ก๊อก

"เข้ามา"

"ผู้จัดการให้ฉันเข้ามามีอะไรคะ" หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นเมื่อเข้ามาในห้องนี้แล้ว

"บ้านของคุณอยู่ที่ไหน"

"คะ?"

"คุณเป็นคนจังหวัดอะไร"

"ถามแปลก..ฉันก็เป็นคนทุกจังหวัดนั่นแหละค่ะ" ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ แค่ไม่อยากจะบอกว่าบ้านอยู่ที่ไหน ..แต่พอเห็นสายตาของเขามองมา ของขวัญก็เลยต้องได้บอกไป

"เคลียร์งานเสร็จอีกสองวันเดี๋ยวจะพากลับบ้าน" เขาพูดเหมือนไม่มีอารมณ์ร่วมกับคำพูดของตัวเองเลย

"อะไรนะคะ?"

"อยากจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอ"

"ฉันแค่พูดเล่น"

"อีกสองวันเตรียมตัวเดี๋ยวจะพาเดินทาง" เขายังคงทำหน้านิ่ง

ของขวัญถึงกับกลืนน้ำลายลงคอแบบฝืดเคือง ผู้จัดการจะไปบ้านเราเนี่ยนะ? แล้วเราจะบอกพ่อว่าเขาเป็นใครล่ะ ตายแล้วงานยักษ์เลยนะเนี่ย

"ผู้จัดการเรียกเข้าไปทำไม" เห็นสีหน้าของขวัญแล้วกาญจนาและพรทิพย์ต่างก็อยากรู้

"เรียกเข้าไปสั่งงานค่ะ"

"สั่งงานเนี่ยนะ?" กาญจนาแปลกใจ ทุกครั้งผู้จัดการจะสั่งงานผ่านเธอ ทำไมเรียกเด็กฝึกงานเข้าไปสั่งงาน

เที่ยงวันเดียวกัน..

"เมื่อกี้แกว่าอะไรนะ?" วันนี้พระรามไม่ว่างเพราะติดอบรมพนักงานใหม่ ก็เลยให้จ๊ะเอ๋ลงมาทานข้าวกับของขวัญก่อน เพราะกลัวว่าเธอจะหิว

"ผู้จัดการจะไปบ้านฉัน"

"ทำไมเป็นแบบนั้นล่ะ"

"ฉันผิดเองแหละที่ปากพล่อย" ทั้งสองพูดกันแค่เบาๆ ที่ต้องพูดในเวลาทานข้าวเพราะหาเวลาคุยกันได้ยาก

"พ่อแกจะไม่ฆ่าเขาตายเลยเหรอ" จ๊ะเอ๋รู้ดีว่าพ่อของขวัญเป็นใคร เพราะเคยไปเที่ยวบ้านเพื่อนช่วงเทศกาลมาแล้วครั้งหนึ่ง

"ฉันจะบอกพ่อยังไงดี แกช่วยคิดหน่อยสิ"

"ถ้าดวงชะตาเขาถึงฆาต เราก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก"

"แกช่วยฉันได้มากเลยนะยัยเพื่อนรัก"

"คนแบบคุณพระลักษณ์ต้องเจอแบบพ่อแก ไม่ต้องคิดอะไรมาก"

"กำลังคุยอะไรกันอยู่ครับ" พระรามเคลียร์งานเสร็จก็รีบมา

"คุยเรื่องทั่วไปค่ะ อบรมเสร็จแล้วเหรอคะ"

"ยังหรอกครับเหลือช่วงบ่ายอีกรอบ แต่ตอนนี้หิวมากเลย

"หิวก็กินสิฉันสั่งมาเผื่อแล้ว" จ๊ะเอ๋ขยับจานข้าวเข้าไปให้กับสามี

"ฉันได้ยินว่าคนท้องแพ้กลิ่นอาหารไม่ใช่เหรอ ทำไมแกกินได้ทุกอย่างเลยวะ" ของขวัญชวนเพื่อนเปลี่ยนเรื่องคุย

"ไม่รู้สิ เห็นอะไรก็อยากกินไปหมด" ขณะที่พูดสายตาเธอได้มองไปที่สามี

"แกอย่าบอกนะว่าอยากกินผัวตอนนี้ด้วย"

"จริงหรอ? เรากลับบ้านกันก่อนไหม" พระรามรับมุกของขวัญอย่างไว

"บ้า!" จ๊ะเอ๋ตำหนิทั้งสองด้วยรอยยิ้มแบบเขินอาย