มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1997

หยางกวนกวนเองก็ไม่รู้ว่า ใครเป็นคนคิดคำว่า "ต้องเพิ่มเงิน" ขึ้นมาเป็นคนแรก แต่ไม่ว่าจะอย่างไร คนที่ไปเกี่ยวข้องกับฉีเติ่งเสียนสุดท้ายก็จะพูดคำนี้กันทั้งนั้น

ลองคิดดูสิ อาจารย์จางเทียนที่เป็นถึงหัวหน้าคณะของลัทธิเต๋า เป็นผู้นำของเขาเสวียนหวู่แท้ ๆ ยังอ้าปากพูดคำนี้ออกมาได้!

คืนนั้น หยางกวนกวนนอนคิดย้อนไปอย่างละเอียด ความทรงจำเหล่านั้นไม่มีเวลาแน่ชัด แต่ละหน้าของมันลายมือเอียง ๆ เบี้ยว ๆ เขียนคำว่าคุณธรรม จริยธรรมเอาไว้ทุกหน้า แต่ไม่ว่าเธอจะนอนตะแคงหรือนอนหงาย ก็ยังนอนไม่หลับ คิดทั้งคืน สุดท้ายก็เข้าใจความจริงบางอย่างขึ้นมา ซึ่งทั้งภายในและภายนอกของความจริงนั้น มีแค่สามคำ -- ต้องเพิ่มเงิน!

ในทำนองเดียวกัน หลังได้เรียนรู้ประสบการณ์จากจิ่วเฮิง ฉีเติ่งเสียนก็ทำให้เธอเข้าใจหลักความจริงบางอย่างอีก……

ยามดึก สิ่งที่เข้าสู่ร่างกาย ไม่จำเป็นต้องเป็นความง่วงเสมอไป สิ่งที่แทงมาจากด้านหลัง ไม่จำเป็นต้องเป็นมีดเสมอไป สิ่งที่แบกไว้บนบ่า ไม่จำเป็นต้องเป็นความรับผิดชอบเสมอไป แสงที่สาดลงมาบนใบหน้ายามรุ่งอรุณ ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นแสงแดดเสมอไป……

โดยปกติแล้ว หยางกวนกวนจะตื่นแต่เช้าเพื่อฝึกวรยุทธ์ แต่วันนี้กลับขี้เกียจผิดปกติ แต่ในทางกลับกัน ฉีเติ่งเสียนแม้จะไม่ได้ดื่มน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ แต่กลับยังคงกระปรี้กระเปร่า มีพลังอย่างน่าอัศจรรย์

เขาส่งข้อความไปหาสวีเอ้าเสวี่ย เพื่อขอเบอร์ติดต่อของอู๋กั๋วฮั่ว

เมื่อก่อนที่เขาไปที่เขาเซียงซาน อู๋กั๋วฮั่วก็มาจากคำเชิญของสวีเอ้าเสวี่ยคนธรรมดาทั่วไปไม่มีทางติดต่ออาจารย์ฮวงจุ้ยระดับนี้ได้แน่

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า สวีเอ้าเสวี่ยจะตอบข้อความกลับมา แล้วส่งเบอร์ให้เขาด้วย แต่พอเขาส่งข้อความไปหาอีกครั้ง กลับเงียบราวกับหินจมหายลงไปในทะเล

“ถ้าเจ้าแก่จิ่วเฮิงเริ่มฝึกสมาธิแห่งความสุขตั้งแต่แรก ตอนนี้คงได้บรรลุผลเป็นพระแห่งความสุขไปแล้วแน่ ของแบบนี้ต้องยอมรับเลยว่า ขิงยิ่งแก่ยิ่งเผ็ด ถึงเขาจะได้ใบขับขี่ช้ากว่าฉัน แต่ทักษะการขับรถกลับเหนือกว่าฉันซะอีก”

ฉีเติ่งเสียนนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แล้วก็กดโทรหาอาจารย์ฮวงจุ้ย อู๋กั๋วฮั่ว

“ใครครับ?” เสียงนุ่มนวลของอู๋กั๋วฮั่วดังมาจากมือถือ มีไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เบอร์นี้ของเขา

“สวัสดีครับ อาจารย์อู๋ ผมฉีเติ่งเสียนเองครับ ก่อนหน้านี้เราเจอกันที่บ้านตระกูลเหลยที่เขาเซียงซาน จำได้ไหมครับ?” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยน้ำเสียงยิ้มแย้ม

อู๋กั๋วฮั่วก็รีบตอบกลับอย่างจริงใจว่า “อ๋อ สวัสดีครับ ๆ!”

ฉีเติ่งเสียนก็พูดว่า “ผมได้ยินมาว่าตอนนี้อาจารย์อยู่ที่จังหวัดซีเทียน ผมเองก็บังเอิญอยู่ที่นี่เหมือนกัน พอดีมีเรื่องอยากปรึกษา ถ้าไม่รังเกียจ เรานัดเจอกันหน่อยดีไหมครับ?”

อู๋กั๋วฮั่วครุ่นคิดอยู่สักครู่ แล้วพูดว่า “อืม ตอนนี้ผมว่างนะ คุณจะมาเมื่อไหร่ก็ได้ เดี๋ยวผมส่งที่อยู่ให้”

หลังจากฉีเติ่งเสียนได้รับที่อยู่ที่อู๋กั๋วฮั่วส่งมา เขาก็บอกหยางกวนกวนว่าจะไปหาอีกคน เพื่อช่วยจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้เธอ

เมื่อเขาไปถึงโรงแรมที่อู๋กั๋วฮั่วพักอยู่ และเข้าไปในห้องพัก พอเห็นหน้าอีกฝ่าย ฉีเติ่งเสียนก็ยิ้มพลางพูดว่า “ได้เจอกันอีกแล้วนะครับ”

อู๋กั๋วฮั่วยิ้มพลางคารวะเล็กน้อย แล้วพูดว่า “อาจารย์ฉี สวัสดีครับ คราวที่แล้วที่เขาเซียงซาน คุณยังใส่หน้ากากมาอยู่เลย! มา ๆ เชิญนั่งข้างในครับ”

เมื่อเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น ฉีเติ่งเสียนก็เห็นว่าบนโต๊ะน้ำชามีแผนที่ดูฮวงจุ้ยและหนังสือฮวงจุ้ยวางอยู่ แผนที่นั้นเต็มไปด้วยอักษรเกี่ยวกับปากว้า และบนแผนที่ยังชี้ตำแหน่งสุสานอยู่สามจุดด้วยกัน

“ผมจะขอพูดตรง ๆ เลยละกัน ได้ยินมาว่าคุณกำลังดูฮวงจุ้ยให้คน ผมเลยอยากรู้ว่าสุสานสามจุด ที่คุณหามาได้อยู่ที่ไหนบ้าง?” ฉีเติ่งเสียนกล่าวถามตรง ๆ

พอได้ยินคำถามนั้น อู๋กั๋วฮั่วก็รู้สึกลำบากใจขึ้นมาทันที เพราะเรื่องแบบนี้ในวงการถือว่าเป็นข้อห้าม หากเขาเปิดเผยข้อมูลก่อน แล้วมีคนแย่งพื้นที่นั้นไปก่อน มันจะทำให้เรื่องยุ่งยากขึ้นมาทันที

ฉีเติ่งเสียนก็พูดว่า “ไม่ต้องห่วงครับ ผมไม่ใช่พวกทำลายอาชีพใครแน่นอน ผมแค่สงสัยเฉย ๆ ก็เลยอยากรู้”

อู๋กั๋วฮั่วลูบเคราของตัวเองเบา ๆ แล้วกล่าวว่า “ก็ได้ ฉันชี้ให้คุณดู พร้อมอธิบายให้ด้วยก็แล้วกัน แต่ว่า คุณอย่าเอาไปบอกใครก็แล้วกันนะ”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าตอบรับทันที แล้วพูดว่า “ได้ครับ”

อู๋กั๋วฮั่วก็หยิบแท็บเล็ตขึ้นมา ต้องยอมรับว่า เทคโนโลยีเปลี่ยนวิถีชีวิตจริง ๆ แม้แต่อาจารย์ฮวงจุ้ยก็ยังใช้แผนที่ดิจิทัลกันแล้ว แถมแผนที่แบบอิเล็กทรอนิกส์นี้ก็ชัดเจนมาก ยิ่งช่วยให้เขาสังเกตรูปภูมิประเทศได้ชัดเจนขึ้นอีกด้วย

“นี่คือจุดแรก จุดฝังนี้มีชื่อเรียก เรียกว่าแมลงปอแตะผิวน้ำ……” อู๋กั๋วฮั่วกล่าว

“จุดฝังนี้ ต้องใช้การฝังในแนวตั้งนะ”

พอเห็นว่าอู๋กั๋วฮั่วกำลังจะอธิบายต่อ ฉีเติ่งเสียนก็รีบพูดแทรกว่า “ผมรู้การฝังแนวตั้ง ก็คือเอาโลงตั้งตรง ๆ ฝังลงไปใช่ไหมครับ เป็นสุสานที่หายากจริง ๆ ล่ะ……”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน