มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1998

“ปรมาจารย์อู๋ ท่านช่วยเลือกหาสถานที่ฮวงจุ้ยที่ดีกว่านี้ได้ไหม?”

“คราวนี้ฉันต้องทำให้ทุกอย่างสมบูรณ์แบบให้ได้ นี่เป็นโครงการมูลค่าหลายพันล้านและจะต้องไม่ล้มเหลว!”

“โปรดดูแลรักษามัน แค่เพียงเพราะท่านรู้จักฉีเติ่งเซียนก็อย่าได้เก็บซ่อนมันเอาไว้”

ซุนเซียนคุนพูดอย่างจริงใจ เขาจับจ้องที่ดินผืนนี้มาเป็นเวลานานและไม่อยากให้มันล้มเหลว

เมื่ออู๋กั๋วฮั่วได้ยินประโยคสุดท้ายของเขา ใบหน้าของเขาอดไม่ได้ที่จะดูบิดเบี้ยวขึ้นเล็กน้อย แต่เมื่อเขาเห็นใบหน้าที่จริงใจของซุนเฉียนคุน ความโกรธของเขาก็หายไป

เขายิ้มและส่ายหัวแล้วตอบว่า “คุณซุน คุณเชื่อใจฉันได้! ฉันจะไม่มีวันจะไม่ช่วยหาดินแดนล้ำค่าที่มีฮวงจุ้ยที่ดีกว่านี้เพื่อช่วยเหลือเขาแน่นอน”

“การค้นหาแต้มมังกรสำหรับปรมาจารย์ฮวงจุ้ย นั่นคือการแสวงหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิต!”

“นักศิลปะการต่อสู้มักไล่ตามจุดสูงสุดของศิลปะการต่อสู้ การเห็นพระเจ้าและหยั่งเห็นพระเจ้า ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยเราก็พยายามค้นหาสถานที่ฮวงจุ้ยที่ดีที่สุดเช่นกัน ”

ซุนเฉียนคุนรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินแบบนี้

อู๋กั๋วฮั่วพูดด้วยรอยยิ้ม: “อย่าห่วงเลย เขาสามารถหาหลุมฝังได้เท่ากับถ้ำสมบัติเพียงสามแห่งของฉันเท่านั้น และเขาจะไม่มีวันหาหลุมฝังที่ดีกว่านี้ไปได้! จริงๆ แล้ว การจะหาหลุมฝังที่ดีกว่านั้นเป็นเรื่องยาก!”

ซุนเฉียนคุนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและพูดว่า: “คำพูดของท่านอู๋ทำให้ฉันรู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อย!”

“กรุณาหาหลุมฝังให้เร็วที่สุด แล้วฉันจะเชิญนักบวชชั้นสูงจากพระราชวังปูเรินมาเป็นประธานในพิธี”

“ด้วยแบบนี้ ฉันรับประกันได้ว่าที่ดินผืนนี้จะต้องตกมาอยู่ในมือของฉันแน่นอน!”

อู๋กั๋วฮั่วพยักหน้าเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า: “คราวที่แล้วในเซียงซาน ฉันไปที่ตระกูลเล่ยเพื่อทดสอบการดูฮวงจุ้ย ฉันพ่ายแพ้ให้แก่เขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ครั้งนี้เรามีโอกาสที่จะกอบกู้ศักดิ์ศรีอีกครั้ง เราจึงควรทุ่มสุดตัว คุณซุน มั่นใจได้เลย แค่รอผลเท่านั้น”

ฉีเติ่งเซียนกังวลเล็กน้อยหลังจากแยกจากอู๋กั๋วฮั่ว จึงโทรหากู่ฉงเฟิง ให้เขาส่งรถพร้อมเข็มทิศนำทางมาให้ฟๆ เพื่อไปดูสมบัติฮวงจุ้ยทั้งสาม

ก่อนอื่นเขาไปที่ “จุดตาน้ำแมลงปอ” หลังจากดูมันมาระยะหนึ่งแล้ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

“คนเลือกสุสานนี้ ต้องเป็นคนที่เก่งมากแน่ ๆ เป็นผู้มีพรสวรรค์ที่ชี้ให้เห็นว่าที่นี่เป็นถ้ำสมบัติ!” กู่ฉงเฟิงยืนอยู่เหนือถ้ำสมบัตินี้ มองดูเข็มทิศในมือ เอ่ยด้วยความตื่นตระหลึง

“อู๋กั๋วฮั่ว ปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ย ที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งเมืองหลวง ประธานเก่าของสมาคมฮวงจุ้ย” ฉีเติ่งเซียนถอนหายใจและส่ายหัว

กู่ฉงเฟิงกล่าวว่า: “คนคนนี้มีฝีมือสุดยอดมาก ไม่รู้ว่าเขาสังกัดสำนักใด? แต่ความสามารถระดับนี้ถือว่าสุดยอดจริงๆ!”

เห็นได้ชัดว่าเขามีความรู้เรื่องฮวงจุ้ยค่อนข้างดี ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่สามารถมองเห็นความลับและความลึกลับที่นี่ได้อย่างแน่นอน

ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวและขับรถไปที่สมบัติฮวงจุ้ยแห่งที่สอง เนื่องจากยังเป็นเวลากลางวันอยู่ เขาจึงมองไม่เห็นดวงดาว จึงยากที่จะมองเห็นความลับในสถานที่แห่งนี้

กู่ฉงเฟิงคุ้นเคยกับการจัดเรียงของดวงดาวบนท้องฟ้าเป็นอย่างดี เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นมองไปที่เข็มทิศในมือของเขาและพูดอย่างครุ่นคิด: “ผืนดินผืนนี้... อาจสอดคล้องกับกลุ่มดาวหมีใหญ่ สถานที่แห่งนี้มีความพิเศษมาก แต่ความพิเศษนั้นในตอนนี้ไม่สามารถมองเห็นได้ เพราะยังเป็นเวลากลางวัน แต่การชี้ให้เห็นผืนดินผืนนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอน ผืนดินผืนที่สามอาจจะไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน”

จากนั้นฉีเติ่งเสียน ขับรถไปยังผืนดินผืนที่สาม หลังจากที่ทั้งสองเห็นมัน พวกเขาก็พูดไม่ออก

ผืนดินผืนที่สามนี้ก็เป็นผืนดินอันล้ำค่าเช่นกัน ดังที่อู๋กั๋วฮั่วกล่าวว่าเป็นเรื่องยากที่จะเลือกระหว่างสามผืนนี้

การที่สามารถค้นพบสมบัติทั้งสามชิ้นนี้ได้ถือเป็นความสำเร็จทางฮวงจุ้ยชั้นยอดแล้ว อย่างน้อยกู่ฉงเฟิงก็คงคิดว่ามันยากสำหรับฉีเติ่งเสียนที่จะค้นหาถ้ำสมบัติที่น่าทึ่งกว่าสามชิ้นนี้ได้

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า: “ถ่ายรูปไว้หมดแล้วยัง? ลูกศิษย์ของฉันน่าจะใกล้ถึงสนามบินแล้ว

กู่ฉงเฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม: “คุณยังดูเด็กอยู่เลย คุณมีลูกศิษย์ด้วยหรือ? ฮ่าฮ่าฮ่า ช่างน่าสนใจจริงๆ!”

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้พูดอะไรมากนัก แต่ให้เขาขับรถไปสนามบิน จากนั้นก็รอที่ประตู ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็เห็นจางเทียนซื่อ ซึ่งสวมเสื้อผ้าลำลอง ถือกระเป๋า เดินออกจากสนามบิน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน