มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1999

แน่นอนว่าอาจารย์จางเทียน รู้ดีว่าบรรพจารย์เขาเป็นคนประเภทใด เพียงบอกว่าส่งเขากลับสนามบิน ก็สามารถทำได้ทันที!

ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่ขัดขืนเพียงในใจเล็กน้อย แล้วจึงเอ่ยบอกว่าเขามีวิธีจัดการ

เขาบอกว่าวิธีจัดการคือจัดการได้จริงๆ ไม่ได้หลอกฉีเติ่งเสียน

แต่หลังจากทำเช่นนี้ เมื่อกลับมาที่เขาเสวียนหวู่ก็อดไม่ได้ที่จะอ่านคัมภีร์เต้าเต๋อจิงอีกสองสามครั้งเพื่อความแน่ใจ

ขณะรับประทานอาหารในร้านอาหาร ฉีเติ่งเสียนก็กินอย่างเต็มที่ แต่เมื่อเห็นอาจารย์จางเทียน ดูกระอักกระอวนเพราะเขาทานอาหารมังสวิรัติเพียงเท่านั้น

“กินสิ กิน ทำไมไม่กิน?” ฉีเติ่งเสียนชี้นิ้วไปที่หม้อที่อยู่ตรงกลางแล้วเอ่ยพูด

อาจารย์จางเทียนกระตุกปากแล้วพูดอย่างดุดัน: “ฉันไม่กินเนื้อวัว!”

ฉีเติ่งเสียนที่แสร้งกลัวจนตัวสั่น เกรงว่าลูกศิษย์จะชักปืนออกมาจะยิงเขา

กู่ฉงเฟิงจึงคิดได้ว่า ใช่แล้ว ลัทธิเต๋ากินเนื้อวัวไม่ได้ วัวมีสถานะที่สูงส่งมากในลัทธิเต๋า

สัตว์พาหนะของเหล่าจื่อคือวัวเขียว เมื่อเขาขี่วัวสีเขียวออกจากหานหู่กวน ก็เกิดปรากฏการณ์ปาตี่ตงไหล[1]

“ไม่เป็นไร อย่างนั้นหาอย่างอื่นกินเถอะ ของขึ้นชื่อที่สุดในจังหวัดซีเทียน คือเนื้อวัว แต่เสียดายกินไม่ได้!” ฉีเติ่งเสียนกล่าว

อาจารย์จางเทียนนิ่งเงียบ ท้องกำลังอิ่มอย่างเงียบๆ แล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันควรจะเริ่มทำงานตอนบ่ายเลยดีหรือไม่? ไปหาสมบัติฮวงจุ้ย!”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าและกล่าวว่า “แน่นอน จะไปเร็วหรือช้าก็ตามใจ? เพราะอย่างไรจะช้าจะเร็วก็ต้องได้เรื่อง”

อาจารย์จางเทียนกล่าวว่า “แต่ขอชี้แจงก่อนว่า ฉันอาจไม่สามารถชี้ให้เห็นจุดฝังได้ดีกว่าหลุมศพทั้งสามนี้”

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้วและกล่าวว่า “หมายความว่าอย่างไร?”

อาจารย์จางเทียนจึงกล่าวว่า “ดีที่สุดก็ประมาณระดับเดียวกัน”

ฉีเติ่งเสียนกล่าวด้วยความโกรธ “ถ้าอย่างนั้น แบบนี้เรื่องว่ามีวิธีจัดการอยู่หรือ?”

อาจารย์จางเทียนเหลือบมองเขาแล้วพูดอย่างใจเย็น “แน่นอนว่าฉันมีทางจัดการ บรรพจารย์มิต้องกังวล แค่ต้องจัดหาสิ่งที่ฉันต้องการให้ฉันก็พอ”

ฉีเติ่งเสียนโล่งใจ อาจารย์จางเทียนซึ่งเป็นผู้นำสำนักเต๋าย่อมไม่สามารถพูดไร้สาระ หากเขาพูดว่ามีวิธีจัดการได้ ก็ต้องมีวิธีจัดการได้

อาจารย์จางเทียนแอบลอบถอนหายใจ คิดว่าเขาโชคไม่ดีที่มีบรรพจารย์แบบนี้นัก หลังจากกลับจากจังหวัดซีเทียน เขาจะต้องอ่านกลับไปอ่านคัมภีร์เต้าเต๋อจิงเพื่อชดใช้บาปของเขาหลายๆ รอบ

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ฉีเติ่นเสียนได้พาอาจารย์จางเทียนไปเช็คอินที่โรงแรม จากนั้นจึงเดินทางไปกับเขาเพื่อค้นหาสถานที่จัดฮวงจุ้ยที่เหมาะกับการฝังศพ

ภารกิจค้นหาจุดมังกรนี้ยากมากและต้องใช้กำลังขาอย่างมาก แต่โชคดีที่ฉีเติ่งเสียน มีกำลังขาที่มากผิดปกติ แลอาจารย์จางเทียนเองก็เป็นนักศิลปะการต่อสู้เช่นกัน

ค่ายหนึ่งไปสามแห่งและชี้ให้เห็นจุดมงคลสามแห่งสำหรับฮวงจุ้ย แต่ฮวงจุ้ยที่นี่ไม่ดีเท่ากับสามแห่งที่อู๋กั๋วฮั่วพบ ซึ่งทำให้อาจารย์จางเทียนเริ่มไม่สบอารมณ์

“อาจารย์ ท่านทำคนเดียวได้หรือไม่? ถ้าไม่ได้ก็จะขอให้อาจารย์จื่อหยางช่วย!” ฉีเติ่งเสียนเดินตามหลังอาจารย์จางและพูดเบาๆ

“แน่นอนว่าฉันทำได้!” อาจารย์จางขมวดคิ้ว เวลามันก็เกือบจะมืดแล้ว

เขาคิดสักครู่แล้วพูดว่า “เราใช้โหราศาสตร์ค้นหาเฉพาะมังกรเท่านั้น แม้ว่าทั้งสามสถานที่นี้จะดี แต่ไม่มีแห่งใดเทียบได้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน