มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 280

“Сука блядь?”

ฉีเติ่งเสียนก้มลงคว้าคอเสื้อของอีวานอฟแล้วยกเขาขึ้นจากพื้น

อีวานอฟอยู่ในมือของเขาเหมือนหุ่นไล่กา กระดูกจมูกของเขาบิดเบี้ยว ที่จมูกของเขายังคงมีเลือดออก

“คุณคิดว่าคุณเจ๋งมากใช่มั้ย?”

ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้นและตบหน้าอีวานอฟ ทำให้เขาตกตะลึง

ทุกคนดูฉากนี้แล้วรู้สึกว่าปากชาไปหมดผู้ชายคนนี้คงไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะใหญ่แค่ไหน?

แม้ว่าจมูกของอีวานอฟจะหัก แต่ตอนนี้เขาถูกยกขึ้นมาจากพื้นแล้วตบอีกรอบ?

เคยเห็นคนหยิ่งผยอง แต่ฉันไม่เคยเห็นคนหยิ่งผยองขนาดนี้มาก่อน พวกเขากำลังเล่นกับชีวิตของตัวเองจริงๆ!

“คุณชอบเล่นกับผู้หญิงใช่ไหม?”

ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้นแล้วพูดอีกครั้ง

อีวานอฟครวญครางพูดไม่ออกด้วยความเจ็บปวดและมีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา

ฉีเติ่งเสียนหยิบปกเสื้อของอีวานอฟ ขึ้นมาแล้วพูดว่า “ทำไมไม่ทำตัวกร่างแบบเมื่อกี้แล้ว?!”

“ฉีเติ่งเสียนหยุดเร็วเข้า รู้ไหมว่าคนนี้เป็นใคร?!”

ในขณะนี้ มีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งเหยาะๆ และบังเอิญเห็นฉากนี้เข้า ซึ่งทำให้หนังศีรษะของเธอชาด้วยความกลัว

ฉีเติ่งเสียนสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงนี้ คนที่มาคือเฉียวชิวเมิ่ง!

“เขาเป็นแค่เลขาตัวเล็กๆ ไม่ใช่หรือ? จะเกิดอะไรขึ้นงั้นหรือถ้าผมตีเขา?” ฉีเติ่งเสียนถามอย่างใจเย็น

“เลขา?!” เฉียวชิวเมิ่งเกือบจะเป็นลม หัวของเธอสั่น

เฉียวชิวเมิ่งพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม: “ฉันรู้ว่าคุณไม่เหมือนเมื่อก่อน คุณรวยมาก เพราะงั้นคุณถึงมอบหมื่นล้านทองคำให้กับเซี่ยงตงฉิง!”

“แต่คนที่คุณทำร้ายคือเลขาของบ็อกดานอฟ ประธานเฟยเสวี่ยอินเตอร์เนชั่นแนลกรุ๊ป!”

“ถ้าทำร้ายเขาแบบนี้ บ็อกดานอฟจะไม่ปล่อยคุณไปแน่!”

“หากเขาแจ้งเรื่องนี้กับทางการหัวกั๋วของเรา คุณจะอยู่ไม่สุขแน่!”

เฉียวชิวเมิ่งรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผู้ที่เอาชนะ บ็อกดานอฟ เมื่อบ็อกดานอฟ โจมตีก็ไม่มีใครทานทนได้

ท้ายที่สุดแล้วบ็อกดานอฟเป็นบุตรชายของผู้มีอำนาจในประเทศเสวี่ย แม้ว่าผู้มีอำนาจคนนี้จะทะเลาะกับทางการ แต่เขามีทั้งอำนาจความร่ำรวยที่สามารถควบคุมเส้นทางเศรษฐกิจของประเทศเสวี่ยได้!

เมื่อบ็อกดานอฟใช้โอกาสโจมตีและกดดันหัวกั๋วผ่านทางการประเทศเสวี่ย ฉีเติ่งเสียนจะต้องประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ แม้ว่าเขาจะมีภูมิหลังที่ดีมากก็ตาม

อีวานอฟหัวเราะอย่างน่าสมเพชและพูดกับฉีเติ่งเสียน: “เธอพูดถูก คุณตายแน่!”

ใบหน้าของหยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะซีดเซียว เธอไม่คาดคิดว่าสิ่งต่างๆ จะกลายเป็นเรื่องใหญ่เช่นนี้ฉีเติ่งเสียนทุบตีบุคคลนั้นอย่างโหดร้าย

“ตายแน่ใช่ไหม?”

ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้นแล้วตบอีวานอฟ อย่างแรงจนฟันของเขาหลุดออกมา

“เขาคือฉีเติ่งเสียน จากเซี่ยงกรุ๊ปฉันได้ยินมาว่าเขาลงทุนทองคำหมื่นล้านทองคำในเซี่ยงกรุ๊ป!”

“ทองคำหมื่นล้านเป็นเงินจำนวนมากจริงๆ และมันทรงพลังมาก! แต่หากคุณทำให้บ็อกดานอฟขุ่นเคือง... ไม่ว่าคุณจะมีเงินมากแค่ไหน มันก็จะไร้ประโยชน์”

“ใช่แล้ว สถานะและความเป็นสากลของบ็อกดานอฟอยู่ในกลุ่มที่ดีที่สุดในประเทศเสวี่ย หากทางการของประเทเสวี่ยบังคับให้หัวกั๋วต้องรับผิดชอบ ไม่มีใครสามารถปกป้องชายคนนี้ได้”

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวและถอนหายใจเมื่อเห็นว่าฉีเติ่งเสียนยังคงเย่อหยิ่งมากและถึงกับตบอีวานอฟอีกครั้ง

เฉียวชิวเมิ่งยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า: “คุณช่วยฟังคำเตือนของฉันบ้างได้ไหม? หากคุณยืนกรานที่จะไปตามทางของตัวคุณเอง คุณอาจจะต้องพบกับความทุกข์ทรมานจริงๆก็ได้ ....”

“ทุกคนที่ไม่มีอะไรทำแล้ว กรุณาออกไปก่อน ฉันจำเป็นต้องจัดการอะไรบางอย่าง” บ็อกดานอฟเหลือบมองฝูงชนแล้วพูดอย่างไม่แยแส

ผู้เห็นเหตุการณ์แยกย้ายกันไปทันที ไม่กล้าขยับอยู่ครู่หนึ่งเพราะกลัวว่าบ็อกดานอฟจะโกรธพวกเขา

เฉียวชิวเมิ่งเป็นคนเดียวที่ไม่จากไป เธอพูดด้วยความยากลำบาก: “คุณบ็อกดานอฟ โปรดจัดการเรื่องนี้อย่างยุติธรรมด้วย และอย่าตัดสินใจที่ไม่สอดคล้องกับตัวตนของคุณเลยนะคะ!”

บ็อกดานอฟมองดูและพูดอย่างใจเย็น: “เธอมีความกล้า แล้วทำไมถึงมาพูดกับฉันแบบนี้?”

“แต่ถึงยังไง ถ้าฉัน บ็อกดานอฟคนนี้ อยากทำอะไรสักอย่าง ฉันควรให้ผู้หญิงของหัวกั๋วมาสั่งสอนฉันหรือไง?”

“หรือเธออยากจะติดร่างแหจากชายคนนี้และแบกรับความโกรธของเราไปพร้อมกัน?”

ใบหน้าของเฉียวชิวเมิ่งซีดลง เธอไม่สามารถพูดอะไรได้ เมื่อต้องเผชิญกับคำถามที่ตอบยากเช่นนี้ เธอถึงกับรู้สึกเหมือนกำลังจะหายใจไม่ออก

หยางกวนกวนรู้สึกสับสน สรุปว่าฉีเติ่งเสียนไม่รู้จักกู่ซินสกีเหรอ ทำไมลูกชายของ กู่ซินสกีถึงแสดงท่าทีต่อหน้าฉีเติ่งเสียนแบบนี้?

หรือเป็นเพียงคำอวดอ้างที่ฉีเติ่งเสียน บอกว่าเขารู้จักกู่ซินสกี?

เฉียวชิวเมิ่ง เหลือบมองฉีเติ่งเสียนอย่างช่วยไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าเขาหมายความว่าคุณก่อเรื่องใหญ่แบบนี้ แล้วจะจบลงง่ายๆได้อย่างไร?

“คุณฉี คุณไม่รู้จักกู่ซินสกีเหรอ? ทำไมลูกชายของเขาถึงมีท่าทางอย่างนี้ต่อหน้าคุณ...” หยางกวนกวนหันกลับมาถามฉีเติ่งเสียน

อีวานอฟอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ: “รู้จักคุณกู่ซินสกีงั้นเหรอ? ช่างเป็นเรื่องตลกเสียจริง!”

“ด้วยรูปร่างหน้าตาแล้ว ลืมส่องกระจกมองตัวเองหรือไง?”

“เรื่องจริงคืออะไร พูดออกมาสิ?”

ทันใดนั้นสีหน้าของบ็อกดานอฟก็แข็งทื่อ และเขาพูดด้วยความตกใจ: “คุณคือคุณฉีงั้นเหรอ!”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูดว่า “คุณไม่ใช่พึ่งทำตัวว่าไม่อยากรู้ว่าฉันเป็นใครไม่ใช่เหรอ? ทำไมพึ่งมาถามฉันตอนนี้กัน?”