Martial God Asura เทพสายฟ้าราชาสงคราม นิยาย บท 23

　　“เจ้ารู้จักข้าด้วยรึ?" ฉู่เฟิงพิจารณาหญิงสาวจากบนลงล่างอย่างระมัดระวังอยู่สามรอบ มันเห็นได้ชัดว่านอกจากนางจะงดงามแล้ว นางน่าจะยังอายุน้อยอยู่ และ น่าจะน้อยกว่ามันด้วยซ้ำ

　　มันยังเหลือบเห็นสัญลักษณ์พันธมิตรแห่งปีกห้อยไว้ที่หน้าอกของนาง แปลว่านางคือหนึ่งในพันธมิตรแห่งปีก ฉู่เฟิง ตกใจอย่างมากเพราะมันมั่นใจมากว่าไม่เคยรู้จักนางมาก่อน

　　"ใครรู้จักเจ้า? จงรีบ ๆ ถอยไป ที่นี่ไม่ใช่ที่ ๆ เจ้าควรจะ มา" นางมองมายังฉู่เฟิงแวบหนึ่ง จากนั้นก็พาตัวเองเข้าต่อสู้กับสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์อีกครา และเหมือนว่านางกำลังโมโหมัน

　　ฉู่เฟิงมิอาจล่วงรู้เลยว่านางโกรธมันเรื่องอะไร แต่มันเห็นนางถูกสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์ล้อมกรอบเอาไว้ และยังมิบังเกิดโอกาสใด ๆ ที่นางจะฝ่าวงล้อมออกมาได้

　　ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป เรี่ยวแรงของนางคงไม่สามารถรับมือได้ตลอดไปแน่ ๆ และนางคงต้องจบชีวิตลงที่นี่

　　ในฐานะบุรุษคนหนึ่ง มันจะปล่อยให้สตรีที่งดงามเช่นนี้ต้องกลายเป็นอาหารของสัตว์อสูรงั้นหรือ? มันมิอาจปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้น

　　เมื่อคิดได้ดังนั้น มันจึงกระโดดเข้าไปร่วมวงโดยไร้ ความลังเล แต่เมื่อมันเข้าสู่วงล้อม ความรู้สึกว่าคิดผิดบังเกิดขึ้นกับมันทันที สัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์รับรู้ถึงการปรากฏตัวของมันและหันมาลงมือใส่มันทันที

　　"ดูเหมือนว่าข้าจะออมมือไม่ได้แล้วซินะ"

　　ชีวิตของมันเหมือนถูกจับแขวนอยู่บนเส้นด้าย มันจึงต้องทุ่มสุดฝีมือ พลังจากจุดตันเถียนเริ่มเคลื่อนไหวไปทั่วร่างของมัน ปลายนิ้วโป้งเท้าของมันสัมผัสพื้นพร้อมกับบังเกิดเสียงดัง ร่างกายของมันลอยขึ้นกลางอากาศรวดเร็วประดุจสายฟ้า

　　เมื่อมันร่วงกลับสู่พื้นดิน ร่างกายของมันก็เริ่มหมุนติ้ว บังเกิดลมหมุนขึ้นรอบตัวมัน และตัวของมันคล้ายกลายไปเป็นใบมีดเล่มหนึ่งที่ทิ่มแทงลงยังสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์เบื้องล่าง

　　"ปัง"

　　เมื่อมันร่วงกลับสู่พื้นดิน ร่างของสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์แตกกระจัดกระจายเป็นเสี่ยง ๆ วินาทีที่มันสัมผัสพื้นดินก็บังเกิดหลุมลึกที่มีรอยแตกร้าวขึ้นโดยรอบ สัตว์อสูรหญ้า

　　เซียนทิพย์ตนหนึ่งตายคาที่พร้อมหดร่างเหลือขนาดไม่ใหญ่ไปกว่านิ้วของฉู่เฟิง

　　มันสำแดงสองกระบวนท่าแรกจากเคล็ดวิชาสามอัสนี

　　บาต ก็เอาชัยเหนือสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์ได้เพียงหนึ่งตน เหตุการณ์นี้สร้างความประหลาดใจแก่มันยิ่งนัก เพราะนี่คือไพ่ตายของมันแล้วในเวลานี้

　　ฉู่เฟิงคิดล่วงหน้าถึงการโจมตี เมื่อครู่ มันคิดว่าการโจมตีของมันน่าจะก่อให้เกิด "นภาสะท้าน พสุธาสะเทือน" และสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์จำนวนมากต้องล้มตายจมใต้ฝ่าเท้าของมัน แต่ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นต่างจากที่มันคิดเอาไว้มากเหลือเกิน

　　อย่างไรก็ดีฉู่เฟิงก็ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับผลที่เกิด แทบจะทันทีที่มันลงถึงพื้น มันก็กระโดดผลุงขึ้นฟ้าในทันที เพราะ ยังมีสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์อีกสามตนที่จะเข้ามาโจมตีมันจากด้านหลัง

　　"เจ้าอยากตายรึอย่างไร?"

　　หญิงสาวสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของรูปแบบการโจมตีจากเหล่าสัตว์อสูร และเสียงร้องแหลมยาวของพวกมัน นางรู้ทันทีว่าฉู่เฟิงกระโดดเข้ามาร่วมวงต่อสู้

　　แต่เมื่อนางมองไปยังทิศทางของฉู่เฟิง นางมิอาจไม่ประหลาดใจ ไม่ว่านางจะคิดอะไรเอาไว้ก่อนหน้านี้ นางก็ไม่

　　เคยคาดคิดเอาไว้เลยว่าฉู่เฟิงจะสามารถเคลื่อนตัวเข้าออกผ่านฝูงสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์ที่นางยังหวาดกลัวได้ดั่งใจ

　　แม้มันจะมองไม่เห็นการโจมตีของสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์ แต่มันยังสามารถหลบการโจมตีเหล่านั้นได้ และยังสวนการโจมตีกลับไปได้อย่างแม่นยำ นางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉู่เฟิงใช้เคล็ดวิชาอะไร แต่นางสามารถบอกได้ว่าเคล็ดวิชานั้นไม่ต่ำกว่าวรยุทธ์ระดับสี่อย่างแน่นอน

　　"คน ๆ นี้ เพิ่งจะบรรลุทิพย์ยุทธ์ห้วงที่ห้า และมันยังใช้วรยุทธ์ระดับสี่ได้อีก ?" นางบังเกิดความประทับใจในฝีมือ วรยุทธ์ของฉู่เฟิงอย่างมาก

　　ขณะที่นางกำลังยืนงงงวยกับความสามารถของฉู่เฟิง มันก็ตะโกนมาทางนางว่า "ระวังทางซ้าย"

　　ได้ยินดังนั้นนางก็ตกใจและรีบหมุนตัว ด้วยมือซ้ายข้างเดียว นางคว้าจับที่เถาวัลย์หนาม

　　เถาวัลย์หนามในมือนางถูกบดขยี้เป็นเสี่ยงภายใต้อุ้ง มือของนาง ฝ่ามืออีกข้างของนางกางออกประดุจใบดาบ และ ด้วยประกายเย็นเยียบนางสับสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์ออกเป็นสองเสี่ยง ฝ่ามือของนางคล้ายกับใบดาบโลหะที่แข็งแกร่ง

　　หลังจากสับสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์จนตายอย่างแม่นยำแล้ว มีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้นางตกใจยิ่งไปกว่าเดิม นางเห็นได้ชัดว่าฉู่เฟิงกำลังหันหลังให้กับนาง แล้วมันมองเห็นการโจม

　　ตีของสัตว์อสูรหญ้าเซียนทิพย์จากทางซ้ายได้อย่างไร นอก เสียจากว่า..

　　"ฟึบ"