สองแขนพันมังกร ซึ่งนี่คือเอกลักษณ์ที่ปรากฏในวรยุทธ์ของตระกูลจู้เท่านั้น!
เรียกได้เลยว่ากฎเพลิงอัคคีของตระกูลจู้นั้น มีชื่อเสียงโด่งดังในโลกะดาราอัมพรเทวมาก ๆ ผันพลังแห่งกฎให้กลายเป็นมังกรคู่พันรอบแขน ซึ่งสามารถเพิ่มเสริมกำลังรบ และไม่อ่อนกว่าชี่รบระดับสี่ของตระกูลจ้าวเลย
จากผลการฝึกตนมกุฎเทพขั้นสูงของจู้เทียนฉง พลานุภาพของมังกรอัคคีทั้งสองตัวที่ผนึกรวมจากแขนทั้งสองข้างของเขา สามารถเทียบทัดพลานุภาพของของขลังราชันย์ชั้นสูง
“ตู้ม!”
หลัวซิวหกระเหินเดินฟ้า อัคคีเทพซิวหลัวลุกโชนครอบท้องฟ้าและปฐพี ม้วนซัดท้องฟ้า
“โง่เง่า มาเล่นไฟต่อหน้าข้า มึงยังอ่อนไปมาก!”
จู้เทียนฉงแสยะยิ้มอย่างดูถูก มังกรอัคคีที่พันอยู่รอบแขนทั้งสองข้างอ้าปากขึ้น ราวกับปลาวาฬเขมือบเหยื่อ ดูดกลืนอัคคีเทพซิวหลัวที่ลุกลามเต็มท้องฟ้า ทลายพลังการโจมตีของหลัวซิวไปได้อย่างง่ายดาย
“ฮ่าฮ่า ช่างสะใจยิ่งนัก นึกไม่ถึงเลยว่าผู้น้อยกระจอก ๆ อย่างมึงจะสามารถควบคุมพลังแห่งเพลิงอัคคีขั้น 7 อย่างนั้นหรือ”
หลังจากกลืนกินอัคคีเทพซิวหลัวของหลัวซิวไปแล้ว พลังออร่าบนร่างกายจู้เทียนฉงก็ฮึกเหิมมากยิ่งขึ้น ดาบเทพเล่มหนึ่งปรากฏในมือ ในช่วงเวลาที่ฟาดฟันดาบออกมา ไฟที่ร้อนและรุนแรงแผดเผา ทลายอนัตตา
โคจรกฎห้วงเวลา การโจมตีของจู้เทียนฉงสร้างความเสียหายให้กับหลัวซิวไม่ได้เลยแม้แต่น้อย ส่วนหลัวซิวนั้นก็กระตุ้นอัคคีเทพซิวหลัวอย่างไม่หยุดหย่อน ถูกมังกรอัคคีที่พันอยู่รอบแขนทั้งสองข้างของหลัวซิวดูดกลืนอย่างต่อเนื่อง
“ผู้น้อย มึงไม่รู้หรือว่าวรยุทธ์ของตระกูลจู้สามารถกลืนกินอัคคีอื่น ๆ? วิธีการเช่นนี้ของมึงน่ะมันโง่เง่าสิ้นดี!”จู้เทียนฉงหัวเราะเสียงดังลั่นอย่างเยือกเย็น ในขณะเดียวกันจิตใจเขาก็คอยระแวงระวังอยู่ด้วย เนื่องจากเขารู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามน่าจะไม่ถึงขั้นโง่เง่าเช่นนี้ สูญเสียพลังแห่งเพลิงอัคคีเพื่อให้เขาดูดกลืนโดยเสียเปล่า?
อย่างไรก็ตามหลัวซิวกลับไม่พูดเลยแม้แต่คำเดียว แค่กระตุ้นอัคคีเทพซิวหลัวอย่างไม่หยุดหย่อน ปล่อยให้จู้เทียนฉงดูดกลืนกลั่นแปรตามใจ
“ผู้น้อย! หากมีปัญญาจริงก็ออกมาสู้กันสักตั้ง หดหัวอยู่แต่ในกระดองนับเป็นวีรบุรุษประสาอะไรวะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...