สรุปเนื้อหา บทที่ 1012 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บท บทที่ 1012 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
หลัวซิวไพล่มือไว้ข้างหลังแล้วยืนขึ้น ส่วนจักรพรรดิยุทธ์ขั้นต้นที่เหลืออีกสี่คนไม่ต้องให้เขาลงมือเองยังได้ เพียงใช้พลังยุทธ์ของภูตมรณะมารเทพอัสนีก็สามารถเอาชนะได้ง่ายๆ
เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ก็ถูกทำร้ายบาดเจ็บสาหัส ภายใต้การสั่งการของหลัวซิวทำให้ภูตมรณะมารเทพไม่ได้ลงมือให้ถึงตาย
ภายใต้การปราบของภูตมรณะมารเทพ ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งสี่ผู้สูงส่งต่างจำใจต้องนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยความอับอายราวกับคนชั่วร้ายที่ทำความผิดใหญ่และต้องได้รับการสอบสวนจากหลัวซิว
“พวกเจ้าทำร้ายสำนักไท่เสวียนของข้า เดิมทีควรได้รับโทษถึงตายด้วยซ้ำ!”
สีหน้าของหลัวซิวเย็นชาแข็งกร้าว “ทว่าข้าเป็นผู้ใจบุญผู้มีเมตตา ขอเพียงพวกเจ้ายินดีติดตามข้า และเข้ามาอยู่ในสำนักไท่เสวียนของข้าตั้งแต่บัดนี้ ข้าก็จะเว้นโทษประหารให้พวกเจ้า!”
คำพูดของหลัวซิวประโยคนี้ไม่ได้มีเจตนาจะพูดกับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นต้น แต่ต้องการให้ทุกกองกำลังที่อยู่ตรงนั้นทั้งหมดได้ยิน
เขารับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าทุกวันนี้สำนักไท่เสวียนมีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่มีอำนาจ และสามารถเอาชนะคนตื้นเขินพวกนี้ได้ และจะต้องมีสักวันที่เขาจากโลกแสงดาวไป เพื่อมุ่งหน้าไปยังโลกที่กว้างใหญ่กว่า ดังนั้นแล้วต้องหาวิธีแย่งพลังมาให้สำนักไท่เสวียนให้ได้
ศัตรูที่มาทั้งหมดมีหลายหมื่นคน จำนวนครึ่งหนึ่งถูกเขาใช้จักรพรรดิอัคคีนภาเผาจนสูญสลายไป ส่วนที่เหลืออีกหลายพันนี้ หากมีถึงครึ่งหนึ่งที่ยินดีติดตามกลับไป ก็จะทำให้สำนักไท่เสวียนมีพลังที่เข้มแข็งมากขึ้น
และในทุกวันนี้มีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เป็นนักค่ายเทพ หากเขาฝังตัวควบคุมเข้าไปในตัวหยั่งรู้ของคนที่กลับไป จะไม่มีใครที่สามารถเอามันออกได้
“น่าขำ! คิดจะให้ข้าติดตามงั้นหรือ ไม่มีทาง!” ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์แดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินของอาณาจักรตะวันออกตวาดเสียงแข็ง
“ผู้ใดติดตามข้าผู้นั้นรอด ผู้ใดหักหลังข้าผู้นั้นตาย!”
หลัวซิวกล่าวออกมาอย่างไร้อารมณ์ ภูตมรณะเทพมารอัสนีลงมือทันที เกิดเสียงดังปั้ง ศีรษะของมหาจักรพรรดิยุทธ์ผู้นี้ถูกทุบจนแตก จากนั้นจึงอ้าปากสูดเอาร่างและเทพจิตของเขาเข้าไปในท้องจนหมดสิ้น
ภูตมรณะที่มาจากกฎความตายก็สามารถดูดกลืนโลหิตและอสูรจิต รวมทั้งเทพจิตของคนอื่นเพื่อการเติบโตของตัวเองได้
“ข้ายินดีติดตาม!”
“ข้ายินดีติดตาม!”
“......”
คนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่สามารถยอมเผชิญหน้ากับผู้ตายได้ สิ่งที่พวกเขากลัวไม่ได้มีเพียงพลังของหลัวซิวเท่านั้น แต่ยังมีวิธีการการในการสังหารอันอำมหิตของเขา
เวลาสามช่วงเวลาหายใจเข้าออกผ่านไป คนที่ยอมติดตามกลับไปมีไม่มากนัก เพราะคนส่วนมากที่เลือกมาเข้าในแต่ละกองกำลัง ล้วนเป็นคนที่มีความซื่อสัตย์ต่อกองกำลัง แม้ว่าจะต้องตายแต่ก็ไม่ค่อยมีใครยอมทรยศ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...