มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1012

หลัวซิวไพล่มือไว้ข้างหลังแล้วยืนขึ้น ส่วนจักรพรรดิยุทธ์ขั้นต้นที่เหลืออีกสี่คนไม่ต้องให้เขาลงมือเองยังได้ เพียงใช้พลังยุทธ์ของภูตมรณะมารเทพอัสนีก็สามารถเอาชนะได้ง่ายๆ

เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ก็ถูกทำร้ายบาดเจ็บสาหัส ภายใต้การสั่งการของหลัวซิวทำให้ภูตมรณะมารเทพไม่ได้ลงมือให้ถึงตาย

ภายใต้การปราบของภูตมรณะมารเทพ ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งสี่ผู้สูงส่งต่างจำใจต้องนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยความอับอายราวกับคนชั่วร้ายที่ทำความผิดใหญ่และต้องได้รับการสอบสวนจากหลัวซิว

“พวกเจ้าทำร้ายสำนักไท่เสวียนของข้า เดิมทีควรได้รับโทษถึงตายด้วยซ้ำ!”

สีหน้าของหลัวซิวเย็นชาแข็งกร้าว “ทว่าข้าเป็นผู้ใจบุญผู้มีเมตตา ขอเพียงพวกเจ้ายินดีติดตามข้า และเข้ามาอยู่ในสำนักไท่เสวียนของข้าตั้งแต่บัดนี้ ข้าก็จะเว้นโทษประหารให้พวกเจ้า!”

คำพูดของหลัวซิวประโยคนี้ไม่ได้มีเจตนาจะพูดกับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นต้น แต่ต้องการให้ทุกกองกำลังที่อยู่ตรงนั้นทั้งหมดได้ยิน

เขารับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าทุกวันนี้สำนักไท่เสวียนมีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่มีอำนาจ และสามารถเอาชนะคนตื้นเขินพวกนี้ได้ และจะต้องมีสักวันที่เขาจากโลกแสงดาวไป เพื่อมุ่งหน้าไปยังโลกที่กว้างใหญ่กว่า ดังนั้นแล้วต้องหาวิธีแย่งพลังมาให้สำนักไท่เสวียนให้ได้

ศัตรูที่มาทั้งหมดมีหลายหมื่นคน จำนวนครึ่งหนึ่งถูกเขาใช้จักรพรรดิอัคคีนภาเผาจนสูญสลายไป ส่วนที่เหลืออีกหลายพันนี้ หากมีถึงครึ่งหนึ่งที่ยินดีติดตามกลับไป ก็จะทำให้สำนักไท่เสวียนมีพลังที่เข้มแข็งมากขึ้น

และในทุกวันนี้มีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เป็นนักค่ายเทพ หากเขาฝังตัวควบคุมเข้าไปในตัวหยั่งรู้ของคนที่กลับไป จะไม่มีใครที่สามารถเอามันออกได้

“น่าขำ! คิดจะให้ข้าติดตามงั้นหรือ ไม่มีทาง!” ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์แดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินของอาณาจักรตะวันออกตวาดเสียงแข็ง

“ผู้ใดติดตามข้าผู้นั้นรอด ผู้ใดหักหลังข้าผู้นั้นตาย!”

หลัวซิวกล่าวออกมาอย่างไร้อารมณ์ ภูตมรณะเทพมารอัสนีลงมือทันที เกิดเสียงดังปั้ง ศีรษะของมหาจักรพรรดิยุทธ์ผู้นี้ถูกทุบจนแตก จากนั้นจึงอ้าปากสูดเอาร่างและเทพจิตของเขาเข้าไปในท้องจนหมดสิ้น

ภูตมรณะที่มาจากกฎความตายก็สามารถดูดกลืนโลหิตและอสูรจิต รวมทั้งเทพจิตของคนอื่นเพื่อการเติบโตของตัวเองได้