มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1018

“หากเผ่ามนุษย์ไม่ได้มีเทพมารเพียงสี่คนอย่างเช่นที่เห็นล่ะ แล้วเทพมารที่เหลือจะไปอยู่ที่ไหนได้อีก”

หลัวซิวเงยหน้าขึ้นมองไปยังดาวที่อยู่ไกลออกไปสุดลูกหูลูกตา เขาเคยได้ยินที่มาของโลกแสงดาว ว่ากันว่าเป็นเพราะบรรดาดวงดาราก็มีกฎโลกแสงดาว

กฎโลกแสงดาวนับว่าเป็นสถานที่ฝึกตนที่ลึกลับ เจ้ายุทธจักรขั้นเก้าหากต้องการจะบรรลุมหาจักรพรรดิยุทธ์ จะต้องมุ่งหน้าทางกฎสัมผัสรู้ของกฎโลกแสงดาว หากมหาจักรพรรดิยุทธ์ต้องการจะบรรลุเทพมารก็จะต้องมุ่งหน้าไปยังกฎสัมผัสรู้ของกฎโลกแสงดาว

หลายปีที่ผ่านมา ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์หลายคนกำลังพยายามบรรลุกฎโลกแสงดาว และเทพมารทุกคนก็เช่นกัน

ทว่าหลัวซิวเคยแต่ได้ยินกฎโลกแสงดาว แต่กลับยังไม่เคยไปเยือน จอมยุทธ์ทุกคนที่ต้องการจะไปฝึกตนที่กฎโลกแสงดาวจะต้องผ่านเส้นทางของสี่แดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ก่อน

หลายหมื่นปีที่ผ่านมานี้ แดนศักดิ์สิทธิ์ทุกแดนของเผ่าพันธ์มนุษย์ล้วนครอบครองแหล่งทรัพยากรที่สมบูรณ์ที่สุดจึงมีฐานะที่สูงส่งมาก

ทุกแดนศักดิ์สิทธิ์ก็จะมีเส้นทางข่าวสารเป็นของตนเอง เรื่องราวที่เกิดที่สำนักฟ้าดินกระจายออกไปอย่างรวดเร็ว คนทั่วไปต่างพากันตกใจจนตัวแข็งทื่อ

การที่สำนักฟ้าดินยอมจำนนไม่เพียงแค่ไม่มีคนหัวเราะเยาะเท่านั้น ทว่าคนจำนวนมากต่างรู้สึกว่าเจ้าศักดิ์สิทธิ์สวี่ผู้นี้เป็นคนรู้เท่าทันเหตุการณ์มาก เพราะหากเทียบกับตำหนักอัคคีนภาที่โดนทำลายจนเหลือเพียงซากแล้ว หลัวซิวกลับไม่ได้ลงมือบุ่มบ่ามกับสำนักฟ้าดิน

อาณาจักรตะวันออกมีแดนศักดิ์สิทธิ์ห้าแดน นอกจากตำหนักดารานภาแล้ว ยังมีแดนศักดิ์สิทธิ์พื้นนภา แดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน แดนศักดิ์สิทธิ์สำนักทะยานเซียนรวมทั้งแดนศักดิ์สิทธิ์สระบัวแท้

ซึ่งแดนศักดิ์สิทธิ์พื้นนภาและแดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินต่างเข้าร่วมการโจมตีแดนตำหนักจื่อนี้ด้วย

การที่หลัวซิวมาที่อาณาจักรตะวันออก สร้างความสนใจให้กับกองกำลังต่างๆ แดนศักดิ์สิทธิ์พื้นนภาและแดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินตอนนี้ไม่สามมารถอยู่อย่างสงบจิตใจได้ จึงพากันไปขอความช่วยเหลือที่ตำหนักดารานภา

“หลัวซิว……”

ในเมืองเมืองหนึ่งของอาณาจักรตะวันออก หลัวซิวได้พบกับลู่เมิ่งเหยา