“บูม!”
หางงูกวาดข้ามไป และดาวพราวที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางหลายสิบไมล์ก็กระเด็นออกไปแล้วชนเข้าไปในอนัตตา
ในเวลาเดียวกัน หลัวซิวได้ใช้วงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพ ปราณสองระดับรวมกันเป็นหนึ่งกลายเป็นพลังเทพดั้งเดิม แล้วทุบมือใหญ่แสงดาวให้แตก
“เจ้าศักดิ์สิทธิ์จักรภพ เจ้าได้โจมตีจากระยะไกลหลายร้อยไมล์เพื่อจะฆ่าข้าด้วยวิธีนี้ เป็นการดูถูกดูแคลนเกินไปแล้ว” หลัวซิวเยาะเย้ย
การโจมตีสองครั้งของ เจ้าศักดิ์สิทธิ์จักรภพต่างได้รับการแก้ไข อนัตตาที่ฉีกขาดหายเป็นปกติอย่างรวดเร็ว และทุกอย่างกลับสู่ความสงบ
ภายในตำหนักดารานภา เจ้าศักดิ์สิทธิ์จักรภพส่งเสียงเย็น สีหน้าขรึมเป็นอย่างมาก
เขาคาดไม่ถึงว่าให้งูมรณาจิ่วหยินจะอยู่กับหลัวซิว จะเห็นได้ว่าการตายของผู้เฒ่าจงเยว่ มีส่วนเกี่ยวข้องกับงูตัวใหญ่ตัวนี้
สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือ หลัวซิวสามารถทำลายมือแสงดาวของเขาเองได้จริง ๆ จะเห็นได้ว่าชายคนนี้เติบโตมาเล็กน้อยแล้วและความแข็งแกร่งของเขาเหนือกว่าแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั่วไป
“ฝึกฝนประมาณ 40 ปี เขาก็ได้มาถึงจุดนี้แล้ว ถ้าเขาปล่อยให้เขาเติบโตต่อไป ข้าเกรงว่าข้าเองก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา”
สีหน้าของเจ้าศักดิ์สิทธิ์จักรภพตึงเคร่งแล้วพูดอย่างลับ ๆ ว่า “มีแปดเก้าส่วนที่เทวทูตจื่อเยียนได้เสียชีวิตอยู่ในห้วงกาลแดนของเทพสงครามเอกภพแล้ว แม้ว่าข้าจะจัดการกับงูมรณาจิ่วหยิน ข้าก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร”
“อย่างไรก็ตาม งูมรณาจิ่วหยินเป็นภูตน้ำที่ฝึกตนมาเป็นเทพมารที่สำเร็จ บวกกับหลัวซิว ด้วยความแข็งแกร่งข นี้องข้า อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา ดูเหมือนว่าจะต้องหารือกับอีกสามคนและกำจัดหายนะให้หมดสิ้น”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจ้าศักดิ์สิทธิ์จักรภพยืนขึ้น เดินออกจากตำหนักดารานภา จะไปสำนักดำเหลืองในอาณาจักรเหนือก่อน
“เจ้าศักดิ์สิทธิ์จักรภพผยองมากจริงๆ เขาต้องการฆ่าข้าจากระยะห่างล้านไมล์?” เมื่อเห็นรัศมีของ เจ้าศักดิ์สิทธิ์จักรภพกลับไป หลัวซิวก็เย้ยหยัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...