มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1079

ตามข้อกำหนดของแก๊งรอบรู้ ต่อให้พลังของหลัวซิวจะแข็งแกร่งเพียงใด แต่ข้อกำหนดของแก๊งรอบรู้ก็ไม่สามารถทำลายไปได้

แต่หลัวซิวเองกลับไม่ได้เห็นด้วยกับเรื่องแบบนี้ เขาไม่ใช่คนประเภทเอาความแข็งแกร่งไปรังแกคนที่อ่อนแอกว่า จึงได้พูดพร้อมรอยยิ้ม “หินพลังจิตชั้นสูงล้านชิ้นพอหรือไม่?”

ชายหัวโล้นเช็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมาบนหน้าผากออก รีบพยักหน้ารับ “พอแน่นอน”

เขาก็กังวลว่าหลัวซิวจะอาศัยพลังอันแข็งแกร่งของตน หากมีเรื่องใดที่รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาก็สามารถตบเขาตายได้ด้วยฝ่ามือเดียว

ของจำพวกหินพลังจิตสำหรับหลัวซิวแล้วคือสิ่งที่มีเหลือล้นจนเกินพอ จากนั้นก็หยิบแหวนเก็บของชิ้นหนึ่งออกมาให้อีกฝ่าย และรับแผนที่ของโลกแสงดาวเกณฑ์กฎมา

แผนที่ฉบับนี้ค่อนข้างละเอียด บันทึกพสุธาขนาดเล็ก 11 แห่งที่ตั้งอยู่ภายในโลกแสงดาวเกณฑ์กฎเอาไว้

ไม่ใช่ว่ากองกำลังของโลกแสงดาวพื้นเมืองทุกแห่ง ที่จะมีคุณสมบัติและพลังเข้ามาโลดแล่นในโลกแสงดาวเกณฑ์กฎ ในบรรดาแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 20 แห่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์ มีเพียงแค่แดนศักดิ์สิทธิ์ 11 แห่งที่ตั้งรกรากของตนเองเอาไว้ภายในโลกแสงดาวเกณฑ์กฎ แบ่งออกเป็นพื้นที่พสุธาขนาดเล็กแห่งหนึ่ง

พสุธาเหล่านี้ที่ลอยเคว้งอยู่ภายในโลกแสงดาวเกณฑ์กฎ มีขนาดราวรัศมีหมื่นลี้ เล็กลงมาก็มีรัศมีราวพันลี้ ไม่ว่าจะเป็นโซนสำหรับใช้ชีวิต หรือจะเป็นทรัพยากรต่างก็มีขีดจำกัดอย่างมาก ดังนั้นนักยุทธ์ภายในโลกแสงดาวเกณฑ์กฎจึงมีไม่มาก ทุก ๆ ปีต่างก็มีผู้คนจำนวนมากที่ไม่สามารถฝึกตนอยู่ที่นี่ต่อไปไปได้ จึงได้เลือกที่จะกลับไปยังโลกแสงดาวพื้นเมือง

ได้รับผลกระทบจากสิ่งแวดล้อมที่จำกัด ที่พิภพต่ำนี้หากต้องการสำเร็จเป็นเทพมารถือเป็นเรื่องที่ยากมาก

ก็เหมือนกับประโยคที่พูดไว้ว่า สระเล็กไม่สามารถเลี้ยงมังกรตัวใหญ่ได้ พิภพต่ำก็เปรียบเสมือนสระขนาดเล็ก อย่างมากที่สุกก็อาจจะสำเร็จเป็นเทพมารได้ หากคิดจะก้าวขึ้นไปให้สูงกว่าเดิมอีกขั้น ก็ทำได้เพียงแค่ต้องเดินหน้าต่อไปยังโลกพิภพที่มีระดับสูงกว่า

แดนใหญ่ทุกแดนของโลกยุทธ์ต่างก็มีการแบ่งแยกแดนเล็กเอาไว้เก้าขั้น เทพมารก็เช่นกัน