มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1081

จากนั้น พายุหมุนตัวสำนึกของหลัวซิวดูไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเติบโตขึ้นแต่อย่างใด แต่กลับใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งโซนตัวหยั่งรู้ไม่สามารถแบกรับเอาไว้ได้ มีดังกร๊อบดังลอยออกมา ราวกับว่ากำลังจะแตกอออกอย่างไรอย่างนั้น

ในเวลานี้เอง หลัวซิวหมุนเวียนโซนพลังแห่งกฎเพิ่มความมั่นคงให้ตัวหยั่งรู้ ตามการเติบโตอย่างต่อเนื่องของพายุหมุนตัวสำนึก โซนตัวหยั่งรู้ของเขาก็ภายใต้แรงกดดีนถึงขีดสุดนี้ โซนของเขาก็ยิ่งกว้างขว้างมากขึ้นกว่าเดิม

“มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นแปด!”

เมื่อพายุหมุนตัวสำนึกของหลัวซิวไม่ได้เติบโตอีกต่อไปแล้ว พลังตัวสำนึกของเขาก็ได้บรรลุถึงระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นแปด

แต่ว่าทั้งหมดมันยังไม่จบลงเพียงเท่านี้ หลังจากพายุหมุนตัวสำนึกเติบโตจนถึงขีดสุด พายุหมุนตัวสำนึกของเขาก็เริ่มลดชนาดเล็กลง ถึงแม้ว่าขนาดจะเล็กลงแล้ว แต่พลังงานวิญญาณที่หลอมรวมกลับบีบอัดมากขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว จำนวนรวมของพลังงานวิญญาณที่แฝงอยู่นั้นไม่ได้ลดลง แต่คุณภาพกลับเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว

เวลาไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว ท้ายที่สุดพายุหมุนตัวสำนึกของหลัวซิวก็คงรูปได้อย่างสมบูรณ์ กลายเป็นวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพ ขนาดเล็กและประณีต ส่องแสงประกายระยิบระยับ เทียบกับขนาดพายุหมุนตัวสำนึกที่หลอมรวมของมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั่วไปเมื่อตอนที่เพิ่งบรรลุแล้วไม่ได้แตกต่างกันมากเท่าใดนัก แต่พลังงานวิญญาณที่แฝงอยู่ในใจนั้น ไม่ว่าจะเป็นคุณภาพหรือปริมาณ กลับแตกต่างกันหลายหลายแสนเท่า

หลังจากวิญญาณตัวสำนึกแปลงร่างได้สำเร็จ ต่อมาก็คือพลังจิตแท้ภายในร่างของหลัวซิว รวมถึงพลังแห่งกฎของเขาด้วย

ผังกฎการเวียนว่ายตายเกิดดั้งเดิมลอยเคว้งอยู่กลางสมองของเขา ตามการบรรลุของแดนผลการฝึกตน เขายิ่งมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในการการสัมผัสรู้ผังกฎดั้งเดิม

“ปัง!”

ร่างของเขาสั่นไหว พลังออร่าที่เอ่อล้นแผ่กระจายออกมา แก้วเทวที่กองเป็นภูเขาจำนวนนับหมื่นชิ้นรอบ ๆ กายทั้งหมดแหลกสลายกลายเป็นผุยผง

แก้วเทวนับหมื่นชิ้นนี้ พลังงานเหล่านั้นถูกเขานำมากลั่นแปรทุกหยาดหยด

ทางท่าที่มือของหลัวซิวไม่ได้มีทีท่าว่าจะหยุดลงแต่อย่างใด ยาระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ระดับเก้าเม็ดแล้วเม็ดเล่าถูกเขาโยนเข้าไปในปากอย่างลวก ๆ อีกมือหนึ่งก็หยิบเอาแก้วเทวชั้นกลางที่ได้รับมาจากแดนปริศนาเทพสงครามเอกภพออกมากลั่นแปร

ในภวังค์ หลัวซิวรู้สึกเหมือนตนเองมองเห็นประตูบานใหญ่บานหนึ่ง เพียงแค่ประตูบานนี้กลับมีน้ำหนักมหาศาล เขาออกแรงพลังทั้งหมดแล้วก็ยังไม่สามารถผลักประตูบานนั้นออกได้

ดังนั้น ประตูแห่งกฎเกณฑ์ของเขา สำหรับนักยุทธ์ทั่วไปแล้วนั้น เหมือนกับประตูที่ปิดตายแห่งหนึ่ง ดูเหมือนว่าความเป็นได้ได้ในการผลักมันออกจะไม่มีอยู่เลย

แต่หลัวซิวกลับไม่คิดเช่นนั้น หากแม้แต่ประตูแห่งกฎเกณฑ์ของแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ก็ยังไม่สามารถข้ามผ่านมันไปได้ ต่อไปจะพูดถึงการก้าวเท้าเข้าสู่โลกยุทธ์ขั้นสูงอย่างภาคภูมิใจได้อย่างไร?

“จงเปิดเดี๋ยวนี้!”

เขาตระโกนคำรามอย่างดุดัน รวบรวมจิตสำหนึ่งทุกอย่าง สองระดับความเป็นตายผสานเป็นหนึ่ง เกิดเป็นพลังเทพที่ปะทุขึ้นมา

“โครมคราม……”

แรงสั่นสะเทือนเล็กน้อยถูกส่งออกมาจากประตูแห่งกฎเกณฑ์ ประตูบานใหญ่ค่อยๆ เอนไปเอนมา ถูกเขาโจมตีจนเกิดเป็นรอยแยกเล็ก ๆ